بهزاد عبدی در این زمینه به صلح خبر می‌گوید: وقتی سخن از بیانی نو رانده می‌شود، به معنای فراموش کردن گذشته و آثار گذشتگان نیست؛ بلکه باید بر سکوی حال ایستاد و با پشتوانه‌ی گذشته به آینده نگاهی عمیق دوخت.
او ادامه می‌دهد: موسیقی‌های ماندگار هم از این مقوله جدا نیستند. حال اثر بر مبنای کلام و شعر استوار باشد یا بدون کلام مفاهیمش را بیان کند. گاهی بعضی از آثار جلوتر از زمان خویش حرکت می‌کنند و پس از سال‌ها شناخته‌می‌شوند؛ مثل آثار باخ که تا هستی برقرار است آثار او خواهند بود.
این آهنگساز اظهار می‌کند: بعضی از آثار هم بدون در نظر گرفتن ژانر مشخصی از موسیقی، در زمان خود در مدتی کم، شنیده می‌شوند و پس از گذر زمان از خاطره‌ها محو می‌شوند. در اصطلاح فست فودی هستند. طبیعی است که اثر موسیقایی باید مخاطب را عمیق دریابد و به او و شأن او احترام بگذارد. در اینصورت بی‌شک مخاطب در خاطرات خود آن را ثبت خواهد کرد و در تاریخ هنری آن فرهنگ ماندگار خواهد ماند.
عبدی معتقد است: باید ریشه‌ها را دریافت و با دانش برای آیندگان با بیانی نو آن‌ها را ارائه کرد. بی‌شک این اثر با شیبی ملایم زمان را درخواهد نوردید.
انتهای پیام
