روزنامه شهروند – پولاد امین: دیروز منتقدی نوشت: «سینما همه سینماست. بالانشینی «روزی روزگاری… در هالیوود» و «آیریشمن/ ایرلندی» قابل پیش‌بینی بود، اما اینکه یک داستان عاشقانه کوچک درباره طلاق، یعنی «داستان یک ازدواج» نوآ بومباک، شانه به شانه این دو غول قرار بگیرد، دلپذیر است. به‌نظر می‌رسد یک دهه تأکید مضمونی نهاد‌های سینمایی دنیا و ارجحیت دادن مضامین به قابلیت‌های سینمایی به‌پایان رسیده و بار دیگر اهمیت دادن به فیلم‌ها، به‌خاطر خود فیلم‌هاست. مبارک است.»

این جملات به‌مناسبت معرفی نامزد‌های گلدن‌گلوب نوشته شده است؛ مراسمی که انجمن مطبوعات خارجی هالیوود آن را برگزار و همه‌ساله فصل جوایز سینمایی را به نقطه جوش نزدیک می‌کند. این اتفاق دیروز هم رخ داد و با معرفی کاندیدا‌های هفتادوهفتمین دوره جوایز سینمایی و تلویزیونی گلدن‌گلوب- که مهم‌ترین جوایز جریان اصلی سینما بعد از اسکار است و خیلی‌ها آن را مقدمه و پیش‌پرده اسکار می‌دانند که برندگانش پیش از برگزاری مراسم آکادمی اسکار سه – هیچ از بقیه جلو می‌افتند- فصل جوایز سینمایی حال‌وهوای رسمی و جدی به خود گرفت. این امر بعد از آغاز نه‌چندان پرسر و صدا و قدرتمندی که با معرفی بهترین‌های انجمن‌ها و حلقه‌های منتقدان سینمایی رسانه‌های آمریکایی رقم خورده بود، اتفاق مبارکی بود.

گوی طلایی

فصل جوایز سینمایی از مهرماه با اعلام نامزد‌ها و جوایز حلقه‌های گوناگون منتقدان و البته نمایندگان اصناف مختلف سینمایی آغاز می‌شود. تمام این مراسم و جوایز، روی هم مقدمه‌ای بر مهم‌ترین جوایز سینمایی سال یا همان اسکار خودمان قلمداد می‌شود و از این‌رو که با معرفی فیلم‌های موفق سال، شمایی کلی از اسکار پیش رو را ترسیم می‌کند، از اهمیتی رسانه‌ای برخوردار است.

در بین تمام این جوایز، گلدن‌گلوب بیشترین اهمیت را دارد؛ جایزه‌ای که از سال ١٩٤١ به این‌سو، انجمن مطبوعات خارجی هالیوود آن را اهدا می‌کند و در قیاس با جوایز آکادمی اسکار نگاه عمیق‌تر، فرهیخته‌تر و البته تخصصی‌تری را دنبال می‌کند. جوایز گلدن‌گلوب با آرای نویسندگان، منتقدان و عکاسان اهل ٥٥ کشور جهان که ساکن لس‌آنجلس هستند و نشریات‌شان بیش از ٢٥٠میلیون خواننده دارد، معین می‌شود. همین هم موجب می‌شود این جایزه ویژگی‌های منحصر به‌فردی داشته باشد، مثل محدود نبودن به سینما (گلدن‌گلوب محصولات تلویزیونی را هم شامل می‌شود) یا تقسیم جوایز به دو بخش درام و کمدی- موزیکال (که از نظر منتقدان شرایط منصفانه‌تری برای رقابت هنری ایجاد می‌کند).

البته در سال‌های اخیر، گلدن‌گلوب مدام با این اتهام مواجه بوده که در حال طی‌‎کردن همان راهی است که اسکار در سال‌های اخیر رفته و همان‌طور که سال گذشته هم نوشته بودم «سینمای ارزشمند را قربانی تلقی‌های کودکانه از سینما کرده است». اما گلدن‌گلوب امسال روندی متفاوت دارد. شاید به قول منتقد روزنامه گاردین: «چون سینمای امسال متفاوت از تمام سال‌های اخیر بوده است.»

