شاعر مجموعه «تنها برف می‌تواند» که در ششمین جایزه شعر «احمد شاملو» شایسته تقدیر شناخته شد، در گفت‌وگو با صلح خبر، درباره وضعیت فعلی فضای شعر گفت: به لحاظ استقبال مخاطبان، کرونا شعر را به سمتی برده که خیلی مهجور شده است؛ وقتی دغدغه اصلی آدم‌ها نیازهای اولیه‌شان باشد، طبیعتا نمی‌توانند به صورت قابل توجهی به سمت ادبیات و به خصوص شعر گرایش داشته باشند، در نتیجه رکود به وجود می‌آید.

روزبهانی سپس با بیان این‌که تقلید و تکرار در شعرها خیلی زیاد است اظهار کرد: می‌توانیم دو مجموعه از دو شاعر را کنار هم بگذاریم و فکر کنیم که از یک نفر است؛ زبانی که استفاده می‌کنند یا تخیل شاعرانه خیلی تکراری است. من در بین دوستانم خیلی کم می‌بینم که کار جدیدی کرده باشند؛ چه در ساحت زبان و چه در ساحت تخیل. تعداد معانی هم در دنیا اندک و معدود است، دغدغه‌های انسان همیشه دغدغه‌های ثابتی بوده‌ اما نوع پرداختن ما شاعران به آن و این‌که چطور آن را از نگاه‌مان عبور دهیم است که باعث می‌شود یک شاعر با شاعر دیگر تفاوت داشته باشد. اما حالا در شعرها خیلی تکرار وجود دارد.

او ادامه داد: مسئله‌ دیگر این است که ناشران ما ترجیح‌شان بر این است که با شاعران دیده‌شده کار کنند و این باعث می‌شود شاعر کتاب‌اولی به زحمت بتواند خودش را بالا بکشد و این به تنهایی یک دغدغه بزرگ است. چون کتاب‌اولی‌ها شناخته‌شده نیستند، ناشر می‌گوید که کتاب آن‌ها برایش بازگشت اقتصادی ندارد تا روی آن سرمایه‌گذاری کنند اما به هر حال آن کتاب‌اولی هم باید از جایی حمایت شود. شاعران بزرگ مثل فروغ، اخوان و شاملو قله‌های ادبیات ما و همیشه هستند اما به هر حال چون زمان می‌گذرد و مسائل شاید از لحاظ سیاسی و اجتماعی تغییر کند، قطعا به شاعران جدید و حمایت از آن‌ها هم نیاز است. دغدغه شاعر خوانده شدن کارش و این‌ است که کارش دیده شود.

این شاعر همچنین در پاسخ به سوالی در خصوص کیفیت جایزه‌های شعر اعلام نمود: نمی‌توانم بگویم که جایزه‌ها بی‌تاثیرند، صددرصد تاثیر دارند، وقتی کتابی دیده شود – البته نمی‌توان منکر سلیقه داوران شد – برآیندش کمک‌کننده است. اگر در بین اسامی برگزیدگان کتاب‌اولی‌ها هم دیده شوند، دیگران هم تشویق می‌شوند تا سطح کارشان را بالا ببرند و این در مجموع ادبیات را به سمت خوبی سوق می‌دهد.

رویا روزبهانی سپس با اشاره به لزوم حمایت از شاعران جدید توسط شاعران بزرگ گفت: خیلی از شاعران هستند که امکان چاپ کتاب ندارند. شاعرانی که دغدغه شعر دارند از جوانانی که به تازگی وارد این فضا می‌شوند، حمایت کنند چون این‌ها ممکن است اتفاق بزرگی در فضای ادبیات رقم بزنند. حتی ناشران می‌توانند بودجه‌ای را به چاپ کتاب شاعران نوظهوری که توسط شاعران معروف معرفی می‌شوند اختصاص دهند. به هر حال باید در این فضایی که این‌قدر شاعر وجود دارد و هنرمندان هم شعر می‌نویسند، حمایتی وجود داشته باشد. جایزه‌های شعر هم صددرصد تاثیر دارند اما نیاز به عزمی است؛ شاعران بزرگ از این‌که شاعران جدید را معرفی کنند نترسند و احساس نکنند که متزلزل می‌شوند.

او در پایان درباره مجموعه شعر خود، «تنها برف می‌تواند» توضیح داد: این مجموعه شامل حدود ۴۵ شعر سپید است که توسط انتشارات فصل پنجم منتشر شده. دغدغه‌های اصلی آن تنهایی و پرداختن به برخی مسائل اجتماعی است، البته در برخی از شعرها شاید از دغدغه‌های شخصی شروع شده تا به مسائل اجتماعی بپردازد. یک‌سری دغدغه‌های هستی‌شناسانه هم دارد؛ مثل تنهایی، مرگ، زوال و … . خیلی تلاش کردم جهان‌بینی‌ام را در شعرهایم داشته باشم. چون این روزها کتاب‌های شعر خیلی شبیه به هم شده، برای همین من تلاش کردم به نحوی امضایم را در شعرهایم داشته باشم تا کتابم با کار دیگران کمی تفاوت داشته باشد.

انتهای پیام