به گزارش صلح خبر، در قانون برنامه پنجم توسعه تاکید شده بود که کل واردات سیگار با برند اصلی در پایان این برنامه به تولید داخل تبدیل شود و میزان واردات این محصول به صفر برسد تا نیاز مصرفی ایران با به کارگیری از توان داخلی تأمین شود. در این قانون گفته شده بود که «ممنوعیت ورود کالاهای غیرضرور طی برنامه پنجم برای سیگار لازم الاجراء نیست اما دولت مکلف است اقدامات لازم را مشتمل بر کاهش مصرف، تولید سیگار خارجی معتبر با نشان تجاری اصلی در داخل کشور مشروط بر تعهد شرکت مذکور به عدم واردات را به عمل آورد، به نحوی که تا پایان برنامه، توازن تولید در داخل با مصرف برقرار گردد.»
اما این موضوع در عمل محقق نشد؛ میزان واردات سیگار در پایان برنامه پنج توسعه یعنی در سال ۱۳۹۴ به ۱۶.۴ میلیارد نخ رسید که نسبت به واردات ۱۳.۳ میلیارد نخ در سال ۱۳۹۳ بیش از ۲۳ درصد کاهش داشت.
بعد از پایان این مهلت، در برنامه ششم توسعه واردات سیگار ممنوع اعلام نشد، اما تکلیف تعیین شده در قانون برنامه پنجم توسعه ادامه یافت و قرار بر این شد که میزان واردات سیگار طبق برآوردها در پایان سال ۱۳۹۷ به صفر برسد.
در این راستا، واردات سیگار در سال ۹۵ و ۹۶ به ترتیب ۷۶ و ۱۸ درصد کاهش داشته و درنهایت، واردات سیگار طی دو ماهه منتهی به اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۷ به صفر رسید.
اما آنچه اهمیت دارد این است توقف واردات سیگار در طول سال ۱۳۹۷ ادامه یافته و بنابراین همه سیگارهایی که از خرداد ماه به کشور وارد شده قاچاق است. حالا باید ببینیم که آیا در سال جاری تدبیری برای کاهش یا توقف قاچاق سیگار در نظر گرفته میشود یا خیر.
انتهای پیام