به گزارش صلح خبر، به نقل از دانشگاه مذاهب اسلامی حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر محمد حسین مختاری- رییس دانشگاه مذاهب اسلامی در یادداشتی درباره برگزاری جشن‌های دهه کرامت آورده است:

کرامت چیست؟

«کرامت انسان» یکی از موضوعات بسیار مهم حقوقی، فلسفی، اخلاقی و عرفانی است؛ زیرا این مسأله مبنای حقوق، امتیازات و تکالیف انسانی است. ازاین‌رو، کرامت انسانی، مجموعه‌ای از حقوق غیرقابل سلب و انتقال است که محور حقوق بشر اسلامی نیز قرار گرفته است. «کرامت» به معنای ارزش، بزرگی، عزت، حرمت، شرافت، انسانیت، شأن، مقام، موقعیت، درجه، رتبه، جایگاه، منزلت، دوری از پستی، پاکی از آلودگی، احسان و بخشش و جوانمردی و سخاوت آمده است چنانکه در جای دیگر، به عنایت و توجّه ویژه حق‌تعالی بر بندگان تعریف شده است.

چگونه می‌توان در مسیر کرامت گام برداشت؟

اگرچه کرامت انسان انکار ناپذیر است و هر کس با رجوع به خود، به بزرگی نفسش اقرار می‌کند، اما منش حقیرانه برخی افراد نشان می‌دهد که کرامت قابل فروش و اسقاط است چنانکه قرآن کریم در جریان بَلعم باعورا با اشاره به جدال «کرامت» و «لئامت» بیان می‌کند که در آن نزاع، پستی ولئامت بر کرامت غلبه کرد و بَلعم کرامتش را به بهای اندکی فروخت. این جریان گویای آن است که بقای کرامت نفس، در گرو بر هم کُنش صحیح کرامت باعقل و احساساست. به عبارت دیگر، کریمانه زیستنو رسیدن به کامیابی حقیقی در گرو ایجاد ائتلاف میان کرامت باعقل و احساس است.

از سویی، تا این دوعنصر را نشناسیم نمی‌توانیم میان آنها با کرامت تعادل برقرار کنیم، بنابراین لازم است تا به طور مختصر به بحث تقابل عقل و احساس و رابطه آن با کرامت نفس اشاره نمایم.

جدال عقل و احساس از گذشته تاکنون محور گفتگوها بوده است. عده‌ای عقل را برگزیده‌اند و عده‌ای احساس را انتخاب کرده‌اند. اما ظاهراً تقابل عقل و احساس بد معنی شده است؛ زیرا نه عقل به معنی بی احساسی است و نه احساس به معنی بی‌عقلی است؛ بلکه عقل و احساس دو بال پرواز به سوی کامیابی هستند. انسان‌های موفق کسانی هستند که در این جدال به یک سمت متمایل نشوند بلکه سعی کنند تا در تعاملات زندگی‌شانمیان عقل و احساس توازن و هم آوایی بر قرار نمایند همان‌گونه که حضرت سید الشهداء (علیه‌السلام) در جریان حادثه عاشورا به خوبی در تمام صحنه‌ها میان این دو عنصرِ به ظاهر متضاد اتحاد و همسویی بر قرار کرد و اشک و عقل را در جام خون ریخت تا کرامت انسان زنده بماند.

کرامت و رواج روحیه کریمانه چه تاثیری بر سبک زندگی اسلامی دارد؟

بر اساس آنچه گفته شد، ائتلاف میان سه عنصر کرامت، عقل و احساس، چشم انسان را نافذ می‌کند و به او نیرو می‌بخشد تا روح بزرگ خود را اسیر غل و زنجیر شهوات و لذایذ مادی نکند چونان که امیر مؤمنان علی (علیه‌السلام) فرمود: «مَنْکَرُمَتْعَلَیْهِنَفْسُهُهَانَتْعَلَیْهِشَهْوَتُهُ؛ هر کس که بزرگ نفس باشد، شهوات در نظرش خوار و ناچیزآید».از این رو، انسان کریم النفس در تقابل «لذت باطنی» با «لذتحسّی» که دیگران برای آن سر و دست می‌شکنند، میان عقل و احساس جمع نموده و برای حفظ کرامت خودلذت باطنی را بر می‌گزیند چونان که انسان کریم، تشنگی را بجان می‌خرد تا عزّتش لگد مال نشود، اما انسان ضعیف النفس درمثل شرایط و یا حتی کمتر از آن، چوب حراج به کرامتش می‌زند تا صباحی در جهنم سوزان دنیا خوش باشد.

واضح است که نادیده گرفتن لذت حسی به معنی بی‌احساسی نیست بلکه حاصل تعامل صحیح عقل و احساس است. از این رو، انسان کریم نیز که زیست کریمانه را بر می‌گزیند و از شهوات مادی چشم می‌پوشد، بی احساس و بی‌عاطفه نیست؛ بلکه از تن آسایی می‌گذرد تا کرامتش حفظ شود.

با این بیان، دهه کرامت، دهه بازگشت به خود و مرور کتاب زندگی است. این ایام بهترین فرصت برای ایجاد ائتلاف میان عقل و احساس و کرامت است. خوب است در این روزهای مبارک با حضرت رضا و حضرت معصومه (علیهماالسلام) عهد ببندیم و از آنان بخواهیم که ما را یاری کنند تا در جدال ظاهر و باطن، عزت و کرامت خود را به بهایی کمتر از بهشت نفروشیم.

انتهای پیام