به گزارش مجله اخبار روز صلح خبر

تکریم راویان امید در سینمای ایران

به گزارش صلح خبر؛ روزنامه ایران در صفحه اول امروز 21 شهریور خود نوشت: تکریم راویان امید در سینمای ایران

ص  22 آیین نکوداشت جشن سینمای ایران با قدردانی از چهار هنرمند برگزار شد
تکریم راویان امید در سینمای ایران
حسین علیزاده: یکی از شاخصه‌های سینمای ایران، تقویت امید و ترسیم روابط انسانی است

نرگس عاشوری

سمت راست صحنه، تصویری است ازحسین علیزاده و کیانوش عیاری؛ پشت به پشت هم ایستاده‌اند همچون ستونی از تخت جمشید با همان شمایل نمادین از فرهنگ و هنر ایرانی. آن سوتر و گوشه سمت چپ سالن در دو قاب محمد حسن خوشنویس و سیروس ابراهیم‌زاده ایستاده‌اند شانه به شانه و تمام قد؛ یکی برای نگهبانی از گنجینه‌های فرهنگی و دیگری برای بالندگی بازیگری سینما و تئاتر.

همه نگاه‌ها و تمرکز عکاس‌ها در سالن به ردیف اول است همان‌جایی که عیاری، خوشنویس، علیزاده و ابراهیم‌زاده از سمت چپ به ترتیب بین علیرضا داودنژاد و هارون یشایایی رئیس نوزدهمین جشن بزرگ سینمای ایران روی صندلی‌های سیاه رنگ جای گرفته‌اند. قرار است در این مراسم که بزرگداشت نوزدهمین جشن بزرگ خانه سینماست از این 4 چهره قدردانی شود؛ چهره‌هایی که فارغ از هنرآفرینی در حرفه خود، لطیفه انسانی‌ وجودشان و محبوبیتشان آنقدر هست که اهالی فرهنگ و دوستداران هنر را در ساعات پرترافیک بزرگراه کردستان و جلال شامگاه نوزدهم شهریورماه به سالن ایوان شمس بکشانند.

اگر چه این سالن ظرفیت و گنجایش این حجم استقبال را ندارد و برخی با گلایه اما ایستاده برنامه را پیگیری می‌کنند و حتی اهالی رسانه به دلیل کمبود جا برای پوشش مراسم با مشکل مواجه می‌شوند و برخی به نشانه اعتراض سالن را ترک می‌کنند. برنامه با نیم ساعت تأخیر و رأس ساعت 8 با اجرای کامران ملکی و صحبت‌های هارون یشایایی آغاز می‌شود. مجری برنامه اگر چه اطمینان می‌دهد که ترافیک کنداکتور برنامه با ریتم مناسب اجرا جبران شود اما با وجود این مراسم تا ساعت 23 ادامه دارد. برنامه از 4 بخش بزرگداشت تشکیل شده و حسن مطلع هر بخش اجرای موسیقی توسط گروه پالت است که به ابتکار برگزارکنندگان قرار است آهنگ محبوب و درخواستی تقدیرشوندگان را اجرا کنند. آن طور که امید نعمتی می‌گوید قطعه درخواستی سیروس ابراهیم‌زاده کمی سخت بوده است و این گروه به سلیقه خود قطعه‌ای دیگر را اجرا می‌کنند. قطعه انتخابی محمدحسن خوشنویس «ایران» محمد نوری است. کیانوش عیاری می‌گوید که یک موسیقی خارجی درخواست کرده اما موافقت نشده و او به ناچار قطعه «ساری گلین» ویگن را جایگزین کرده است اما انتخاب حسین علیزاده همانی است که اجرا می‌شود؛ تصنیف «گریه کن» که برای نخستین بار توسط قمرالملوک وزیری اجرا شده و بعدها توسط غلامحسین بنان، عبدالوهاب شهیدی، شهرام ناظری و ایرج بسطامی بازخوانی شده است.

