به گزارش صلح خبر، سازمان جهانی بهداشت (WHO) برخی اقدامات مداخله‌ای را در این زمینه پیشنهاد می‌کند که اثرگذاری آن‌ها تایید شده‌ است:

– کمک به جوانان برای فراگیری مهارت‌های مقابله با فشارهای زندگی

– شناسایی زودهنگام و مدیریت افراد مبتلا به اختلالات روانی که به خودکشی فکر می‌کنند یا پیش از این سابقه اقدام به این کار را داشته‌اند

– محدود ساختن دسترسی به ابزار و شرایط خودکشی

در مجموع رویکرد این سازمان به مدیریت سلامت روان افراد و پیشگیری از خودکشی روشی موسوم به LIVE LIFE (رهبری، مداخله، آگاهی و ارزیابی) است. این رویکرد بر اساس راهبردهای ملی و جامع پیشگیری از خودکشی است که باید توسعه پیدا کند.

در حالیکه ارتباط بین خودکشی و اختلالات روحی به ویژه افسردگی و اختلال مصرف الکل به درستی تایید شده شماری از موارد خودکشی در شرایط بحران اتفاق می‌افتد. از دیگر فاکتورهای مهم در این خصوص می‌توان به مواردی چون تجربه فقدان، خشونت، سوء استفاده و جنگ اشاره کرد. 

مطابق با آخرین آمار جهانی منتشر شده از سوی این سازمان هر ساله نزدیک به ۸۰۰ هزار نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند که می‌توان گفت هر ۴۰ ثانیه یک نفر بر اثر خودکشی فوت می‌کند. 

همچنین براساس مطالعات جدید میزان خودکشی در آمریکا به ویژه در جوامع روستایی و ایالات رو به افزایش است.

بنابر گزارش پایگاه هیل، محققان دریافتند که میزان خودکشی در میان آمریکایی‌های ۲۵ تا ۶۴ ساله از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۶ میلادی ۴۱ درصد افزایش یافته است. نکته قابل توجه در این مطالعه آن است که این آمار در میان افرادی که در روستاها و ایالت‌ها زندگی‌ می‌کنند نسبت به افرادی که در کلان‌شهرها ساکن هستند ۲۵ درصد بیشتر است.

احتمال اقدام به خودکشی در تمامی دوران زندگی وجود دارد و این پدیده که در بیشتر موارد از ابتلا به اختلالات روانی و خلقی نشات می‌گیرد در تمامی نقاط جهان گزارش می‌شود. 

نگاه منفی به ویژه در مورد اختلالات روانی به این معنی است که بسیاری از افرادی که قصد خودکشی دارند یا به انجام آن اقدام کرده‌اند برای کمک گرفتن و رهایی از این احساسات منفی به افراد متخصص مراجعه نمی‌کنند. 

به گزارش سایت اطلاع‌رسانی سازمان جهانی بهداشت، آمارها نشان می‌دهد که در حال حاضر تنها ۳۸ کشور راهبرد ملی پیشگیری از خودکشی را گزارش کرده‌اند.

انتهای پیام