پایگاه تابناک باتو: کوتاه قدی و اختلال رشد قدی، یک مورد پزشکی به شمار می‌آید که در آن غده هیپوفیز در تولید هورمون رشد دچار مشکل می‌شود و در اثر آن، قد افراد مبتلا اغلب به بیش از ۱۳۰ سانتیمتر افزایش نمی‌یابد. اما در طول تاریخ افراد بسیاری با چنین اختلالی زندگی کرده اند که در این گزارش با مشهورترین آن‌ها آشنا خواهید شد.

در زمان وقوع انقلاب کبیر فرانسه کوتوله معروفی به نام ریچبورگ با ۵۸ سانتیمتر قد به نفع انقلاب فرانسه جاسوسی می‌کرد. او با تقلید نقش یک کودک و همراه زنی که نقش مادر او را داشت به جمع آوری اطلاعات می‌پرداخت. می‌گویند او حافظه فوق العاده قوی داشت و در مدت زمانی کم اطلاعات قابل توجهی را حفظ می‌کرد. گفته می‌شود او در دستگیری لوئی شانزدهم که قصد فرار به خارج از پاریس را داشته نقش مهمی ایفا کرده است. ریچبورگ در سال ۱۸۵۸ میلادی و در ۹۰ سالگی از دنیا رفت.

در زمان‌های گذشته بیشتر افرادی که از اختلال رشد قدی رنج می‌بردند، در سیرک‌ها به کار گرفته می‌شدند. معروفترین آن‌ها استیلا رایدلی بود که سرانجام در سال ۱۸۷۰ با یک دزد آشنا شد و به سرقت و جیب بری روی آورد. هیچ کسی نمی‌توانست تشخیص دهد که رایدلی چهل سال دارد. او با لباس‌های بچگانه می‌توانست خیلی راحت به هر طرف سرک بکشد و اشیای قیمتی را بدزدد و درون عروسک خود قرار دهد. سرانجام او با شاه دزد ماجرا که با او وارد یک رابطه عاطفی هم شده بود درگیر می‌شود و به خاطر این مشاجرات در نهایت او را لو داده و به پلیس تحویل می‌دهند. پلیس از درون عروسک رایدلی مقدار قابل توجهی اشیای قیمتی خارج کرد. او به بیست سال زندان محکوم شد و در زندان از دنیا رفت.

او یک موسیقی دان نابغه بود و با وجود این که دستهایش کف نداشت می‌توانست به خوبی ترومپت بنوازد. او از داشتن کف پا هم محروم بود به همین دلیل او را بر روی میز می‌گذاشتند تا هنرنمایی کند.

در قرن نوزدهم مرد کوتوله‌ای به نام برث هولد زندگی می‌کرد. او صورت غیر عادی و تا حدودی ترسناک داشت. برث هولد در خانواده فقیری به دنیا آمد و سرانجام به عنوان دلقک به قصر پادشاه لومبارد یکی از مناطق شمالی ایتالیا وارد شد. او به تدریج توانست پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری طی کند و به مرتبه وزیر دربار ارتقا پیدا کند. می‌گویند چهره ترسناک او نتیجه رسم و رسوم رایج شده در آن زمان بوده که به موجب آن نوزادان تازه متولد شده را به عمد دچار اختلالات شکلی می‌کردند تا راحت بتوانند آن‌ها را به عنوان دلقک به قصر‌ها وارد کنند.

 

 

به این ترتیب کودکان را درون جعبه‌های چوبی و یا شیشه‌ای تنگ موسوم به (تشینج) قرار می‌دادند تا به استخوان‌های آن‌ها فشار وارد شود. وقتی کودکان تغییر شکل یافته بزرگ می‌شدند آن‌ها را در بازاری به نام (فیو رم مورینیوم) می‌فروختند. هر چقدر تغییرات چهره و بدن اساسی‌تر بود قیمت هم بالاتر می‌رفت.

در مصر باستان با افراد دارای اختلال رشد قدی مانند آدم‌هایی با قد معمولی رفتار می‌شد و حتی به دلیل چنین اختلالی احترام بیشتری به آن‌ها می‌گذاشتند. یکی از آن‌ها در زمان خانواده پنجم فراعنه (سنیت) به بالاترین مقام قصر دست یافت و پس از مرگ هم مقبره او را در کنار هرم خوفو قرار دادند.