به گزارش مجله سیاسی پایگاه صلح خبر ؛ به گزارش ایسنا، آیتالله سیدعباس قائممقامی حسینی، در شب چهارم محرمالحرام به تبیین معارف اهل بیت (ع) تحت عنوان “از اسلام نبوی تا اسلام اموی، ملاک ها و معیارها” پرداخت و گفت: نقطه اصلاح و افساد انسان عدم شناخت ملاکها و معیارهای خانواده وحی است اما ملاک و معیار […]
به گزارش مجله سیاسی پایگاه صلح خبر ؛
به گزارش ایسنا، آیتالله سیدعباس قائممقامی حسینی، در شب چهارم محرمالحرام به تبیین معارف اهل بیت (ع) تحت عنوان “از اسلام نبوی تا اسلام اموی، ملاک ها و معیارها” پرداخت و گفت: نقطه اصلاح و افساد انسان عدم شناخت ملاکها و معیارهای خانواده وحی است اما ملاک و معیار کجا به کار انسان میآید؟ پاسخ این است که در جایی که انسان در برابر دوگانهها و چندگانهها قرار میگیرد و باید درستترین را انتخاب کند.
وی نهضت امام حسین (ع) را همچون آیات محکم و متشابه قرآن دانست و در توضیح این مفهوم گفت: حرکت و نهضت حضرت مثل آیات محکم و متشابه قرآن است که تا آیات محکم شناخته نشوند و معنا و مفهوم آنها به درستی درک نشود، نمیتوان درک درستی از مفاهیم کل آیات قرآن داشت. برخی روایات ذکر شده از امام بر برخی دیگر شمولیت دارند. مثلا وقتی حضرت میگوید «انما خرجت لطلب الاصلاح امت جدی» یعنی عامل اصلی حرکت حضرت، اصلاح ملاکها و معیارهای دینداری است که توسط بنیامیه تحریف شده است.
رییس آکادمی اسلامی آلمان سپس به تبیین معیارهای شناخت صلاح از غیرصلاح پرداخت و خاطرنشان کرد: صلاح از جمله مفاهیمی است که با کلمه ضد خودش شناخته میشود. مقابل صلاح، فساد قرار دارد. فساد از مفاهیم کلیدی قرآن است. این واژه با باریکبینیهای خاصی در قرآن به کار رفته است. فساد یعنی خارج شدن هر پدیده و موجودی از حالت نرمال و اندازه و ظرفیت مطلوبش. در قرآن به ظرفیت مطلوب، قدر گفته میشود. کم یا زیاد ظرفیت مطلوب موجب فساد پدیده میشود. به میزانی که از ظرفیت مطلوب پدیده افراط یا تفریط شود، پدیده کارکرد نامطلوب پیدا میکند. پس هر پدیدهای ظرفیت مطلوبی دارد که اگر از آن ظرفیت خارج شود فساد رخ میدهد. مثلا دارو که شفابخش است وقتی فاسد میشود موجب هلاک بیمار میشود.
رییس سابق مرکز اسلامی هامبورگ ادامه داد: اباعبدالله(ع) در روایت مذکور میفرماید، دین هم یکی از پدیدههاست که ظرفیت مطلوب خودش را دارد. این ظرفیت مطلوب وقتی کارکرد اصلی خودش را دارد که در حالت اولیهای که توسط پروردگار آفریده شده، مورد استفاده قرار گیرد در غیر اینصورت به ضد خودش تبدیل میشود.
آیتالله قائم مقامی حسینی افزود: فساد حالت عارضی داشته و توسط انسانها تولید میشود. به بیان دیگر، این انسانها هستند که پدیدهها را از حالت اصلی و طبیعت خود خارج میکنند. البته این سخن به معنای نفی خلاقیت انسان در شکوفایی آفرینش نیست. به بیان دیگر، هر پدیدهای در راستای طبیعت و ذات آفرینش باید دچار خلاقیت انسان شود. به بیان روشنتر خلاقیت انسان باید در راستای کشف و توسعه قوانین هستی به کار برود نه در جهت تخریب طبیعت و پدیدهها.
