صلح خبر – سید هادی هادیان: روزگاری را در نسل هشتم سپری می‌کردیم و لابه‌لای خاطرات کهنه خود، به دنبال برگ زرینی از نام Capcom می‌گشتیم. روز‌ها آمد و رفت تا اینکه موعد کنفرانس نمایشگاه E۳، ۲۰۱۸ فرا رسید. زمانی‌که کپکام در این رویداد، پنجمین نسخه از بازی Devil May Cry را معرفی کرد و بار دیگر برق شوق در نگاه طرفداران سبک هک اند اسلش پدیدار شد.

این پایان سورپرایز کپکام و نبود در ادامه روند روبه رشد خودش، در کنار Devil May Cry، نوید بازسازی نسخه رمیک رزیدنت اویل ۲ رو داد و بیش از پیش هواداران را خشنود کرد. دیگر زمان آن رسیده بود تا به یاد روز‌های گذشته، به نام کپکام ایمان بیاوریم و این برند را مهر تاییدی بر کیفیت مورد انتظار بازی‌های خود بدانیم.

سال‌هاست که هواداران سری محبوب Devil May Cry به انتظار ساخت خوش فرم یک هک اند اسلش محبوب با همان طعم قدیمی و یه دنباله داستان اصلی هستند. اگر بخواهیم بهتر بگوییم، به طور کلی تمام هواداران سبک HnS (هک اند اسلش) بازی Devil May Cry را به عنوان یکی از شاخص‌های این سبک می‌شناسند و به نوعی کپکام را یکی از پرچم‌دراران این سبک تلقی می‌کنند. در پی همین انتظارات، چند ماه پیش کمپانی «کپکام»، با معرفی بازی Devil May Cry ۵ و بازگشت مجدد شخصیت‌های اصلی، این آرزو‌ها را برای طرفداران بازی زنده کرد.

بگذارید خیالتان را راحت کنم و از همین ابتدای کار به شما بگویم که شما در Devil May Cry ۵ با یکی از بهترین بازی‌های سبک هک اند اسلش مواجه هستید. اگر میخواهید تا به صحت اید ادعا ایمان بیاورید، پیشنهاد می‌کنم در ادامه همراه ما باشید تا بیشتر با نقاط قوت و ضعف بازی Devil May Cry ۵ آشنا شوید.

داستان بازی

داستان بازی پر شده از سورپرایز‌های جدید و فوق‌العاده! به عبارت دیگر، کپکام سیاست داستان پردازی را بر اساس سورپرایز‌های بازی بنا کرده است. نگاهی به گذشته داستان بازی سری Devil May Cry، بهترین اتفاقی است که برای شروع بازی محیا شده است. چیزی شبیه «آن چه گذشت» حتی برای کسانی که برای اولین بار این فرانچایز را تجربه کرده‌اند، بسیار لازم و ضروری بود که خوشبختانه در اینجا به زیبایی قرار گرفته است.

داستان بازی بعد از حوادث نسخه چهارم روایت می‌شود. پیشاپیش عذرخواهی ما را پذیرا باشید که به هیچ وجه قصد نداریم داستان بازی را برای شما اسپویل کنیم، ولی همین بس که شروع داستان با آنچه که در نسخه‌های گذشته دیده اید کاملا فرق دارد. در همان ابتدای هزاران سؤال در ذهن شما ایجاد شده و در انتهای بازی، علاوه بر پاسخ به سوالات شما، تمام نکات مبهم بازی و حتی نسخه‌های قبلی را دریافت می‌کنید. این مدل از داستان‌سرایی، ما را به یاد سری خاطرات دنیای متال گیر می‌اندازد؛ گویا داستان بازی از سال‌ها پیش نوشته است و پیوستگی آن را بهتر درک می‌کنیم.

