برترین‌ها: شعر، نشانه یک زندگی عالی و بشری است. انسان با خیال زندگی می‌کند و بهترین چیزی که خیال را تحت تاثیر قرار می‌دهد شعر است، شعر، حقیقتی است که اگر نمی‌شود سراینده آن بود، دست کم می‌توان خواننده آن شد و از روزمرگی رهید.

شعر در کوتاه‌ترین و موجزترین و خوش آهنگ‌ترین و مناسب‌ترین همنشینی واژه‌های آشنا، ما را با معنایی درگیر می‌کند که برای عقل، نامفهوم و موهوم و بیگانه است، اما برای دل و جان، آشنا و حس شدنی است. شعر، میزبانی صادق است که قلب مخاطبان مستعد خود را هدف قرار می‌دهد و آنان را به ساخت ناممکن‌ها و ناباوری‌ها فرا می‌خواند تا خود ببینند و باور کنند که اگر ایمان و عشق باشد، هر ناممکنی ممکن می‌شود. گاهی هم شعر ابزاری برای بیان ناگفتنی‌ها می‌شود.

قبلا گزیده‌ای از اشعار را در قالب ابیات زیبا و تاثیرگذار با تایپوگرافی‌های متفاوت در اختیار شما قرار می‌دادیم که به خواست شما تصمیم به بازنشر آن گرفتیم. هنوز هم مثل همیشه پذیرای پیشنهادات و انتقادات شما همراهان همیشگی برترین‌ها هستیم. شما هم می‌توانید اشعار شاعر محبوب خود را در قسمت نظرات برای ما ارسال نمایید.

***

عمری دگر بباید بعد از فراق (وفات) ما را

کاین عمر صرف کردیم (طی نمودیم) اندر امیدواری

(سعدی)

لحظه بغض نشد حفظ کنم چشمم را

در دل ابر، نگهداری باران سخت است

(کاظم بهمنی)

عاشقی همچو مَنَت نیست خدا می‌داند

(وحشی بافقی)

مرا از دورها تماشا کن

من از نزدیک غمگینم

(عباس معروفی)

و من، همه جهان را در پیراهن گرم تو خلاصه می‌کنم

(احمد شاملو)

همه شب از پریشانی چنان بودم که می‌دانی

(مولانا)

درد ناگفته زیاد است ولی محرم نیست

(سیدتقی سیدی)

تو از آن دگری رو که مرا یاد تو بس

(شهریار)

ترسم چو بازگردی از دست رفته باشم

(سعدی)

قاصدک‌های پریشان را که با خود باد برد

با خودم گفتم مرا هم می‌توان از یاد برد

(فاضل نظری)

آه یک روز همین آه تو را می‌گیرد

(فاضل نظری)

هجران بلای ما شد یا رب بلا بگردان

(حافظ)

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم

(حافظ)

طراح: بهنام رائین