به گزارش خبرآنلاین حجت الاسلام حسن روحانی سخنانش را با ابراز خرسندی از حضور مجدد در محضر نمایندگان آغاز کرد و گفت: متاسفانه تعیین تکلیف این دو وزارتخانه کمی به تاخیر افتاد. البته شاید این تاخیر خواصی هم داشت و نشان داد که فضای جامعه بویژه دانشگاهیان نسبت به آینده فضای علم و محیط دانشگاه و آینده پژوهش در کشور حساسیت دارند. همه نکاتی که در روزهای اخیر در فضاهای مختلف راجع به دانشگاه و لزوم حساسیت دولت نسبت به استقلال و محیط دانشگاه و آینده دانشجویان و شیوه فعالیت تشکل‌های دانشجویی در ایران مطرح شد؛ نشان از آن است که دانشگاه ما زنده است و اساتید فعال هستند و به سرنوشتشان به دقت توجه دارند.

وی از همه کسانی که در این فضا سخن گفته و نقد کردند، سپاسگذاری کرد و ادامه داد: مفهوم این سخنان سرزنده بودن نسل جوان و دانشگاه هاست.

رئیس جمهور خطاب به ملت ایران و دانشجویان و اساتید دانشگاه‎ها گفت: دولت راه خود را در زمینه احترام به علم و دانشگاه، غیر امنیتی بودن محیط دانشگاه، احترام به دانشجویان و آزادی اندیشه و بیان در دانشگاه، ذره ای کوتاه نخواهد آمد. هرآنچه در انتخابات 92 و 96 راجع به محیط دانشگاه، امن بودن آن و نه امنیتی بودن آن، فضای آزاد و امنیت لازم برای دانشجویان و اساتید، گفته بودم را به آن وفادارم.
روحانی در محضر نمایندگان ادامه داد: مبنای من در نحوه سلوک با وزرایی که تا امروز انتخاب شده اند و دو وزیری که انشالله و به کمک شما امروز انتخاب خواهند شد، «پیوست» حکم آنها است. در این «پیوست» گام به گام اولویت های دولت دوازدهم مشخص شده است و دولت به طور منظم در ارزیابی های سه ماهه، وزرا را ارزیابی خواهد کرد. مبنایم برای ادامه یا توقف کار وزرا، پیوست کار آنها است که از برنامه دولت و اسناد بالادستی قانونی استخراج شده است.

اهم سخنان وی را در ادامه بخوانید:
*دانشگاه و وزیر علوم از حساسیت ویژه ای برخوردار است. همه شما نمایندگان می دانید که هماهنگ کردن برای معرفی وزیر به مجلس در برخی موارد، طولانی تر خواهد بود. برخی وزارتخانه ها هماهنگی آسانتری دارند اما برخی طولانی تر هستند. صبر و حوصله کردیم، تعامل کردیم اما معامله نکردیم. من بر سر دانشگاه، آزادی دانشگاه، فضای دانشگاه و امنیت دانشجویان و آینده آنان و خطی که در دولت اعلام کردم را معامله نکرده و نخواهم کرد و تا روز آخر این مسیر را ادامه می دهم. شما نمایندگان و مردم شاهد این خواهید بود.

*نیازی نیست که با عجله راجع به افراد قضاوت کنیم. از معیارهای انتخاب وزیر علوم کوتاه نیامدم. ممکن است زمان طولانی شده باشد. اما برای این انتخاب لازم بود و پای همه اصولم ایستادم. من با آقای غلامی که از اساتید بنام و برجسته است و مدیریت لازم را در ستاد دانشگاه و مدیریت دانشکده و دانشگاه انجام داده است، صحبت کردم و شرایطم را با او در میان گذاشتم. کما اینکه با افراد دیگری هم صحبت کردم و همه این شرایط را مطرح کردم.

*اولين شرط من با وزير علوم اين بود كه محيط دانشگاه از آن همه دانشجويان و احزاب و جناح ها است. هیچ كس در دانشگاه -اين تاكيد من به آقاي غلامي بود_ هيچ انجمن و جمعي در داخل دانشگاه نبايد احساس بي پشتوانگي كند. هيچ جمعي نبايد فكر كند كه براي باقي امينت است و براي او نيست. هيچ جمعي نبايد فكر كند كه نظر وزارتخانه به برخي متفاوت است.

*مبناي ما اعتدال بوده است و اكثريت بايد حاكم باشند ولي اقليت بايد به طور كامل از حقوق خود برخوردار باشند. نه اسلام،‌ نه قانون و نه شرايط امروز كشور به ما اجازه نمي دهند كه در مسائل جزئي رو در روي هم بايستيم. اگر هم اختلاف هاي جزئي دو سال پيش جايز و مكروه بود، امروز بايد بگويم که حرام است و گاهي گناه كبيره.

*امروز ما شرايط خاصي داريم. نياز به وحدت بيشتر داريم. يك بال بزرگ مسئوليت در وحدت و انسجام ملي و در ايستادگي ملت در برابر ديگران دانشگاه است. آن روز كه ما در مسير نهضت اسلامي بوديم، بار اول بر دوش دانشگاه بود. دانشگاهيان بودندكه در كنار حوزوي ها پرچم انقلاب را بر دوش كشيدند. اساتيد بزرگ دانشگاه بودند كه در كنار علما انقلاب را براي مردم رهبري و تدبير كردند.

*آن روز هم كه وارد جنگ شديم و دشمن بر ما هجوم آورد،‌ باز هم دانشگاه نقش بزرگي ايفا كرد. من يادم نمي رود كه در زمان جنگ برخي از دستگاه هاي پيچيده نظامي كه فروشنده هاي آن دستگاه ها حاضر به تعمير نبودند؛ اين دانشگاه بود كه به ما كمك كرد.
*در بسياري از موارد دانشگاه هاي علمي و صنعتي ما از جمله دانشگاه شريف به ما ياري رساند و كمك كرد، علاوه بر اينكه دانشجويان و اساتيد ما در جبهه هاي جنگ بودند. هر جا مشكلي براي كشور پيش آمده دانشگاه در صف مقدم بوده است، امروز هم براي اداره دولت ما دست نيازمان عمدتا به سوي فارغ التحصيلان دانشگاه است. فردا هم دست ملت ما به سوي دانشجويان دراز خواهد بود. اگر به فكر اقتصاد مقاومتي هستيم راهي به جز اقتصاد دانش بنيان وجود ندارد. اگر به فكر روابط سياسي با عزت هستيم راهي به جز داشتن ديپلمات هاي متخصص وجود ندارد.

*براي مديريت كشور، اقتصاد كشور و حقوق ملت ما نيازمند دانشگاه هستيم. دانشگاهي كه بتواند آزاد انديش باشد. دانشگاهي كه تفكرات مختلف سياسي، فضا را براي فعاليت سياسي شان آمده و باز ببينند. وزارت علوم و وزير علوم بايد شرايط را براي فعالتر شدن دانشگاه ها و اساتيد و دانشجويان و همچنين سير مراحل علمي در سطح جهان و رقابت با كشورهاي پيشرفته را فراهم كنند.
*من از شما مي پرسم آيا فضاي دانشگاه ما امروز نسبت به سال 91 بهتر شده است يا نه؟ آيا فضاي دانشگاه ما آزادتر شده است يا خير؟ آيا دانشجويان ما در بيان نظراتشان آزادتر هستند يا نه؟ آيا در مسير رشد علمي دانشگاه هاي ما نسبت به 5 سال پيش پيشرفت كرده اند يا نه؟

این خبر کامل می شود….