مهدی رحمانیان در گفت‌وگو با صلح خبر با تاکید بر اینکه مطبوعات مشکل زیادی در سال ۹۷ داشتند، ضمن بیان مطالب بالا، ادامه داد: شروع سال ۹۷ با جهش ارزی همراه بود که باعث جهش قیمت در اقلام مورد استفاده رسانه‌ها مانند زینک، مرکب و کاغذ شد. این امر باعث شد که ناگهان قیمت تولیدات افزایش پیدا کند اما قیمت رسانه‌ها ثابت بود، در نتیجه با افزایش هزینه و با کاهش درآمد روبه‌رو شدیم. همچنین میزان آگهی‌ها کاهش پیدا کرد و یارانه‌ها به صورت ناعادلانه تقسیم شد.
او ادامه داد: روزنامه‌هایی که با تیراژ بالا یا پایین منتشر می‌شدند و روزنامه‌هایی که منتشر نمی‌شدند، تا حدی یکسان یارانه گرفتند. بنابراین این شرایط باعث شد که مطبوعات سال بدی را به پایان ببرند. فکر می‌کنم که هیچ جامعه‌ای در هیچ شرایطی به بن بست نمی‌خورد و قطعاً راه‌های دیگری وجود دارد که باید آن را پیدا کرد البته اگر راهی نیست باید آن را ساخت. البته کار یک نفر نیست و صنف رسانه باید به میدان بیاید تا دردها و مشکلات این عرصه را شناسایی کند.
مدیر مسؤول روزنامه «شرق» گفت: همچنین اگر متولیان امر نمی‌توانند کاری کنند حداقل سر راه صنف رسانه نباشند. من با تمام احترامی که برای وزیر ارشاد قائلم به نظرم بین تعطیل شدن این وزارتخانه و وجود وزارت ارشاد تفاوت ماهوی وجود ندارد. چه بسا اگر تعطیل شود بخشی از هزینه‌ها کاهش پیدا می‌کند چون انگار مسائلی که در عرصه رسانه‌ها اتفاق می‌افتد خارج از عهده مسئولیت وزارت ارشاد است و رسیدگی صورت نمی‌گیرد. هر چه بیشتر فریاد می‌زنیم کمتر شنیده می‌شود.
رحمانیان گفت: البته بخشی از مسائل با دولت گره خورده است و باید برای آن هم چاره‌ای اندیشید. بحث ارز برای واردات کاغذ مهم است البته حل این مسائل ساده است و می‌توانند آمار در بیاورند که چه تعداد روزنامه و مجله منتشر می‌شود و چقدر کاغذ نیاز دارند، سپس آن را توزیع عادلانه کنند.
او درباره وضعیت تیراژ کتاب و کتابخوانی در جامعه اظهار کرد: متأسفانه وقتی تیراژ کتاب‌ها را مشاهده می‌کنیم، رویمان نمی‌شود که بگوییم در کشوری زندگی می‌کنیم که سابقه دیرینه فرهنگی دارد. تیراژ کتاب امروز به ۱۰۰ یا ۲۰۰ نسخه و بهترین حالت به ۵۰۰ تا هزار نسخه رسیده است. اگر نویسنده‌ها هم کتاب می‌خریدند قطعاً بالغ بر ۱۰ هزار تیراژ می‌شد. این معضل در حوزه کتاب وجود دارد و بحران مخاطب داریم. بحران‌هایی که برای رسانه برشمردم در حوزه کتاب هم وجود دارد و باعث شده کتاب و کتابفروشی در جامعه بلاموضوع شود. برخی کتاب فروشی‌ها به مغازه، بوتیک و… تبدیل شده‌اند و نمی‌توانند هزینه خود را با درآمدی که از کتاب فروشی کسب می‌کنند، تأمین کنند؛ بنابراین مجبور هستند که تغییر کاربری دهند. کشورهای دیگر در حوزه کتاب و مطبوعات سوبسید می‌دهند و کمک می‌کنند که این قشر سرپا بمانند. همچنین باید از تجارب دیگران استفاده کنیم تا این حوزه از بین نرود و سرپا بماند.
انتهای پیام
