The Great Escape

فرار بزرگ، نام فیلمی به کارگردانی جان استرجز، محصول سال ۱۹۶۳ است. این فیلم که براساس یک داستان واقعی ساخته شده است، در زمان جنگ جهانی دوم رخ می دهد. در آن روزها گروهی از مبارزان متفقین در یک اردوگاه زندانیان در آلمان نگهداری می شدند. با توجه به خبرهایی که از جنگ به گوش می رسید، به نظر نمی رسید که این جنگ به این زودی ها قصد به پایان رسیدن داشته باشد، به همین دلیل دسته ایی از زندانیان تصمیم می گیرند تا با حفر تونلی مخفی، از این اردوگاه بگریزند و بقیه ماجرا.

جنگ جهانی دوم، سال ۱۹۴۴. “ژنرال دوایت د. آیزنهاور” (گریس) تصمیمی حیاتی می‌گیرد که نیروهای متفقین در ششم ژوئن به اروپا حمه کنند. در این روز، به‌دلیل هوای نامساعد، آلمانی‌ها انتظار هیچ‌گونه عملیاتی را ندارند. از طرف دیگر تصور می‌کنند حمله به شهر بندری “دوور” انجام خواهد شد؛ نیروی هوائی دچار پراکندگی است؛… و خود “هیتلر” قرض خواب خورده و دستور داده است که کسی مزاحمش نشود. در حالی که از اعضای نهضت مقاومت فرانسه خواسته شده سیم‌های تلگراف را قطع کنند و قطارهای حاوی مهمات جنگی را منهدم کنند؛… و چتربازی‌های عروسکی، برای گیچ کردن دشمن، به مناطق مختلف فرود آمده‌اند. سرانجام حمله به شرکت ۱۵۰ هزار سرباز آغاز می‌شود و متفقین در سه سرپل ساحل نورماندی نبرد را آغاز می‌کنند…

فیلمی پرهزینه که در آن رئیس بزرگ تمام تلاش خود را به خرج می‌دهد تا عملیات نورماندی را به زنده‌ترین و واقعی ترین شکل ممکن به تصویر در بیاورد. این‌جا، قهرمان واقعی نه هیچ یک از انبوه ستارگان رنگ وارنگ، بلکه خود عملیات است.  کارگردان آن اندرو مارتن، کن آناکین، برنهارت ویکی و گرت آزوالد هستند. این فیلم سیاه و سفید و  ۱۸۰ دقیقه است.

سال 1944 ارتش آمریکا قصد دارد با رخنه در پشت خطوط دشمن یکی از ستاد فرماندهی آلمان را منهدم کند. اما هیچ کس حاضر به پذیرفتن این عملیات نیست. سرگرد ستاد که خود مردی خشن است مامور می شود 12 نفر از کسانی که متهم به اعدام هستند را تعلیم دهد و همراه خود به این ماموریت ببرد. او به متهمان قول داده است که اگر زنده بمانند حکم اعدام آنها بخشیده می شود.

افراد این گروه که همگی از افراد نا آرام ارتش هستند پس از تعالیم سخت عازم این ماموریت می شوند. گروه موفق می شود ستاد را نابود کند اما فقط سرگرد و 2 نفر دیگر از گروه جان سالم بدر می برند. کارگردان این فیلم رابرت الدریج است و فیلنامه آن را نانالی جانسون نوشته است. از هنروران آن باید به لی ماروین، ارنست بورگناین، رابرت رایان، چارز برانسون، جیم براون، جان کاساوتیس، جورج کندی، ریچارد جیگل و رابرت وبر اشاره کرد. این فیلم 150 دقیقه است.

داستان این فیلم در سال ۱۹۹۴ و زمانی در ذهن رودات شکل گرفت که داشت از بنای یادبود چهار برادر کشته شده در جنگ داخلی آمریکا دیدن می‌کرد. رودات تصمیم گرفت تا داستانی شبیه به آن‌ها در جنگ جهانی دوم بنویسد. او فیلم‌نامه را نوشت و در اختیار مارک گوردون قرار داد. نهایتاً استیون اسپیلبرگ به عنوان کارگردان انتخاب شد.