بازی بزرگان

در گلدن‌گلوب امسال همان‌طور که از قبل پیش‌بینی می‌شد، رقابت اصلی بین فیلم‌هایی، چون «ایرلندی»، «روزی روزگاری…»، «جوکر»، «١٩١٧»، «دو پاپ» و «داستان ازدواج» خواهد بود که البته حضور فیلم جدید تارانتینو در بخش کمدی- موزیکال از گرم شدن رقابت تارانتینو- اسکورسیزی جلوگیری کرد، تا زمان اسکار که شاید شاهد دوئلی گرم میان این دو غول باشیم.

در نهایت بعد از اعلام اسامی نامزد‌ها معلوم شد فیلم «داستان ازدواج» محصول نتفلیکس با کسب نامزدی در ٦ رشته در صدر قرار گرفته و پس از آن «ایرلندی» مارتین اسکورسیزی با نامزدی در پنج رشته ایستاده که آن هم محصول نتفلیکس است. «داستان یک ازدواج» علاوه بر بخش بهترین فیلم، برای بازی اسکارلت جوهانسون، آدام درایور و لورا درن، فیلمنامه و موسیقی متن کاندیدا شده است.

«ایرلندی» نیز در پنج شاخه بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامه و البته آل پاچینو و جو پشی به‌عنوان هنرپیشه ها مکمل کاندیدای گلدن گلوب شده است. در این بین از نظر تعداد نامزدی‌ها «روزی روزگاری در هالیوود» که آن نیز در پنج شاخه بهترین فیلم کمدی، کارگردانی، فیلمنامه و بازی‌های لئوناردو دی‌کاپریو و برد پیت کاندیدا شده، رقابت دوشادوشی با «ایرلندی» دارد.

جنجال فراموشی

در میان نامزد‌های گلدن‌گلوب هفتادوهفتم از قلم افتادن اسامی افراد و فیلم‌هایی که پیش از این در گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای به‌عنوان بخت‌های بالای اسکار و همین گلدن‌گلوب قلمداد می‌شدند، جنجالی و بحث‌انگیز شده است.

فیلم‌هایی مثل «به‌سوی ستاره‌ها/ اد آسترا»، «بخشش»، «آب‌های تیره»، «داونتون‌ابی»، «هانی بوی»، «فقط رحمت»، «فانوس دریایی»، «پینات باتر فالکون»، «کویین و اسلیم»، «الماس‌های تراش‌نخورده»، «ما» و «امواج» که با تمام امیدواری‌هایی که در موردشان وجود داشت، حتی یک نامزدی هم کسب نکردند؛ یا افرادی مانند شیا لابوف که در فیلمی، چون «هانی بوی» به‌عنوان سناریست و هنرور فراوان تحسین شده بود و گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای حکایت از بخت بالای او برای نامزدی در هر دو یا حداقل یکی از این رشته‌ها داشت. بازیگرانی مانند جیمی فاکس و مایکل بی. جوردن برای «رحم عادلانه»، تایکا وایتیتی برای «جوجو خرگوش» و حتی آدام سندلر برای «الماس‌های تراش‌نخورده» نیز چنین شرایطی دارند و نادیده‌ماندن تلاش‌شان انتقادات فراوانی به بار آورده است.

البته فیلم‌هایی هم بودند که با وجود اینکه در میان فیلم‌های کاملا نادیده گرفته‌شده نبودند، اما در کل جزو فیلم‌های ناکام گلدن‌گلوب امسال قلمداد شدند؛ مانند «فورد در برابر فراری» که نه‌تنها در بخش بهترین فیلم کاندیدا نشد که از بین کریستین بیل و مت دیمون هم که هر دو برای نامزدی بهترین هنرور مرد شانس داشتند، تنها بیل توانست نامزد شود.

گاف بزرگ

اما سوتی بزرگ گلدن‌گلوب امسال نادیده‌ماندن رابرت دنیرو، هنرور فیلم «ایرلندی/ آیریشمن» است. بازیگری که هالیوود ریپورتر کاندیدا نشدن او را «یک شگفتی بزرگ» نامید. دنیرو با سابقه هفت‌بار نامزدی اسکار، گمان می‌رفت به دلیل بازی در نقش «فرانک شیران» در فیلم «ایرلندی» به آمار اسکار‌ها و گلدن‌گلوب‌هایش بیفزاید، اما اینکه حتی به جمع نامزد‌های شاخه بهترین هنرور مرد راه نیافته، موجب شگفتی بسیاری شده است؛ تا جایی که ورایتی در یکی از تیترهایش با این اتفاق شوخی بامزه‌ای هم کرده است: «جنیفر لوپز هم نامزد شد، رابرت دنیرو، اما نه.»