کشتی فرهنگ
نخستین بخش بزرگداشت‌ها به قدردانی از سیروس ابراهیم‌زاده اختصاص دارد و برای تجلیل از او سیروس الوند، ایرج پارسی‌نژاد، احترام برومند، سروش صحت و تورج منصوری روی صحنه می‌آیند. سیروس الوند از سواد و ادبیات نسلی می‌گوید که سیروس ابراهیم‌زاده به آن تعلق دارد و در ادامه انرژی، رفاقت و دقت ابراهیم‌زاده را در کارهایش می‌ستاید. ایرج پارسی‌نژاد با ذکر خاطرات از آشنایی‌اش با ابراهیم‌زاده در دانشگاه ادبیات یکی از شاخصه‌های او را طنز در کلام و آثارش عنوان می‌کند و در ادامه تورج منصوری امثال سیروس ابراهیم‌زاده را پر انتهایی تیر دانش سینما عنوان می‌کند که به جوهر دانایی مجهز است و در نهایت سروش صحت از وقت‌شناسی و خوش‌قولی ابراهیم‌زاده در زمان تصویربرداری سریال «کاکتوس» خاطراتی را نقل می‌کند و احترام برومند یادداشتی از داود رشیدی را که آذرماه سال 91 برای رونمایی از یکی از کتابهای ابراهیم‌زاده نوشته بود می‌خواند. تندیس ابراهیم‌زاده توسط همسرش  اهدا می‌شود و او در سخنانی کوتاه اظهار افتخار می‌کند که در عصری زندگی می‌کند که سینما پرچمدار بازشناسی فرهنگ و تاریخ ایران است و کمتر جشنواره‌ای در دنیا وجود دارد که فیلمی یا هنرمندی از ایران  در آن حضور نداشته باشد.

ابراهیم‌زاده در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به واکنش برخی هنرمندان به عدم موضع‌گیری خانه سینما در اتفاقات اخیر سینمایی می‌گوید که این کارت پاره کردن‌ها و آتش زدن‌ها لطمات اساسی به جانفشانی نسل گذشته می‌زند. در بخش دوم برنامه فخرالدین انوار، سیدمحمد بهشتی، فاطمه معتمدآریا و بهرام دهقانی برای تجلیل از محمدحسن خوشنویس، مدیر پیشین فیلمخانه ملی روی سن حاضر می‌شوند. سید محمد بهشتی ،خوشنویس را به یکی از لنگرهای کشتی فرهنگ و هنر تشبیه می‌کند که هم متین و وزین است و هم دیده نمی‌شود. بن مایه صحبت‌های دیگران تلاش‌های خوشنویس برای حفظ و شناسایی گنجینه فرهنگ و تمدن ایران است.

سوی چشم سینمای ایران
در سومین بخش برنامه نوبت به بزرگداشت فیلمسازی رسیده است که حاضران نگاه حقیقت جو و اصرارش به انعکاس صادقانه واقعیت‌ها را تحسین می‌کنند. برای تجلیل  از کیانوش عیاری، علیرضا داودنژاد، حسن فتحی، فرشته طائرپور و مرتضی رزاق کریمی روی سن حاضر می‌شوند. داوودنژاد خطاب به عیاری بیان می‌کند: تو سوی چشم سینمای ایران هستی کیانوش عزیز! وفاداری تو به حقیقت مثل یک فانوس دریایی نسل جوان را هدایت خواهد کرد. حسن فتحی به نمایندگی از هم‌نسلانش از عیاری تشکر می‌کند که سادگی در نگاه و فاصله گرفتن از تکلف را یادشان داده است و در ادامه ابراز امیدواری می‌کند که هرچه زودتر فیلم‌های عیاری به نمایش دربیاید. فرشته طائرپور با اشاره به مراسم بزرگداشت عباس کیارستمی که همزمان در موزه ملی سینما در حال برگزاری است می‌گوید: خدا را شکر که تکریم شما با حضور شماست. شما از آن سوی آتش‌ها آمدید و متأسفیم که هنوز نمی‌توانیم بگوییم گلستانیم اما دلستانیم و دلمان برای شما می‌تپد. کیانوش عیاری پس از دریافت تندیس خود در سخنانی کوتاه می‌گوید:«وارد بحث تواضع نمی‌شوم چون از صحبت‌های دوستان درباره خودم کیف کردم. نمی‌خواستم درباره توقیف فیلم‌ها و دشواری فیلم‌هایی که ساخته می‌شوند صحبت کنم اما در رفتاری که با فیلم‌هایی که ساخته می‌شوند و توقیف می‌شوند و صحبت‌هایی که در سطح کلان با سینماگران و نقش آنها در توسعه کشور مطرح می‌شود، یک تناقض عجیب و غریب دیده می‌شود. تناقض‌های زیادی در این باره وجود دارد، مثل هزاران تناقض دیگری که در ایران وجود دارد.»

