جوانان ورزشکار و با مرامی که در زمان خودشان توانستند با تلاش و همت، مقام‌های مختلف ورزشی برای شهرستان به ارمغان آورند و تلاش کردند در کنار فعالیت‌های ورزشی، دوستداران رشته خود را نیز آموزش دهند و تجربیاتشان را برای نسل‌های بعدی به یادگار بگذارند. گرچه این بزرگواران در شهر ما بسیارند، ولی جوانان امروزی به‌خوبی آنها را نمی‌شناسند. روز ملی کشتی بهانه‌ای شد تا به سراغ یکی از ورزشکاران قدیمی رشته کُشتی برویم. چند سالی نایب رئیس هیأت کشتی بوده و در کارنامه خود مربیگری کشتی نوجوانان و جوانان این دیار را بر عهده داشته است.
او از زمان شروع ورزش کشتی در کاشمر به صلح خبر چنین گفت: طبق گفته‌ها، کشتی از زمان سپاه دانش و در کنار ورزش‌های زورخانه‌ای در کاشمر شروع به فعالیت کرده است.
محمدرضا پروان که متولد ۱۳۵۰ است، افزود: در آغاز فعالیت این ورزش در شهر کاشمر، تشک کُشتی نبوده و با استفاده از ریشه‌های درخت و ریختن خاک داخل آنها تشک کشتی را برای برگزاری مسابقات آماده می‌کردند.
وی که کشتی را از سن ۱۳ سالگی شروع کرده است، مطرح کرد: آن زمان آقایان خسرو بهرامی و ناجی که به‌عنوان نماینده کاشمر به مسابقات کشوری راه‌یافته بودند و مقام قهرمانی را هم کسب نمودند، به‌صورت باشگاهی و تیمی این ورزش را در سالن تختی آغاز نمودند و شروع به تمرین دادن جوانان مشتاق کردند.
این کشتی‌گیر تصریح کرد: این بزرگان ورزش کشتی، آن زمان چون فنی و از دانش روز برخوردار بودند، ورزشکارانی چون گنابادینژاد، فتحی و موحد را تربیت کردند و فنون این رشته را به آنها یاد دادند.
وی که فراگیری فنون کشتی را مدیون رضا پورناصر است، بیان کرد: این مربی باسابقه با آموزش‌های خوبی که در آن زمان به من و دوستانم داد، توانستیم آن تجربیات را به دیگران آموزش دهیم.
پروان که خیلی زود از روی تشک کشتی کنار رفت، گفت: به خاطر آسیب‌دیدگی که در سن ۲۰ سالگی دیدم، از مسابقه دادن روی تشک کنار کشیدم و به‌پیشنهاد دوستانم کار مربیگری را شروع کردم.
وی با بیان اینکه در گذشته خانواده‌ها از ورزشکاران و مقامآوران حمایت کمتری انجام می‌دادند، افزود: مسابقات زیادی در استان و کشور شرکت کردم و توانستم مقام‌های مختلفی در رده‌های نوجوانان و جوانان کسب کنم.
پروان که از سال ۱۳۸۷ تا سال ۱۳۹۳ نایب رئیسی هیأت کشتی کاشمر را نیز عهده‌دار بوده، ادامه داد: در هر گروه ورزشی که انسجام، همدلی و دوستی بین مربیان و ورزشکاران باشد باعث می‌شود آن رشته ورزشی موفقیت‌های خوبی را کسب کند.
وی گفت: طی آن سال‌ها با کمک مربیان کشتی توانستیم تا مقدار قابل قبولی جایگاه کشتی شهرستان و منطقه را حفظ و ارتقاء دهیم.
هنوز منطقه ترشیز خانه کشتی و یک سالن استاندارد ندارد
این مربی کشتی با انتقاد از اینکه هنوز منطقه ترشیز خانه کشتی و حتی یک سالن استاندارد برای تمرین و برگزاری مسابقات ندارد، عنوان کرد: فرزندان دیار ترشیز استعدادهای نهفته فراوانی برای ورزش کشتی دارند که فراموش‌شدنی نیست.
