مصطفی بیان، درباره داوران این جشنواره، عنوان کرد: در این دوره، سه داور در بخش هیات انتخاب و سه داور در بخش هیات داوری حضور دارند. همه دوستانی که در این دوره در کنار ما هستند، نویسنده و صاحب نظر در زمینه ادبیات داستانی و نقد ادبی‌اند. داوری چند جایزه ادبی را در کارنامه دارند و همچنین کتاب‌هایشان برگزیده جوایز معتبر ادبی شده است. بدون شک حضور این دوستان به عنوان داور به جایزه ادبی سیمرغ اعتبار می‌دهد و در کنار اعتبار، می توانیم از تجربیاتشان در داوری، نقد و داستان نویسی بهره ببریم.
وی ادامه داد: هدف جایزه ادبی سیمرغ از آغاز همین بوده که فقط به دنبال انتخاب چند نویسنده و جایزه دادن به آن‌ها نباشیم بلکه می‌خواستیم در کنار این جایزه، اتفاق‌های ادبی دیگری را هم در نیشابور رقم بزنیم.
بیان در پاسخ به اینکه داوری آثار در چه مرحله‌ای است، اظهار کرد: داوری در مراحل پایانی است. ۴۵۰ نویسنده از داخل و خارج از کشور داستان ارسال کردند. ۴۸ داستان به مرحله داوری رسیده‌اند. برای رعایت عدالت در داوری‌های اولیه و نهایی و نیز رفع هر گونه شائبه‌ای، آثار به صورت کد بندی شده در اختیار داوران قرار گرفته است و تا هنگام داوری نهایی، هیچ کس از هویت نویسندگان آثار برتر، اطلاعی نخواهد داشت.
بیان درباره نحوه برگزاری اختتامیه این جایزه در شرایط کرونا نیز افزود: ما کارهای زیادی را پیش رو داریم و معلوم نیست کرونا تا چه زمانی در زندگی ما حضور پُر رنگ و تاثیرگذار داشته باشد. نمی‌توانیم به خاطر کرونا، سرعت برنامه‌هایمان را کُند کنیم. الان تمام جوایز معتبر داخل و خارج از کشور به صورت آنلاین برگزار می‌شوند. ما نیز همه تلاش خود را به کار می‌گیریم تا برنامه‌هایمان را جلو ببریم.
پایه‌گذار جایزه داستان کوتاه سیمرغ مطرح کرد: برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای برگزیدگان در نیمه اول سال آینده با حضور داوران جزء برنامه‌هایی است که در اولویت قرار دارد. همچنین چاپ داستان‌های منتخب و برگزیده در یک مجموعه کتاب توسط یکی از ناشران معتبر کشور، معرفی نویسندگان منتخب به ناشران و چاپ کتاب‌هایشان از فعالیت‌هایی است که برای این دوره برنامه‌ریزی کردیم.
وی ادامه داد: در کشورمان، جوایز مختلف ادبی در بخش‌های مختلف ادبی مثل رمان و داستان کوتاه متتشر شده و منتشر نشده برگزار می‌شود. در این پنج دوره، جایزه ادبی سیمرغ، تنها داستان کوتاه را بررسی کرد اما نیشابور این پتانسیل را دارد که جایزه ادبی‌اش را گسترش بدهد و بخش آثار منتشر شده (رمان و مجموعه داستان) را اضافه کند. برای انجام این کار برنامه‌ریزی و فعالیت‌هایی را شروع کرده‌ایم. امیدواریم با حمایت بخش خصوصی بتوانیم از سال ۱۴۰۱ جایزه کتاب را هم داشته باشیم.
بیان گفت: جایزه ادبی سیمرغ همچنین در همه سال‌های فعالیت حرفه‌ای و منسجم و با رویکرد پرهیز از ورود به مباحث حاشیه‌ساز – که در جامعه کم نیست – با هدف ارتقاء ادبیات داستانی و معرفی داستان نویسان جوان نیشابوری، در رشد و رونق فرهنگ و هنر شهرستان نیشابور تاثیرگذار بوده است.
وی اظهار کرد: در کشورهای غربی جوایز ادبی، هنری و علمی پیوسته از سوی شرکت‌ها، کارخانه‌ها، صاحبان صنایع، دانشگاه‌ها، سازمان‌های مردم نهاد، چهره‌های مطرح علمی و هنری حمایت می‌شوند. جایزه ادبی سیمرغ، تنها جایزه مستقل و خصوصی در شرق کشور است که از سال ۹۴ با حمایت سه نفر از داروسازان مطرح نیشابور شروع به فعالیت کرد و در ادامه صاحبان صنایع و کارخانجات در حمایت آن مشارکت داشتند و در طول این پنج دوره، ریالی کمک مالی از دولت یا نهادهای وابسته دریافت نکرده است و به عنوان یک انجمن ادبی مستقل عمل کرده است.