نجات سرباز رایان، با استقبال خوبی از سوی تماشاگران و منتقدین روبه‌رو شد. این فیلم به صورت جهانی، ۴۸۱٫۸ میلیون دلار در گیشه فروش داشت که آن را به پرفروش‌ترین فیلم سال ۱۹۹۸ تبدیل کرد. آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک این فیلم را نامزد ۱۱ جایزه اسکار کرد، از جمله اسپیلبرگ که جایزه بهترین کارگردانی را برد. نجات سرباز رایان در سال ۱۹۹۹، وارد شبکه ویدئویی خانگی شد که ۴۴ میلیون دلار فروخت.

فیلم با نشان دادن سکانسی از حضور یک سرباز جنگ جهانی دوم به همراه خانواده‌اش، در گورستان کشته‌شدگان نبرد نرماندی، آغاز می‌شود. سپس صحنه به روز ۶ ژوئن ۱۹۴۴ (روز نبرد نرماندی) می‌رود. سربازان آمریکایی برای پیاده شدن در ساحل نرماندی در فرانسه (که به دست آلمانی‌ها اشغال شده‌است) آماده می‌شوند. قایق‌ها به ساحل می‌رسند و سربازها بیرون می‌روند. در همان لحظات نخست ورود سربازان، آلمانی‌ها به روی آنان آتش باز می‌کنند و بسیاری از سربازان کشته می‌شوند. کاپیتان جان اچ. میلر (تام هنکس) به همراه چند تن از سربازان دیگر، سعی می‌کنند تا خطوط دفاعی ساحلی را بشکنند.

فهرست شیندلر، فیلمی آمریکایی به کارگردانی استیون اسپیلبرگ، محصول سال ۱۹۹۳ است. فهرست شیندلر بر پایه زندگی واقعی اسکار شیندلر، صنعتگر آلمانی که جان بیش از هزار لهستانی یهودی را در جریان هولوکاست نجات داد، است. فیلم بر پایهٔ کتاب «شیندلرز آرک» که برندهٔ جایزه بوکر شده، ساخته شده است. این فیلم یکی از تاثیرگذارترین فیلم‌های تاریخ سینما محسوب می‌شود و در فهرست ۲۵۰ فیلم عالی سایت بانک اینترنتی اطلاعات فیلم‌ها که در حال حاضر معتبرترین لیست سینمایی محسوب می‌شود، رتبهٔ ۷ را دارد. موسیقی این فیلم ساخته جان ویلیامز آهنگساز مشهور هالیوود است. در این موسیقی ایتسحاق پرلمان یکی از مشهورترین ویولونیست‌های قرن بیستم هنرنمایی می‌کند.

فهرست شیندلر یک موفقیت تجاری با فروش ۳۲۱ میلیون دلاری بود و در کنار آن توانست جوایز بسیاری از جمله جایزه اسکار بهترین فیلم و جایزه اسکار بهترین کارگردانی را بدست بیاورد. فهرست شیندلر اولین فیلم سیاه و سفیدی است که جایزه اسکار بهترین فیلم را بعد از سال ۱۹۶۰ برنده شده است؛ هرچند که در ابتدا و انتهای فیلم، صحنه‌هایی هم به صورت رنگی پخش می‌شد. بنیاد فیلم آمریکا فهرست شیندلر را سومین فیلم عالی تاریخ سینما در گونهٔ حماسی، در فهرست ۱۰ فیلم عالی در ۱۰ ژانر خود عنوان کرد.