موردی که Devil May Cry ۵ را در بخش داستان‌پردازی به استثنای روند داستان متمایز می‌کند، روایت فوق‌العاده‌ی داستان بازی است. روایتی که بیشتر به‌صورت غیرخطی و درکنار فلش‌بک‌های متعدد در گذشته بازی انجام می‌شود. کپکام با این کار توانسته است چالش‌های داستانی افزایش دهد و گیمر را تا حد امکان از یکنواختی داستان نجات دهد که به نحو احسنت از پس آن برامده است.

شخصیت پردازی

در چهارمین نسخه از سری Devil May Cry بود که انتخاب از میان دو شخصیت قابل بازی، تنوع در گیم‌پلی و خط داستانی را پدید آورد که از طرفی مورد استقبال طرفداران نیز قرار گرفت. حال در Devil May Cry ۵، کپکام این تعداد را به ۳ شخصیت قابل بازی افزایش داده و با روایت داستان از دید هر یک، تجربه‌ی جذابی را در اختیار شما خواهد گذاشت. توصیف و پرداختن به داستان زندگی هر یک از این شخصیت‌ها با فلش‌بک‌های متعدد به خوبی انجام گرفته است. این جذابیت به حدی پیش می‌رود که شما در انتهای بازی می‌توانید پایان هر یک از سناریو‌ها را پیش‌بینی کنید!

نیرو (Nero)، وی (V) و دانته (Dante) سه قهرمان محبوب در این سری از بازی DMC است. شخصیت‌پردازی دانته و نیرو همان شخصیت‌هایی هستند که انتظارش را از پیش دارید. نیرو همچون گذشته یک جوان شوخ طبع، عجول و مصمم است و به نحوی نقش نمکدان را در این بازی ایفا می‌کند! اما دانته با وجود بالا رفتن سن، باز هم جذابیت خود را دارد و هنوز هم سعی می‌کند در مواقع لزوم، راهنما یا همان عصای دست نیرو باشد. وی که عضو جدید خانواده بازی است، یک حالت مرموز و اسرارآمیزی داشته و تا پایان بازی نمی‌توان از هدف اصلی وی، باخبر شوید. البته در سوی دیگر، بانوان داستان یعنی لیدی و تریش قرار دارند که حضور آنان تاثیر خاصی در داستان بازی نخواهد داشت.

دیالوگ‌های شخصیت‌ها در طول بازی، بسیار عالی و موثر کار شده است و حتی نقش بسیار مهمی رابطه بین شخصیت‌ها ایفا می‌کند. شخصیت‌های بازی فوق العاده جذاب و عمیق و پرداخت شده هستند و بازیباز به راحتی آن‌ها را درک کرده و با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کند و آن‌ها را دوست می‌دارد یا از آن‌ها متنفر می‌شود.

شخصیت‌های داخل بازی به معنای هرچه تمام‌تر بی نظیر و بدون نقص کار شده‌اند. حتی برای کسانی که برای بار اول این عنوان را تجربه می‌کنند، شخصیت‌ها کاملا قابل لمس و همزادپندار هستند و شما خیلی زود به ویژگی‌های اخلاقی و روحیات پی خواهید برد. اگر کمی بیشتر به آن‌ها توجه کنید، همراه با پیشروی داستان متوجه قصد و نیت آن‌ها تا انتهای داستان خواهید شد که این ویژگی شخصیت‌پردازی به تنهایی یک از نقاط قوت Devil May Cry ۵ شده است.

گیم پلی

بخش اصلی و نقطه عطف عنوان سری Devil May Cry و در کل هر بازی هک اند اسلش دیگری «گیم پلی» است که به عبارت دیگر که اساس و مهم‌ترین وجه یک بازی در سبک HnS است. شما در گیم پلی بازی DMC۵ شاهد حضور مبارزانی مختلف با سبک‌های مبارزه متمایز هستید که کمک میکند روند داستانی بازی برای شما جذابیت فوق‌العاده‌ای داشته باشد.