امیدآفرینی یک عاشق
موسیقی دلشدگان، گبه، زشت و زیبا، زمانی برای مستی اسب‌ها، لاک‌پشت‌ها پرواز می‌کنند، ایران سرای من است، آواز گنجشک‌ها، مستند نواهای گمشده و… در آنونسی که پخش می‌شود خبر می‌دهد که بالاخره نوبت به بخش تجلیل از حسین علیزاده رسیده است. همایون اسعدیان، محمد سریر، امین تارخ و ابراهیم حقیقی در این بخش روی سن حاضر می‌شوند. سریر جان مایه‌های موسیقی ایرانی را شاخصه آثار علیزاده عنوان می‌کند و ابراهیم حقیقی از نوآوری این آهنگساز و ردیف‌دان می‌گوید و در ادامه تأکید می‌کند که باارزش‌تر از همه اینکه او انسان شریفی است؛ دوستی و انسانیت او مهم‌تر از هر چیز دیگری است. امین تارخ با اشاره به صحبت‌های سید محمد بهشتی عنوان می‌کند که علیزاده هم یکی دیگر از لنگرهای کشتی فرهنگ و هنر است و حرف‌هایش را با یادی از علی حاتمی به پایان می‌برد. همایون اسعدیان از امیدآفرینی آثار علیزاده می‌گوید و یادآور می‌شود که زمانی که نسل ما نیاز به امید داشت شما با «سواران دشت امید» و «حصار» این شور و شعف و امید را ایجاد کردید.

در بخش پایانی مراسم حسین علیزاده پس از دریافت تندیس خود در سخنانی کوتاه از امید می‌گوید و عشقی که همه موانع را از سر راه بر می‌دارد. او می‌گوید: من سختی نکشیده‌ام. کار در حوزه موسیقی در ایران می‌تواند سخت‌ترین باشد اما من اصلاً سختی نکشیدم. من عاشقی بودم که دنبال گمشده‌ خود بود و هیچ‌کس در هیچ مقامی نمی‌توانست جلوی من را بگیرد. و من در هیچ شرایطی امیدم را از دست ندادم.» او ادامه می‌دهد: «در پیچ و خم‌های زندگی ممکن است یادت برود عاشقی و همنوعت را فراموش کنی اما همکاری با سینمای ایران فرصتی بود برای یادآوری. غیرممکن بود در آن عشقی اتفاق نیفتد و من دوباره عاشق می‌شدم. یکی از شاخصه‌های سینمای ایران، تقویت امید و ترسیم روابط انسانی است و من هر وقت احساس می‌کردم جوانمردی‌ام کم شده است فیلمی پیشنهاد می‌شد که آن را به من یادآوری می‌کرد.» علیزاده با اشاره به صحبت‌های محمد حسن خوشنویس در پایان صحبت‌هایش خاطرنشان می‌کند: «از مسئولان انتظار نداشته باشید به نظرم این وزارت ارشاد نیست که ارشاد می‌کند بلکه هنرمند است که جامعه را ارشاد می‌کند.»   /////////////////////////////////////////////////////////////   ص  12   امروز 21 شهریور است، روز ملی سینما
فرصتی برای اندیشیدن به سینما

اگر خبر يا گزارشي داريد از بخش خبرنگاران صلح خبر براي ما ارسال نماييد.

قوانين خبرنگاران صلح خبر

1. در صورت تمايل اعلام نماييد تا اخبار و گزارش ها با نام خود شما منتشر گردد.
2. شما مي توانيد از بخش خبرنگاران صلح خبر، اخبار و گزارش هاي خود را ارسال نماييد.
3. شما مي توانيد اخبار و گزارش ها را به ايميل solhkhabar@yahoo.com ارسال نماييد.
4. لطفا در ارسال اخبار و تصاوير و گزارش هاي خود قوانين و مقرارت را رعايت فرماييد.
5. از ارسال مطالب خلاف عفت عمومي اکيدا خودداري فرماييد.
6. از ارسال کاريکاتورهاي توهين آميز يا تصاوير موهن اکيدا خودداري فرماييد.
7. رعايت کپي رايت در مطالب ارسالي الزامي است.
8. در صورت مشاهده تخلف پس از تذکر ، حساب کاربر خاطي بلافاصله حذف مي گردد.

گروه وبگردي صلح خبر