به گزارش صلح خبر، دکتر سید محمد دادگران، در دومین نشست تخصصی توسعه اجتماعی دانشجویان با بیان اینکه اگر سلامت اجتماعی وجود داشته باشد، ارتباطات اجتماعی فرآوری بیشتری دارد، افزود: در ارتباطات اجتماعی ۳عامل مهارت، هنر و علم وجود دارد. مهارت که بر اثر یادگیری حاصل می‌شود، هنر که جنبه عاطفی دارد و علم که از در آمیختگی و نظر تئوری و پرتیک اصل می شود.
دادگران با اشاره به اینکه تقویت مهارت تکرار امکان‌پذیر می‌شود، اظهار کرد: هنر ارتباطات، فن است. برای اینکه کسی را متقاعد کنید باید کلماتی را به کار ببربد که تاثیرگذار باشد. نقش مهارت در ارتباط زمانی مشخص می شود که بتوانیم مفاهیم را هرچه سریعتر منتقل کنیم، به همین دلیل باید مراقب باشیم که در صحبت و ارتباط اجتماعی کلامی چه مواردی را به کار می‌بریم؟، این کلمات چه بار عاطفی دارند و موجب چه عکس العملی در مخاطبان می‌شود؟.
وی با اشاره به اینکه متغییرهای زیادی در خانواده وجود دارد که باعث جامعه پذیری فرزندان می‌شود، تصریح کرد: با توجه به اینکه خانواده گروه مرجع است این نهاد در ازدواج فرندان نیز بسیار موثر است. در کشورهای توسعه یافته ازدواج به معنی پیوند دو نفر با یکدیگر است این درحالی است که در کشور ما با یک ازدواج دو خانواده به یکدیگر پیوند می‌خورند.
دادگران ۳ عامل مردسالاری، تساوی گرایی و مادرسالاری را عواملی دانست که در ساختار قدرت خانواده نقش دارند و گفت: در خانواده مرد سالار قدرت دست پدر است. فرزندان این خانوادهها ضعیف و بی اعتماد به نفس پرورش پیدا می‌کنند و قدرت تعامل اجتماعی اندکی دارند.
وی با اشاره به اینکه در خانواده های تساوی گرا، زنان همانند مردان در بیرون از خانه و در اجتماع کار می کنند، توضیح داد: به این دلیل زنان در این خانوادهها خواهان برابری خواهی هستند. بر اساس آمارها، طلاق در این گروه بیش از سایر گروههاست، اما فرزندان این خانواده جامعه پذیری بالایی پیدا می کنند و وابستگی کمتری به خانواده خود دارند.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه مدرسه به عنوان دومین نهاد اجتماعی است که در آن جامعه پذیری اتفاق می‌افتد، توضیح داد: مدرسه در جامعه پذیری و فرهنگ پذیری افراد خالت بسیاری دارد. در مدارس کشور در حال حاضر ۳ نوع سیستم مدیریتی، شامل سیستم مدیریتی خودکامه، سیستم مدیریتی دموکراتیک و سیستم مدیریتی آشفته وجود دارد.
وی با بیان اینکه در نظام اول دستورها از بالا به پایین ابلاغ می شود و دانش آموزان هیچ نقشی در اداره مدرسه ندارند، گفت: در نظام دوم که تعامل در آن وجود دارد دانش آموزان می‌توانند به گفت و گو نشسته و پیشنهاد دهند. در نظام سوم نیز مدیریت تقلیدگونه بوده و معلمی به جای معلم دیگر بر سرکلاس ها حاضر می شود و دانش آموزان به سرعت متوجه عدم حضور قانون در مدرسه می شوند.
دادگران با انتقاد از اینکه همواره به اشتباه می‌گوییم «آموزش و پرورش» در حالی که ابتدا پرورش است و سپس آموزش، توضیح داد: دانشگاه در این خصوص نقش تکمیل کننده پرورش روابط اجتماعی را برای دانشجویان ایفا می کند. مشکلات ما در کشور ریشه های اساسی دارند.هنگامی که آموزش و پرورش ایران را با سایر کشورهای توسعه یافته مقایسه می کنیم متوجه عملکرد نامتوازن خود می‌شویم. این موضوع در تمام حوزه ها از جمله سلامت اجتماعی و ارتباطات اجتماعی هم وجود دارد.