وی گفت: آن زمان دانش‌آموزانی از بردسکن، کوهسرخ و خلیل‌آباد در کاشمر درس می‌خوانند و چون در آن مناطق ورزش کشتی فعال نبود مجبور بودند فقط در این شهر تمرین‌ها و آموزش‌های کشتی را ببینند، یکی از ورزشکاران که از کوهسرخ بود پس از یک هفته تمرین توانست به مسابقات استانی راه یابد و مقام آور استانی را شکست دهد.
پروان گفت: علیرغم اینکه اقبال به کشتی در جامعه افزایش‌یافته است، ولی متأسفانه مربی در منطقه ترشیز کم داریم و نمی‌شود بچه‌های علاقه‌مند را از پایه آموزش دهیم.
وی با اشاره به اینکه بدون شک در هر رشته ورزشی اختلافات وجود داشته باشد موفقیتی حاصل نمی‌شود و نمی‌توانیم از حق خودمان در میدان‌های مختلف حتی اداره ورزش و استان دفاع کنیم، اظهار کرد: کُشتی شهرستان از امکانات مناسب محروم است.
وی با اظهار تأسف از اینکه در منطقه فقط مربی کشتی آزاد داریم و از داشتن مربی فرنگی محروم هستیم، گفت: به‌رغم اینکه اولین تشک کشتی توسط آقای دانش به کاشمر آورده شد و قرار بود باشگاه و تیم کشتی داشته باشیم، ولی به دلیل اختلافاتی که بود از ادامه راه ناامید شده و تشک را به آموزش‌وپرورش دادند.
پروان این مشکلات را به نوع عملکرد کشتی‌گیران مرتبط دانست و افزود: متأسفانه کشتی گیران در جهت همبستگی و اتحاد حرکت نکرده‌اند.
وی همچنین تجهیز حمام‌های قدیمی را برای تمرین کشتی بسیار اشتباه دانست و گفت: اگرچه در گذشته بر روی تشک برزنتی تمرین می‌کردیم، اما اکنون نیازمند سالن کشتی مجهز هستیم.
این کشتی‌گیر ادامه داد: به‌رغم اینکه برخی از رشته‌های ورزشی پول‌ساز هستند ولی کشتی هیچ‌وقت درآمدی نداشته و باعلاقه ورزشکار و مربی کشتی پیش رفته است.
عدالتی در توزیع بودجه‌های ورزشی وجود ندارد
وی با بیان اینکه عدالتی در توزیع بودجه‌های ورزشی وجود ندارد و همیشه می‌گویند اعتبارات در مراکز استان‌ها هزینه می‌شود، گفت: به‌رغم بودجه‌هایی که به مرکز استان اختصاص پیدا می‌کنند، اما به نسبت شهرستان‌ها اصلاً توفیقات خوبی به دست نمی‌آورند و متأسفانه به ورزش شهرستان‌ها کمتر اهمیت داده می‌شود.
وی ادامه داد: همیشه به ورزشکاران گفته‌ام ابتدا به کسب علم بپردازید سپس در کنار آن کشتی و اخلاق پهلوانی را سرلوحه زندگی خود قرار دهید، همه مربیان و ورزشکاران قدیمی در جامعه زیر ذره‌بین هستند و باید رفتارهای خود را اصلاح کنند.
پروان با اشاره به اینکه گوش شکسته نشانه پهلوانی نیست، گفت: پهلوان به کسی گفته شود که رده‌های ملی و بین‌المللی را کسب کرده باشد نه اینکه با وزن‌کشی‌های سوری و یا با شناسنامه‌های دیگران در مسابقات شرکت کند، این رفتارها در شأن یک ورزشکار کشتی نیست و نمی‌توان نام پهلوانی بر روی این رفتارها گذاشت.
وی با بیان اینکه در این سال‌ها مدیران ورزشی که کارنامه خوبی از خود به یادگار گذاشته باشند، بسیار اندک هستند، افزود: چند سالی است که از برگزاری مسابقات کشتی در شهرستان خبری نیست و این موجب کم‌رنگ شدن و فراموشی ورزش کشتی شده است.
پروان در پایان ابراز امیدواری کرد با تفاهم و تعامل بین مربیان و ورزشکاران، استقبال از رشته کشتی و دیگر ورزش‌ها افزایش یابد و هرکسی که توانایی و علاقه دارد روی تشک کشتی بیاید و کمک کنند تا این ورزش به‌روزهای اوج خود برگردد.
انتهای پیام
