خانواده سیسِرونی هنوز دلیل مرگ این دانشمند را اعلام نکرده‌اند اما ویلیام کرنی، رئیس روابط عمومی آکادمی ملی علوم، مهندسی و پزشکی آمریکا در بیانیه‌ای اعلام کرد که وی بطور غیرمنتظره‌ای در خانه‌اش در نیوجرسی از دنیا رفته است.

سیسِرونی به خاطر تحقیقی که نشان می‌داد ترکیبات اورگانیک موسوم به کلروفلوروکربن‌ها، متان و سایر گازها از دی‌اکسیدکربن پیشی گرفته و به عنوان گازهای اصلی گلخانه‌ای منجر به گرم‌تر شدن زمین شده‌اند، شهرت یافت. تحقیقات وی در توسعه سیاست‌های محیطی در سراسر جهان موثر بود.

هاوارد گیلمان، رئیس کنونی دانشگاه کالیفرنیا، ایرواین در بیانیه‌ای اظهار کرد: ما دانشگاهیان برای کار قوی و موثر رالف سیسِرونی به عنوان یک شیمی‌دان و دانشمند سیستم زمین و جایگاه شناخته شده‌اش در این رشته ادای احترام می‌کنیم. جهان برای اقدامات شجاعانه سیسِرونی در زمینه آشکارسازی علل و اثرات تغییر آب‌وهوا همیشه قدردان او خواهد بود.

سیسِرونی در سال 1943 در پنسیلوانیا متولد شد و سپس مدرک کارشناسی خود را از موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و دکترای خود در رشته مهندسی و فیزیک برق را از دانشگاه ایلی‌نویز دریافت کرد.

وی در سال 1989 به دپارتمان علوم سیستم زمین در دانشگاه کالیفرنیا، ایرواین پیوست. این دانشمند برجسته پنج سال بعد به عنوان رئیس دانشکده علوم فیزیک انتخاب شد که در آنجا به همراه همکارش، شروود رولاند بر روی تحقیقات در زمینه آب ‌و هوا و گرم‌تر شدن زمین کار کرد.

تحقیقات سیسِرونی پایه‌گذار کشف این حقیقت توسط رولاند و ماریو مولینا از موسسه فناوری ماساچوست (MIT) شد که کلروفلوروکربن‌های موجود در یخچال‌ها و افشانه‌ها باعث ایجاد سوراخ در لایه محافظ ازون شده‌اند. این کشف باعث شد که رولاند، مولینا و پب مروتسن از موسسه مکس پلانک بتوانند در سال 1995 جایزه نوبل شیمی را دریافت کنند.

دو سال بعد، سیسِرونی یکی از تنها شش دانشمند آمریکایی شد که جایزه ارزشمند سازمان ملل برای تحقیق در زمینه حفظ لایه ازون زمین شد.

سیسِرونی در زمان ریاست خود در سال 1998 تا 2005،‌ به ساخت چند تاسیسات تحقیقاتی و یک بیمارستان آموزشی 375 میلیون دلاری در دانشگاه کالیفرنیا در ایرواین پرداخت. وی پس از انتخاب به عنوان رئیس آکادمی ملی علوم آمریکا از این دانشگاه جدا شد و تا سال 2016 در آنجا خدمت کرد.

5454