وی با اشاره عملکردهای پنهان دانشگاه نیز گفت: پیدا کردن همسر و سیاسی شدن افراد از جمله عملکردهای پنهان دانشگاه بوده که در هیچ کجا نوشته نشده است.
این متخصص علوم ارتباطات ادامه داد: کشاورزی نهادی است که باید نیازهای غذایی جامعه را تامین کند اما اگر نتوانست، نهاد اقتصادی باید کمبودهای آن را جبران کند و اگر آن هم نتوانست این کمبودها راجبران کند باید وزارت بهداشت و درمان دارو تهیه کند. متاسفانه در حال حاضر وزارت ورزش و جوانان بستر مناسب و امکانات کافی را برای توانمندسازی جوانان ندارد. در واقع کارکرد وزارت ورزش و جوانان کارکرد درستی در جامعه ما ندارد و نمی داند باید از کدام جوانان سرزمینمان دفاع کند.
وی با اشاره به اینکه حراست جامعه فقط با حرف زدن میسر نشده و جامعه از گزند حفظ نمی شود، اظهار کرد: بنابراین خانواده بر مدرسه تاثیر می‌گذارد، مدرسه بر دانشگاه و دانشگاه بر وزارت ورزش و جوانان؛ به این ترتیب برای برون رفت از این موضوع باید نسل جدید را به درستی تربیت کرد و این امر با همکاری همزمان تمام سازمان هامیسر خواهد بود.
در ادامه این نشست دکتر زهرا منوچهر آبادی، متخصص مهارتهای ارتباطی و استاد علوم اجتماعی نیز با بیان اینکه بخشی از وظایف تمامی سازمان‌ها اهمیت به سلامت افراد است، گفت: سلامت اجتماعی یکی از فاکتورهایی است که فرد در صورت دارا بودن می تواند نقش مهمی را در جامعه ایفا کند. کسی دارای سلامت اجتماعی است که می تواند به خوبی با زندگی کنار بیاید و انسانی مسئولیت پذیر و توانایی است.
این متخصص با اشاره به اینکه فردی که قرار است سلامت اجتماعی داشته باشد باید مهارتهای مختلفی داشته باشد، عنوان کرد: سلامت اجتماعی یکی از ارکان سلامت عمومی در جامعه است که در واقع به معنای توانایی شناخت فرد از خود در یک جامعه بزرگتر است.
منوچهر آبادی با تاکید بر اینکه کسی که سلامت اجتماعی دارد، هنجارهای اجتماعی را به خوبی ایفا می کند و فردی اثربخش و سازنده خواهد بود نیز اظهار کرد: مهارت خودآگاهی، مهارت همدلی، مهارت برقراری ارتباط، مهارت در روابط بین فردی، مهارت در تصمیم گیری و حل مسئله از جمله مواردی است که افراد برای حضور در جامعه به آن نیاز دارند.
وی با بیان اینکه ارتباط به معنای هرگونه تعاملی است که شامل انتقال پیام باشد توضیح داد: در واقع ارتباط آگاهانه یا ناآگاهانه ، کلامی یا غیرکلامی موجب اثرگذاری یا اغنای فرد دیگری می شود. دانشجویان اگر قرار است از سلامت اجتماعی بهره ببرند، باید دارای مهارت ارتباط اجتماعی باشند و مدرسه، اولین و نخستین نهادی است که فرزندان در آن ارتباط با سایرین را یاد می گیرند و سپس مدرسه و دانشگاه در جایگاه دوم و سوم قرار می‌گیرد.
وی با بیان اینکه بر اساس آمارها جمعیت کشور در سال ۹۸، ۸۳ میلیون نفر برآورد شده که از این تعداد ۲۲ درصد یعنی حدود ۱۸میلیون نفر را دانشجویان تشکیل می دهند، تصریح کرد: این تعداد بسیاری از مهارتهای اجتماعی از جمله نقشهای رسمی و ارتباط با جنس مخالف را در دوران دانشجویی می آموزند.
انتهای پیام
