هفته‌نامه خودرو امروز: حوادث جدی بخشی جدایی ناپذیر از مسابقات اتومبیلرانی است؛ مسابقاتی که با سرعت و شتاب همراه بوده، همواره احتمال خطرناک‌ترین برخورد‌ها در آن‌ها بالاست. همین مسئله سبب شده تا ایمنی و پایداری خودروها، بخشی مهم از طراحی و مهندسی خودرو‌های مسابقه‌ای باشد و به تدریج همین تکنولوژی‌های عالی که برای افزایش ایمنی رانندگی حرفه‌ای پدید آمده، به خودرو‌های خیابانی نیز سرایت کند.

با این حال هنوز هم مرگ و میر در مسابقات اتومبیلرانی دیده می‌شود و گاهی این حوادث به قدری مهم هستند که صحنه را برای همیشه تغییر می‌دهند. در برخی موارد تعداد قربانیان بهت آور است و گاهی نیز از دست دادن راننده‌ای ارزشمند و اسطوره ای، جهان موتوراسپرت را برای همیشه داغدار می‌کند. در این مطلب قصد داریم تا ۸ تصادف مرگبار که جهان موتور اسپرت را دگرگون کردند، معرفی کنیم.

مرگ Ayrtoh Snna

در سال ۲۰۰۹ در یک نظرسنجی، آیرتون سنا برترین راننده تاریخ فرمول یک لقب گرفت. این اسطوره برزیلی اعجوبه زمان خود بود که بسیاری همانند آلن پروست و مایکل شوماخر در سایه او قرار داشتند. در مسابقه سن مارینو در پیست ایمولا در ۱۹۹۴، اما سنا در موقعیتی قرار داشت که باید به هر قیمتی مسابقه را با پیروزی تمام می‌کرد. اما این واقعه هیچ گاه رخ نداد و سنا هرگز از خودرو هوندا- مک لارن خود زنده بیرون نیامد. وی پس از برخورد با دیواره پیست با سرعت ۲۱۰ کیلومتر در ساعت، به خاطر ضربه‌ای که به سرش وارد شده بود، در دم جان داد.

مرگ Dale Earnhardt

قطعا دیل ارنتهارت یکی از برترین رانندگان تاریخ نسکار است که خودرو سیاه رنگش همیشه برای بقیه رقبا موجب رعب و وحشت بود. او در طول دوران حرفه‌ای خود ۷۶ مسابقه و ۷ فصل را پیروز شد. در سال ۲۰۰۱ هنگامی که ۵۰ سال داشت و تقریبا به پایان دوران حرفه‌ای خود رسیده بود، در مسابقه دیتونا ۵۰۰ و در دور آخر، در جایگاه سوم قرار داشت که خودرویی از پشت با سپر عقبش برخورد کرده، پس از چرخیدن با دیواره پیست با سرعت ۲۶۰ کیلومتر در ساعت برخورد کرد. متاسفانه تلاش‌ها برای نجات وی کافی نبودند و ارنتهارت در مقابل چشمان پسرش که هم تیمی اش نیز بود، جان داد.

لمان ۱۹۵۵

تصادف مرگباری که در مسابقات لمان سال ۱۹۵۵ رخ داد، سبب شد تا سوئیس، آلمان، فرانسه و اسپانیا مسابقات اتومبیلرانی جدی را در خاک کشورشان ممنوع اعلام کنند و قوانین ایمنی و پیست لمان تغییر کند! همین دو مورد کافی است تا شدت این حادثه غم انگیز برای شما روشن شود. در این تصادف ۸۴ نفر جان دادند که در این میان فقط یک نفر، Pierre Levengh راننده و باقی تماشاچی بودند. او که راننده مرسدس بنز بود، برای مدت ۲ ساعت در جایگاه دوم قرار داشت و هنگامی که سعی داشت تا از خودرویی که مسیرش را سد کرده بود بگذرد، با آن برخورد کرده، با سرعت بیش از ۲۴۰ کیلومتر در ساعت به سمت تماشاگران پرتاب شد.

