به گزارش صلح خبر، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «نوروز نزدیک است و شاید یکی از دعاهای خوب لحظه تحویل سال این باشد که از خداوند بخواهیم سال جدید را از نظر شغلی و حرفه‌ای برای‌مان شبیه سال ۹۷ علیرضا بیرانوند کند! سالی که بر سنگربان شماره یک پرسپولیس و تیم ملی گذشت، بی‌نهایت درخشان و به یاد ماندنی بود. او در نیمه اول این سال با تیم ملی به جام جهانی رفت و در یکی از معروف‌ترین لحظات تاریخ فوتبال ایران ضربه پنالتی کریستیانو رونالدو را مهار کرد. بیرو سپس به پرسپولیس برگشت و با نمایش‌های حیرت‌انگیزش به این تیم در مسیر پیشروی تا فینال لیگ قهرمانان آسیا کمک کرد. قاب درخشان بیرانوند در لیگ قهرمانان مربوط به واکنش خارق‌العاده او مقابل ضربه سر ژاوی هرناندس بود.
شاید اگر چند سال پیش به پسری که شب‌ها دور میدان آزادی می‌خوابید می‌گفتند در فاصله چند ماه دو مهار استثنایی روی ضربات ستارگان تاریخ‌ساز لیگا خواهد داشت، حتی خودش هم موضوع را باور نمی‌کرد اما این اتفاق رخ داد. پس از آن بیرو در جام ملت‌ها هم به خوبی از پس حراست از دروازه ایران برآمد و تا پیش از فروپاشی کلی تیم برابر ژاپن، با سیوهای عالی‌اش ایران را در تورنمنت پیش برد. حتی این هم نقطه پایان درخشش‌های علیرضا نبود. دروازه‌بان خرم‌آبادی پرسپولیس با از سرگیری مسابقات باشگاهی بار دیگر در لباس سرخ‌ها درخشید و در بازی اخیر برابر پدیده مشهد کمک کرد طلسم چهار ساله پرسپولیس در رسیدن به نیمه‌نهایی جام‌حذفی بشکند. او با مهار زیبای پنالتی علی نعمتی پرسپولیس را بالا برد تا هم برانکو از یک بحران زودرس نجات پیدا کند و هم خودش نشان بدهد به معنای واقعی کلمه یک گلر پنالتی‌گیر شده است. اخیراً کلیپی از تمرین پرسپولیس بیرون آمده که نشان می‌دهد بیرو روی این مهارت به طرز ویژه‌ای تمرکز کرده است. در این فیلم تعدادی از جوانان پرسپولیس مشغول پنالتی زدن به بیرانوند هستند و البته گلر تیم ملی تقریباً تمام توپ‌ها را مهار می‌کند. به این موضوع باید رفع شدن مشکل بیرانوند روی شوت‌های از راه دور را هم اضافه کنید تا روشن شود او در مسیر درستی در حال حرکت است.
برای این که ابعاد کار بیرانوند روشن شود باید به یک مورد مهم توجه کنیم: این که تمام دروازه‌بان‌های فیکس ایران در جام‌های جهانی فقط مدت کوتاهی در اوج ماندند و نهایتاً بلافاصله بعد از جام ملت‌های آسیا کنار رفتند. مرحوم ناصر حجازی که در جام جهانی ۷۸ و جام ملت‌های ۸۰ سنگربان تیم ملی بود، بلافاصله بعد از مسابقات کویت مشمول قانون اعجاب‌آور بازنشستگی ۲۷ ساله‌ها شد و از تیم ملی کنار رفت. احمدرضا عابدزاده که یکی از گلرهای افسانه‌ای تاریخ فوتبال ایران است، بعد از حضور در جام جهانی ۹۸، از تیم ملی کنار گذاشته شد؛ به طوری که سال ۲۰۰۰ پرویز برومند دروازه‌بان اصلی ایران در جام ملت‌ها لقب گرفت. ابراهیم میرزاپور هم که گلر اصلی ما در جام جهانی ۲۰۰۶ بود، به جام ملت‌های ۲۰۰۷ نرسید و جای خودش را به حسن رودباریان داد. آخرین قربانی این طلسم هم علیرضا حقیقی بود که بعد از حضور در جام جهانی ۲۰۱۴ و جام ملت‌های ۲۰۱۵ به طور کامل از فوتبال ایران محو شد. این روزها اما علیرضا بیرانوند بعد از حضور موفق در هر دو تورنمنت، هنوز به درخشش ادامه می‌دهد تا این طلسم منحوس را بشکند و برای مدتی طولانی، تیم ملی ایران را صاحب یک دروازه‌بان مطمئن کند؛ البته به شرط دوری از غرور و حاشیه و استمرار تمرین و تمرکز.»
انتهای پیام