بیان افزود: هدف من از اول این بود که بخش خصوصی را وارد فرهنگ و هنر کنم. زیرا اگر به فهرست حامیان مالی جوایز خصوصی کشورهای غربی مثل جایزه ادبی «من بوکر» نگاهی بیندازیم، با طیفی از مردم در مشاغل مختلف جامعه مواجه می‌شویم. همه به نوعی سعی می‌کنند با حمایت مالی خود به رونق برنامه‌های فرهنگی و هنری و ادبی و علمی در بخش‌های مختلف کمک کنند و این‌ها همه نشانه پویایی و سرزندگی و روابط عمیق میان لایه‌های مختلف جامعه است. در کشورمان، اداره فرهنگ و ارشاد و نهادهای دولتی می‌تواند در خدمت انجمن‌ها و سازمان‌های مردم نهاد باشند که نتیجه آن منجر به رشد و پیشرفت ادبیات و علم و فرهنگ و هنر یک شهر و یک استان و در نتیجه کشور شود.
وی عنوان کرد: جایزه ادبی سیمرغ با برگزاری پنج دوره، تجربه‌های بسیار مفیدی کسب کرده است و به عنوان یکی از جوایز معتبر و فعال در کشور محسوب می‌شود. برای پیشرفت، به کمک هم نیازمندیم. نهادهای دولتی شهرستان می توانند با استفاده از تجربه‌های انجمن‌های مستقل و مردم نهاد به رشد ادبیات و فرهنگ و هنر نیشابور و استان خراسان رضوی کمک کنند.
وی در ادامه به معرفی داوران این جایزه ادبی پرداخت و تصریح کرد: مجید نصرآبادی، هادی خورشاهیان و لیلا صبوحی به عنوان «هیئت انتخاب» و شیوا مقانلو، منصور علیمرادی و جواد پویان به عنوان «هیئت داوری» انتخاب و معرفی شدند.
بیان در ادامه گفت: شیوا مقانلو، داستان نویس، مترجم و مدرس ادبیات داستانی است و داوری چند جایزه ادبی را در کارنامه دارد. سال ۹۲ برنده دیپلم افتخار جایره ادبی مهرگان برای مجموعه داستان «آن ها کم از ماهی ها نداشتند» شد؛ برخی از داستان‌های کوتاه شیوا مقانلو تاکنون به زبان‌های انگلیسی، لهستانی، ترکی استانبولی و کردی ترجمه و در مجلات چاپ شده‌اند. منصور علیمرادی نیز نویسنده، پژوهشگر و روزنامه‌نگار، چهار کتاب پژوهشی در حوزه فرهنگ عامه جنوب کرمان و دو مجموعه داستان و پنج رمان در کارنامه ادبی او دیده می‌شود؛ رمان «تاریک ماه» و مجموعه داستان «زیبای هلیل» نوشته منصور علیمرادی، برگزیده جایزه ادبی هفت اقلیم شد. وی در جوایز مختلف کشوری به عنوان داور حضور داشته است. همچنین جواد پویان دو رمان «مرد ناتمام» و «فراموشی» را در سال‌های ۹۴ و ۹۵ توسط انتشارات نیلوفر به چاپ رساند و چهار رمان دیگرش در انتظار مجوز است. رمان «فراموشی» اش در سال ۹۷ برگزیده جایزه ادبی مهرگان شد. او مدرس داستان نویسی است و اکنون به عنوان «داور» در هیئت داوری جایزه ادبی مهرگان حضور داد.
پایه‌گذار جایزه داستان کوتاه سیمرغ اضافه کرد: مجید نصرآبادی، نویسنده، منتقد و مدرس داستان نویسی و از پایه‌گذاران انجمن‌های ادبی در دهه هفتاد در نیشابور است. هادی خورشاهیان تا کنون ده‌ها کتاب در حوزه کودک و نوجوان و بزرگسالان در زمینه‌های مختلف ادبیات منتشر کرده و مدرس داستان و داور چندین جایزه معتبر ادبی مانند جایزه جلال آل احمد بوده است. همچنین لیلا صبوحی در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه تهران و دانشگاه فردوسی مشهد تحصیل کرده، رمان «سیاوش اسم بهتری بود» نوشته لیلا صبوحی، سال گذشته نامزد جایزه ادبی واو شد.
انتهای پیام
