در اجتماعات و حتی در محیط خانه و خانواده فرد یا افرادی هستند که مبتلا به بیماری و ناقل ویروس کرونا بوده و خود نیز از آن خبر ندارند که این می‌تواند به عنوان یک زنگ خطر و هشدار برای ما باشد تا پروتکل ها را، حتی در نزدیک ترین و محدودترین اجتماع یعنی خانواده بهتر و بیشتر رعایت کنیم.
شاید چند سال طول بکشد تا بتوانیم بر این ویروس پیچیده و نوپدید غلبه کنیم، ویروسی که تمام دنیا را درگیر خود کرده و حتی قدرت های بزرگ و درمانگران را به زانو درآورده است، پس حالا وقت آن است که به جای بی تفاوتی و یا بی توجهی به هشدارها آنها را آویزه گوش خود کنیم.
در کشور ایران با گذشت بیش از ۴ ماه از ظهور بیماری کووید ۱۹ همچنان آمار تلفات و ابتلا بالا است، بسیاری از استان ها وضعیت قرمز و یا هشدار دارند که این نتیجه ای از عادی سازی، فعالیت های اجتماعی نادرست و نامحدود و همچنین اجرا نکردن و به کار نگرفتن هشدارها است.
ارزیابی موارد مثبت و میزان شیوع بیماری و همچنین آمار قربانیان و عوارض بیماری بر روی افراد نشان می‌دهد که از میزان خطر و مشکلات ویروس کم نشده و نه فرا رسیدن فصل گرما و نه حتی گذشت زمان باعث نشده درگیری و میزان شیوع کمتر شود بلکه کرونا همچنان در حال تاختن به انسان ها است.
در این میان اطلاعات ناکافی و بعضاً غلط منتشر شده در فضای مجازی، از جمله خوردن الکل و ژل ضدعفونی تا برخی از خوراکی ها که خیلی هم کاربرد چندانی ندارد توانسته برخی افراد را گمراه نماید تا جایی که با مصرف موادی چون زنجبیل و یا لیمو دچار توهم ایمنی شده و بدون استفاده از ماسک و یا رعایت موارد بهداشتی در محل کار و فضای اجتماعی ظاهر می شوند که این می‌تواند خطر بسیار بزرگی برای فرد و حتی جامعه و اطرافیانش به همراه داشته باشد زیرا ویروس هر لحظه به دنبال میزبان می گردد و هر بار نیز در بدن یکی از ما مهمان می شود و تا مدت ها میزبان را به خطر و دردسر می‌اندازد، علاوه بر این هر فرد مبتلا به کرونا می تواند به عنوان ناقل و ناشر ویروس عمل کرده و آن را به افراد زیادی را منتقل نماید.
البته فضای مجازی به عنوان یک اهرم کمکی خوب در باب اطلاع رسانی و افزایش آگاهی مردم عمل کرده است اما باید در نظر بگیریم که بسیاری از اطلاعات، آموزش‌ها، فیلم ها و مطالبی که در فضای مجازی دست به دست می‌شوند درست و علمی نیست و بسیار اهمیت دارد که در صورت کسب هر نوع اطلاعات و داده ای، ابتدا آن را صحت سنجی نموده و از اعتبارش مطمئن شویم و بدون داشتن اطمینان کامل هیچ دستوری اعم از خوراکی و غیرخوراکی را برای پیشگیری و یا درمان بیماری بر روی خود امتحان نکنیم و به دیگران نیز پیشنهاد ندهیم.
انتهای پیام