مرگ Roland Ratzenberger

بسیاری مرگ آیرتون سنا را مهم‌ترین و تلخ‌ترین واقعه فصل ۱۹۹۴ مسابقات فرمول یک می‌دانند. اما متاسفانه دقیقا یک روز پیش از مرگ سنا بود که یک راننده تازه کار با نام رولن راتزنبرگر نیز درگذشت. راتزنبرگر تازه کار در همان فصل باری حضور در ۵ مسابقه قراردادی امضا کرده بود و توانست نتایج خوبی نیز بگیرد و بسیاری به موفقیت این راننده مستعد امید داشتند. او در دور تمرینی پیست ایمولا و هنگامی که خودرویش آسیب دیده بود، سعی کرد تا دور آخر را به پایان ببرد که اسپویلر جلو خودرویش جدا شده، به زیر خودرو کشیده شد و خود خودرو نیز یا سرعت ۳۱۵ کیلومتر در ساعت به دیواره برخورد کرد.

مرگ Bruce McLaren

بسیاری بروس مک لارن را از تاثیرگذارترین چهره‌های جهان فرمول یک می‌دانند که تیمی که در دهه ۶۰ با نام خودش بنا نهاد، هنوز هم در پیست افتخارآفرینی می‌کند. با آن که بسیاری فعالیت حرفه‌ای بروس را با مقام‌های کسب شده در فرمول یک می‌شناسند، اما او در مسابقات لمان نیز خوش درخشید و همین کافی بود تا تیمش را برای حضور در Can- Am در فصل Can- Am آماده کند که با پیروزی در تمامی مسابقات همراه شد. با این حال وی در سال ۱۹۷۰ و هنگامی که خودرویش در یک دور تمرینی برای آزمایش شکل جدید بدنه با دیواره برخورد کرد، درگذشت.

مرگ Gilles Villenueve

اگر آیرتون سنا برترین راننده تاریخ فرمول یک است، ژیل ویلنو نیز مستعدترین راننده‌ای است که مرگ نگذاشت به آنچه استحقاقش را داشت برسد. او در سال ۱۹۷۸ تنها پس از ۲ سال از آغاز رانندگی حرفه ای، با تیم فراری به مقام دوم دست یافت. همه نگاه‌ها متوجه این راننده جوان و ریسک پذیر بود که به سرعت قله‌های ترقی را پیموده بود. در سال ۱۹۸۲ و در گراندپری بلژیک بود که در دور تمرینی با سرعت ۲۲۰ کیلومتر در ساعت با خودرو جلویی برخورد کرده و به هوا برخاست. خودرو شدیدا با سطح پیست برخورد کرده، ویلنو از خودرو به سمت گاردریل پرتاب شد. مگر ویلنو ایتالیا و کانادا را در ماتم فرو برد.

مرگ Mark Donohue

بسیاری مارک دانوهیو را به خاطر موفقیت هایش در مسابقات Can- Am می‌شناسند. او توانست در سال ۱۹۷۳ در تمامی مسابقات این سری پیروز شود و رکوردی خیره کننده به جا بگذارد که لقب قاتل Can- Am را برایش به ارمغان آورد. با این حال او سابقه موفقیت در نکسار و ایندی ۵۰۰ را نیز داشت. علاوه بر این مسابقات IROC و فرمول یک را نیز امتحان کرد. متاسفانه فرمول یک برای او خوش یمن نبود و در یک دور آزمایشی در بلژیک، تایر خودرویش ترکید، با گاردریل برخورد کرد تا به خاطر ضربه مغزی جان دهد. بسیاری او را از آخرین رانندگانی می‌دانستند که تنظیمات خودرو را خودش به همراه تیم فنی انجام می‌داد.

مرگ Henri Toivonen

پایان بخش لیست ما حادثه‌ای است که به یک دوران طلایی در مسابقات رالی خاتمه داد. از اواخر دهه ۷۰ و با مطرح شدن قوانین جدید مسابقات رالی، گروه B شکل گرفت که در آن خودرو‌هایی بسیار قدرتمند و سریع که اکثرا دودیفرانسیل و موتور وسط بودند، با یکدیگر به رقابت می‌پرداختند. در این میان تیم لانچیا در فصل ۱۹۸۶ قصد داشت با دلتا S۴ دودیفرانسیل، قهرمانی را از پژو و آئودی پس بگیرد و برای همین راننده جدیدی با نام هنری تایوونن را به خدمت گرفت. این فصل در کل پر از حوادث و حواشی نگران کننده شد، اما مگر تایوون در کورسیکار و رالی تور دو کورس بود که سبب شد نگرانی‌ها شدیدا افزایش یافته، گروه B کلا از تقویم مسابقات حذف شده، قوانین رالی شدیدا تغییر کند.