برترین‌ها: شنیدن نام ماشین دودی برای بسیاری از کسانی که دهه سی را به یاد دارند خاطره‌انگیز است و این امر تنها به تهرانی‌ها اختصاص ندارد، بلکه سایر هموطنانی که این وسیله را برای زیارت حرم شاه عبدالعظیم در شهر ری برگزیدند هم در این خاطرات سهیم‌اند.

ماشین دودی نامی بود که در تهران قدیم به اولین خط آهن ایران که بین تهران و شهر ری کشیده می‌شد داده بودند. علت این نامگذاری بخاری بود که از دودکش قطار آن خارج می‌شد. این راه‌آهن در سال ۱۲۶۱ ساخته شد و در اصل نخستین خط تراموای تهران بود.

ماشین دودی دو ایستگاه داشت. نقطه آغاز این خط نزدیک خیابان دروازه خراسان و نقطه پایانی جلوی در حرم شاه عبدالعظیم در شهر ری بود. مردم به ایستگاه‌های ماشین دودی «گار» می‌گفتند که واژه فرانسوی برای ایستگاه است.

در شروع کار ماشین دودی مردم کنجکاو تهران برای آشنایی با پدیده جدیدی که به شهرشان آمده بود دسته دسته به ایستگاه ماشین دودی می‌رفتند ولی هیچ‌کس جرئت و تمایل سوار شدن بر آن را نداشت. تا اینکه ناصرالدین شاه برای اولین بار با گروه زیادی از مقامات مملکتی با ماشین دودی به شهرری مسافرت کرد و همین مسئله باعث تشویق مردم به استفاده از ماشین دودی گردید. این راه‌آهن در سال‌های دهه ۱۳۴۱ تعطیل شد. ویدئوی نادری از ماشین دودی‌ را مشاهده می‌کنید: