به گزارش صلح خبر، ۲۲ اکتبر هر سال به “روز جهانی آگاهی از لکنت زبان” اختصاص دارد. لکنت زبان اختلالی چند فاکتوری است؛ به این مفهوم که عوامل بسیاری در بروز آن نقش دارند و در افرادی که سابقه خانوادگی لکنت زبان وجود دارد احتمال بروز این اختلال بیشتر است.
«مارک آنسلو» موسس مرکز تحقیقات لکنت زبان در استرالیا در این باره می‌گوید: هنگام صحبت کردن حدود ۱۰۰ ماهیچه در تعامل و هماهنگی بسیار سریع با یکدیگر فعالیت می‌کنند. افرادی که دچار لکنت زبان هستند مشکل جسمی دارند و قادر نیستند این هماهنگی را به شکل کامل داشته باشند.
سایت 7news به نقل از آنسلو نوشت: لکنت زبان یکی از مشکلات اصلی در حوزه سلامت عمومی است و لازم است نگاه‌های منفی به این اختلال اصلاح شود. افرادی که دچار این اختلال هستند تمایل دارند تا دیگران بدانند آنان نیز همچون دیگر افراد جامعه هستند و تنها در صحبت کردن مشکل دارند.
آنسلو افزود: در مواجهه با این افراد لازم است از قطع کردن صحبت آنان خودداری کرده و با این افراد همچون دیگران برخورد شود. همچنین کمک کردن به این افراد تا بتوانند جمله خود را تکمیل کنند برای آنان ناراحت کننده‌ترین رفتار تلقی می‌شود.
از جمله علائم و نشانه‌های لکنت زبان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– مشکل در بیان یک کلمه، عبارت یا جمله
– کشیدن یک کلمه یا صدا در بیان یک کلمه
– تکرار یک صدا، هجاء یا کلمه
– وقفه کوتاه هنگام بیان هجاء یا لغات
– احساس فشار و گرفتگی در صورت یا بالا تنه برای بیان یک لغت
– عدم توانایی در ارتباط برقرار کردن
همچنین اختلال لکنت زبان ممکن است با علائم دیگری نیز همراه باشد:
– سریع پلک زدن
– لرزش لب‌ها یا فک
– تیک‌های صورت
– حرکت سریع سر
– مشت کردن دست‌ها
همچنین ممکن است هنگام هیجان، خستگی یا مضطرب بودن لکنت زبان تشدید شود.
محققان مطالعاتی را در مورد عوامل موثر در بروز لکنت زبان انجام داده‌اند که براساس آنها ترکیبی از فاکتورها در بروز این اختلال نقش دارند. از جمله عوامل ممکن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– ناهنجاری در کنترل حرکتی گفتاری
– ژنتیک
– همچنین سکته مغزی، ضربه به سر یا دیگر اختلالات مغزی می‌تواند در شیوایی گفتار تاثیرگذار باشد
به گزارش صلح خبر به نقل از مایو کلینیک، مردان نسبت به زنان بیشتر احتمال دارد دچار این اختلال شوند. در عین حال از جمله فاکتورهایی که ریسک لکنت زبان را افزایش می‌دهند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– تاخیر در روند رشد طبیعی کودک
– سابقه خانوادگی ابتلا به لکنت زبان
– استرس
انتهای پیام
