احسان خراساني؛ شايد آخرين باري كه آنتونيو كونته روي نيمكت تيم ملي ايتاليا، خوشحالي هاي خاص خودش را انجام مي داد؛ خيلي ها فكر مي كردند با آمدن به چلسي، او كمتر فرصت خنديدن پيدا خواهد كرد. در نگاه اول واقعا غيرقابل باور بود. تزريق سبك ايتاليايي به فوتبال انگليس كاري بود كه پيش از اين تا حدودي كليد خورده بود. كلوديو رانيري نمونه بارز اين اتفاق بود كه فصل قبل شگفتي بزرگي با لستر پديد آورد. اما از نظر آنهايي كه وضعيت امروز لستر را فاجعه و قهرماني فصل گذشته را يك اتفاق مي بينند؛ كونته بهترين مربي جهان است. آنتونيو فصل عجيبي را براي نمايش هايش انتخاب كرد. وقتي احساس كونته از تكراري شدن اسكودتو هاي پياپي اش براي يووه، او را به انگليس كشاند؛ همزمان پپ گوارديولا هم وارد جزيره شد. در بين بيگ سيكس اين فصل ليگ برتر، سيتي و چلسي تنها تيم هايي هستند كه مربي شان براي اولين بار حضور در انگليس را تجربه مي كند. پس ديگر چه دليلي بيشتر از اين براي توجيه كار فوق العاده كونته؟ او در بهترين فصل تاريخ ليگ انگليس از نظر مردم و كارشناسان، جدول را به سمت يك روال تكراري كشانده است. كونته با سيستم ٣-٥-٢ ايتاليايي روي بال هاي ماركوس آلونسو و ويكتور موزس همچنان پرواز مي كند. حريفان را لا به لاي موهاي داويد لوئيز محو مي كند و اگر كسي هوس سركشي جلوي آنها را داشته باشد، يا با تكنيك هازارد يا با هوش پدرو فرصت چنين كاري نمي دهد. يك ديگو كاستاي خشمگين هم آن جلو دارد كه حتي خودش هم نمي داند چطور، اما به شدت تاثيرگزار است. نوسانات ضربان قلب كونته با هر بار توپ گيري هاي ماتيچ و كانته بهتر كنترل مي شود. گاهي اوقات هم كه تند به تپش مي افتد، فقط با ديدن كاپيتان گري كيهيل و پشت سر او كورتوآ، آرامش مي گيرد. داستان كونته و چلسي خيلي زود به بهترين قسمت رسيد. شايد زودتر از هر حدس و گماني. حالا ديگر نديدن كونته اي كه تا پيش از اين هر چند ماه يك بار روي نيمكت آتزوري ديده مي شد، حتي هفته اي دوبار كم به نظر مي رسد. او نبوغ يك تفكر است. جريان يك تغيير و البته شروع يك دوران تكرارنشدني در استمفورد بريج.

43257