در شرایطی که دیگر هم‌بازیان دنیرو، یعنی «آل پاچینو» و «جو پشی» هر دو برای بازی در این فیلم نامزد کسب جایزه شناخته شده‌اند، این شکستی شخصی نیز برای دنیرو به شمار می‌آید. چه، سال‌های سال است بر سر کسب عنوان اسطوره زنده هالیوود رقابتی عجیب بین دنیرو و پاچینو وجود دارد و رسانه‌ها جوایزی، چون اسکار و گلدن‌گلوب را زمین بازی و محل تعیین نتیجه این رقابت می‌دانند.

تلویزیونی‌ها

در بخش تلویزیون هم گلدن‌گلوب شاهد شگفتی‌های بزرگی بود. مثلا سریال‌های «شادی»، «جای خوب»، «داستان ندیمه»، «نارنجی سیاه جدید است»، «PEN ۱۵»، «سیلیکون ولی»، «این ما هستیم»، «ویپ»، «واچ‌من»، «وقتی ما را می‌بینند» و «کیمی اشمیت شکست‌ناپذیر» نتوانستند کاندیدای دریافت جایزه گلدن‌گلوب شوند و البته مهم‌تر از این، «بازی تاج‌وتخت» بود که جز برای بازی کیت هرینگتون، نامزدی دیگری به دست نیاورد و از رقابت کسب عنوان بهترین سریال درام بازماند.

در این بین، فصل دوم سریال‌های «فلیبگ» و «خرده دروغ‌های بزرگ» هر کدام در سه رشته نامزد دریافت گلدن‌گلوب شدند تا در این بخش موفق‌ترین آثار تلویزیونی لقب بگیرند. جنیفر انیستون، اولیویا کولمن، نیکول کیدمن و ریس ویترسپون نیز در بخش هنرپیشه ها زن سریال درام رقابتی سطح بالا و سینمایی را به وجود آورده‌اند.

مهم‌ترین کاندیدا‌های گلدن‌گلوب ٢٠٢٠

بهترین فیلم درام: ایرلندی، داستان یک ازدواج، ١٩١٧، جوکر، دو پاپ

بهترین فیلم کمدی- موزیکال: روزی روزگاری در هالیوود، جوجو خرگوش، چاقوکشان، راکت‌من، نام من دالمایت

بهترین کارگردانی: بونگ جون- هو برای پارازیت، سم مندس برای ١٩١٧، تاد فیلیپس برای جوکر، مارتین اسکورسیزی برای ایرلندی و کوئنتین تارانتینو برای روزی روزگاری در هالیوود

بهترین فیلمنامه: نوآ بامباک برای داستان یک ازدواج، بونگ جون- هو برای پارازیت، آنتونی مک‌کارتین برای دو پاپ، کوئنتین تارانتینو برای روزی روزگاری در هالیوود و استیون زایلیان برای فیلم ایرلندی

بهترین هنرور مرد درام: کریستین بیل (فورد علیه فراری)، آنتونیو باندراس (درد و افتخار)، آدام درایور (داستان یک ازدواج)، خواکین فینیکس (جوکر) و جاناتان پرایس (دو پاپ)

بهترین هنرور زن درام: اسکارلت جوهانسون (داستان یک ازدواج)، سیرشا رونان و رنی زلوگر (زنان کوچک)، شارلیز ترون (بامبشل)، سینتیا اریو (هریت)

بهترین هنرور مرد کمدی- موزیکال: دنیل کریگ (چاقوکشان)، لئوناردو دی کاپریو (روزی روزگاری…)، ادی مورفی (نام من دالمایت)، تارون اگرتون (راکت‌من)

بهترین هنرور زن کمدی- موزیکال: آوکافینا (وداع)، کیت بلانشت (برنادت، کجا می‌روی؟)، اما تامپسون (آخر شب)

بهترین هنرور مرد مکمل: تام هنکس، آنتونی هاپکینز، آل پاچینو، جو پشی، برد پیت

بهترین هنرور زن مکمل: کتی بیتس، آنت بنینگ، لورا درن، جنیفر لوپز، مارگو رابی