Nero به عنوان یک مبارز بسیار قدرتمند و سریع هستید که با استفاده از شمشیر و دست مکانیکی خود، باید دشمنان را نابود سازید. به همراه Nero نیز شخصیت Nico را مشاهده می‌کنیم که به نوعی یک تکنسین تکنولوژی است و در ساخت سلاح‌های جدید و ارتقا‌ها و خرید آیتم‌ها به همه شخصیت‌ها کمک کند.

سیستم مبارزه شخصیت مرموز V. همانند شخصیت‌اش بسیار مرموز و جدید است. حملات نزدیک V. را یک پلنگ انجام می‌دهد و حملات دورش را یک پرنده به حالت شلیک کردن انجام می‌دهد. حملات قدرتی او که بر پایه فعال کردن و استفاده از نوار Devil Trigger است را نیز یک غول بزرگ احضار شده انجام می‌دهد که تا زمانی که نوار تمام نشود حضور دارد.

در پایان Dante افسانه‌ای و نماد این سری که مثل همیشه شخصیتی خوش تیپ و یک مبارز کامل است. مبارزات Dante مثل همیشه با شمشیر او و دو تفنگ اصلی اش است به همراه ۴ استایل مختلف مبارزه (هر استایل هم قابل ارتقا است) که از همان قدیم بوده اند و شامل Trickster و Swordmaster و Gunslinger و Royal Guard هستند.

مکانیزم‌های سنتی DMC، یکی از المان‌های اصلی گیم پلی در طول تاریخ این سری است که همچنان در این نسخه از بازی وجود دارد. همانند گذشته در Devil May Cry هر شخصیت طی پیشرفت در بازی، اسلحه و فنون جدیدی را به‌دست می‌آورد. Red Orb که از ابتدا در این سری وجود داشته و به نوعی نقش واحد مالی بازی را ایفا می‌کند، در این شماره به عنصری تاثیرگذار و بسیار مهم تبدیل شده است. تقریبا هر کاری که به ارتقا مهارت‌های بازیکن ربط داشته باشد، به Red Orb وابسته است.

دشمنان و باس‌فایت‌های همیشگی

دشمنان بازی تنوع زیادی دارند و هر چه در بازی جلوتر روید، دشمنان جذاب‌تری را مشاهده خواهید کرد و نکته خوب که این تنوع تا انتهای بازی حفظ می‌شود. سیستم حمله هر کدام از آن‌ها نیز به با دیگری متفاوت است که مبارزه با چند نوع دشمن مختلف در یک صحنه، مبارزه‌ای جذاب و نفس‌گیر را پدید آورد. اما انتظار ما از تنوع دشمنان و شیاطین بیشتر از چیزی بود که مشاهده کردیم.
مبارزه با رییس های‌آخر سری DMC معمولا در سطح کیفی قابل قبولی قرار داشته اند و مبارزه با آن‌ها، سخت و هیجان‌انگیز بوده است. خوشبختانه نسخه پنجم نیز این قانون را رعایت کرده و در طی بازی باید با تعداد زیادی غول‌آخر به مبارزه بپردازید که برخی از آن‌ها بسیار جذاب و مبارزاتی به یادماندنی خواهند بود. طراحی دشمنان و باس‌ها عالی است و میتوان ادعا کرد که برخی از برترین باس فایت‌های نسل هشتم را از نظر طراحی باس را در Devil May Cry ۵ شاهد هستیم.

نورپردازی و گرافیک

خب کپکام پس از معرفی بازی در E۳ خبر از ارتقای موتور گرافیکی DMC و استفاده از نمونه‌ی جدید و بازنگری شده‌ای خبر داد که قبل‌تر در Remake Resident Evil ۲ نیز به کار رفته بود. خوشبختانه این موتور گرافیکی در Devil May Cry ۵ به خوبی امتحان خود را پس داده است. خبر تازه دیگر اینکه کپکام همچنین با این موتور گرافیکی جدید موفق به دست یافتن به نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه شده است!