وی سپس به تبیین معنای واژه فساد پرداخت و افزود: فساد در دین یعنی خارج شدن دین از حالت اصلی و اولیهاش. برای انسان هیچ فسادی به اندازه فساد در دین ضرر ندارد. ظرفیت بیبدیل دین وقتی دچار فساد میشود تمام ظرفیت و کمال مطلوبش تبدیل به عکس میشود. بدتر از آن فساد در دین به راحتی قابل تشخیص نیست. فساد در دین به گونهای اتفاق میافتد که دین در یک جا کارکرد اصلیاش را دارد اما در جایی دیگر به ضد خودش تبدیل میشود.
رییس آکادمی اسلامی آلمان سپس به تبیین معنای دو واژه «ملاک» و «معیار» پرداخت و خاطرنشان کرد: «ملاک» عامل تعریفکننده یک پدیده است. مثلا عناصر پدید آورنده آب هیدروژن و اکسیژن هستند. بدین ترتیب انسان از نظر ذهنی پی به معنای آب میبرد اما مشخص نیست که در حیطه معیارها، همان مفهومی مقصود باشد که در قالب ملاک قرار میگیرد. تنها راهی که انسان را به شناخت ملاک راهنمایی میکند فقط و فقط معیار است.
رییس سابق مرکز اسلامی هامبورگ در توضیح منظورش، با قرائت و شرح روایتی از امام صادق (ع)، گفت: بنیامیه مردم را آزاد گذاشته بودند که درباره جنبههای تعریفی و ملاکی ایمان بحث کنند و سخن بگویند اما اجازه نمیدادند که شرک تعریف شود. چرا؟ چون وقتی مفهوم مخالف واژه ایمان مشخص میشد، معیار ایمان و کفر دست مردم میآمد و متوجه کفر بنیامیه میشدند. بنیامیه با این ترفند مانع داوری درست مردم درباره ایمان و کفر میشدند.
آیتالله قائم مقامی حسینی تصریح کرد: در شرایطی که معیاری وجود نداشته باشد انسان به سرعت فریب میخورد. در چنین شرایطی ممکن است عمری دینورزی کند اما به معنای واقعی، دیندار نباشد. خصوصیت فساد دین این است که فهم آن به راحتی قابل درک نیست. غرق دینداری هستیم اما دریغ از اینکه ذرهای از معیارهای دینداری در انسان وجود داشته باشد. نتیجه این میشود که اباعبدالله فرمود، ما و بنیامیه با یکدیگر در اصل خدا با هم خصومت و اختلاف داریم این در حالی که بود بنیامیه بسیاری از آداب دین را عمل میکردند.
وی در پایان تاکید کرد: نمیشود قید دین را زد و بدون دین زندگی کرد چرا که انسان به غایت و کمال، جز از راه دینداری دست پیدا نمیکند اما با دین آفتزده چه باید کرد؟ تنها راه، شناخت معیارها برای پیدا کردن ایمان، ایمنی و مصونیت از آفات و گزندهای دین فاسدشده است. تمام کارکرد و حرکت ائمه(ع) بهویژه امام حسین (ع) تفهیم همین حقیقت به انسانهاست. اگر مَدرس اهل بیت از دست برود معیارها از دست میرود.
انتهای پیام
Let’s block ads! (Why?)
ایسنا
اگر خبر یا گزارشی دارید از بخش خبریار صلح خبر برای ما ارسال نمایید.
قوانین خبریار صلح خبر
- لطفا در ارسال اخبار و تصاویر و گزارش های خود قوانین و مقرارت را رعایت فرمایید.
- از ارسال مطالب خلاف عفت عمومی یا تصاویر موهون اکیدا خودداری فرمایید.
- در صورت مشاهده تخلف پس از تذکر ، حساب کاربری موردنظر بلافاصله حذف می گردد.