به گزارش صلح خبر به نقل از روابط عمومی رادیو نمایش، پروانه معصومی در «استودیو هشت» رادیو نمایش از حال و هوای این روزهایش گفت که نزدیک به ۳۰ سال است از تهران به شمال ایران کوچ کرده و در روستایی آرام و خوب نزدیک صومعه‌سرا زندگی می‌کند.
او درباره موضوع برنامه که نامه‌نویسی بود و همین‌طور در جواب این سوال که آیا تا به حال از طرفدارانش نامه‌ای دریافت کرده یا نه، گفت تا به حال هیچ‌کس برایش نامه‌ای ننوشته چون کسی تلفن یا آدرسی از او ندارد، اما در کل علاقه به دریافت نامه دارد و به دوستانش که در خارج از کشور هستند، گفته تا به جای ایمیل زدن برایش نامه بنویسند.
معصومی در ادامه در مورد ستاره شدنش توضیح داد که ماجرای ستاره شدنش برحسب یک اتفاق بوده، اما اگر به ۵۰ سالِ پیش بازگردد، باز هم همین حرفه را انتخاب می‌کند چون هیچ وقت هیچ توقعی از مسئولین نداشته و با ارزش‌ترین چیزی که برایش وجود دارد احترامی است که از جانب مردم است و این برایش بزرگترین هدیه‌ای است که از همگان دریافت می‌کند.
او دلیل علاقه‌مندی مردم به خودش را این‌گونه توصیف کرد که هیچ وقت نقش منفی بازی نکرده و این‌که بسیار مردم را دوست دارد و این انرژی منتقل می‌شود و دوجانبه است .
معصومی در آخر در جواب این سوال که اگر بخواهد نامه‌ای برای طرفدارنش بنویسد، متن آن نامه چه خواهد بود، گفت: چون سه بار در این روزهای کرونایی در بیمارستان بوده، این نامه را برای پرستاران می‌نویسد با این مضمون که دست تک تک‌شان را می‌بوسد.
او گفت: من کوچک‌تر از آن هستم که بتوانم از آن‌ها تشکر کنم ، چون این پرستاران به قدری بزرگوارانه و بی غل و غش رسیدگی و پرستاری می‌کنند که نمی شود با هیچ زبانی از آن‌ها تشکر کرد، به همه خسته نباشید می‌گویم و برای‌شان از خدا آرزوی طول عمر و سلامتی دارم و از مردم خواهش می‌کنم که کاری کنند تا خستگی این پرستاران کمتر شود.
انتهای پیام