خوشبختانه کپکام در نسل هشتم توانسته است که قدرت گرافیکی خود را احیا کند. باید اذعان کنم که کیفیت تکسچر‌ها و بافت‌های گرافیکی در این بازی مناسب یک فضای فانتزی طراحی شده و فوق العاده و بدون نقص است. راندمان گرافیکی بازی با توجه به محیط شلوغ و هک اند اسلش، واقعا به خوبی کار شده و جای تحسین دارد. Devil May Cry ۵ موفق شده است تا در به نمایش گذاشتن محیطی درگیرکننده و با حداقل باگ و افت فریم، اصالت همیشگی خود را حفظ کند.

موسیقی

اگر از طرفداران سری DMC باشید؛ حتما می‌دانید که یکی از دلایل محبوبیت بالای این سری، موسیقی متن فوق‌العاده‌ی آن است که همواره جز بهترین‌ها در تاریخ صنعت بازی است. به دنبال همین کسب افتخار، Devil May Cry ۵ در این بخش نیز به خوبی درخشیده است و موسیقی بسیار جذاب و هیجان‌انگیزی را حین مبارزات پخش می‌کند.

Devil May Cry ۵ در اقدامی فوق‌العاده، درکنار ارایه‌ی موسیقی جذاب امکان تغییر موسیقی متن هر کارکتر را به نمونه‌های سری قبلی Devil May Cry نیز ارایه می‌دهد؛ تمام موسیقی‌های موجود در نسخه‌های پیشین Devil May Cry در دسترس است که به‌عنوان مثال می‌توان به نمونه‌ی به‌یاد موندنی مبارزه با Nelo Angelo در Devil May Cry ۱ یا موسیقی متن اصلی Devil May Cry ۳ اشاره کرد که هر یک دنیایی از خاطرات را با خود و برای عاشقان این سری به همراه دارد.‌ای کاش …

شاید وجود سه کاراکتر قابل بازی برای یک عنوانی که داستان به صورت خطی در آن جریان است، کمی زیاده‌روی باشد؛ زیرا این قابلیت در بازی می‌تواند تنوع طلبی مخاطب را برانگیخته و در نتیجه او را از داستان اصلی غافل کند و درگیر گیم‌پلی مختلف میان کاراکتر‌ها شود. حتی در برخی از لحظات به علت بالانس نبودن سیستم مبارزاتی شخصیت‌ها، وزنه بازی به سمت مواقعی خاص سنگینی می‌کند. دشمنان از تنوع و جذابیت خوبی بهره برده‌اند، ولی‌ای کاش شاهد تعداد بیشتری از انواع دشمنان و شیاطین بودیم؛ طراحی مراحل و تنوع و تعداد بالای دشمنان در بازی، یکی از معیار‌های معمول سبک هک اند اسلش است که در Devil May Cry ۵ می‌توانست بهتر باشد.

در پایان

Devil May Cry ۵، یک بازی تمام عیار و مورد ستایش و احترام زیاد که کاندیدای یکی از بهترین‌های سبک HnS می‌باشد و علاوه بر راضی نگه داشتن طرفداران وفادار به این سری، سعی کرده است تا برای کسانی که این بازی را اولین بار تجربه کرده‌اند، حسی خوشایند و تجربه ماندگار را داشته باشد. کپکام بار دیگر توانست ثابت کند که احیای ارزش‌های گذشته و وفاداری به چارچوب‌های نسل‌های قدیم، هنری است که فقط از دست این کمپانی شرقی پدیدار می‌شود.

قطعا مطالعه این مقاله نخواهد توانست تا شیرینی طعم DMC را به شما بچشاند؛ چنانچه هنوز مایل به تجربه این شاهکار هنری هستید، پس فرصت را غنیمت بشمارید و حتما سری به این بازی خوش‌ساخت بزنید. بازی Devil May Cry ۵ هم اکنون برای کنسول‌های نسل هشتمی سونی و مایکروسافت و همچنین رایانه‌های شخصی در دسترس می‌باشد.