داستان فیلم به این گونه است که، اسکار شیندلر که تاجری معمولی است که عضو حزب نازی می‌باشد، به خاطر طبع خوشگذران و عیاش خود و با توجه به دوستی بین او و مقامات رده بالای ارتش که بیشتر به خاطر سخاوت وی است، موفق می‌شود کارخانه‌ای را با پول یهودیانی که در خفا با آنان شریک شده بخرد. سپس با توجه به همین روابط خود یهودیان را به عنوان کارگر در کارخانه اشتغال می‌دهد. رفته رفته این راه فراری برای بعضی از یهودیان می‌شود که در قرنطینه مانده‌اند و خطر مرگ هر لحظه آنان را تهدید می‌کند. فیلم تغییر دیدگاه اسکار شیندلر را نشان می‌دهد که از صبر و قدردانی یهودیان تاثیر گرفته و رفته رفته خود را وقف تسهیل شرایط و زنده نگه داشتن آنان می‌کند.

جوایز گلدن گلوب

•    بهترین فیلم

•    بهترین کارگردانی برای استیون اپیلبرگ

•    بهترین فیلنامه برای استیون زایلیان

جوایز اسکار

•    بهترین فیلم

•    بهترین کارگردانی برای استیون اپیلبرگ

•    بهترین فیلنامه برای استیون زایلیان

•    بهترین فیلمبرداری

•    بهترین تدوین

•    بهترین موسیقی متن برای جان ویلیامز

•    بهترین کارگردان هنری

از اینجا تا ابدیت، فیلمی سینمایی ساخته فرد زینمان است که در سال ۱۹۵۳ میلادی ساخته شده‌است. این فیلم بر اساس رمانی به همین نام نوشتهٔ جیمز جونز تهیه شده‌است.

جوایز اسکار

•    بهترین بازیگر نقش مکمل مرد

•    بهترین بازیگر نقش مکمل زن

•    بهترین فیلمبرداری سیاه و سفید

•    بهترین کارگردانی

•    بهترین تدوین

•    بهترین عکس

•    بهترین نمایش‌نامه

•    بهترین صدا برداری

•    بهترین بازیگر نقش اول مرد

•    بهترین بازیگر نقش اول مرد

•    بهترین بازیگر نقش اول زن

•    بهترین طراحی لباس

نامه‌هایی از ایوجیما، نام فیلم درام جنگی به کارگردانی کلینت ایستوود در سال ۲۰۰۶ است. این فیلم دنباله فیلم پرچم‌های پدران ما در همین سال است که البته در نظر سنجی‌ها نمرات بهتری دریافت کرده‌است. فیلم به طور کامل به زبان ژاپنی تهیه شده‌است. چون این دنباله سازی موفق دقیقاً همان داستان پرچم‌های پدران ما را از دید ژاپن روایت می‌کند.

این فیلم در جوایز اسکار نامزد ۴ اسکار بود که فقط بهترین ویرایش صدا را برد. نامه‌هایی از ایو جیما در همه جشنواره‌های فیلم برلین، BFCA Critics’ Choice Awards، جشنواره شیکاگو، دالاس فورت و گلدن گلوب جایزه بهترین فیلم خارجی زبان را دریافت کرد.

پل رودخانه کوای، نام یک فیلم بریتانیایی به کارگردانی دیوید لین است. این فیلم که داستانی در ارتباط با جنگ جهانی دوم دارد در سال ۱۹۵۷ بر پایه رمان «پلی بر روی رودخانه کوای» اثر پیر بول ساخته‌شده است. این فیلم برنده جایزه اسکار بهترین فیلم در سال ۱۹۵۷ شد. هنرپیشگان برجسته‌ای همچون ویلیام هولدن، الک گینس و جک هاوکینز در این فیلم بازی کرده‌اند.

پل رودخانه کوای اثری داستانی است، اما در بخشی از آن، تصاویری از احداث راه‌آهن برمه در سال‌های ۱۹۴۲-۴۳ به‌کار گرفته شده‌است. در سال ۱۹۹۷ این فیلم به عنوان اثری فرهنگی، تاریخی، یا دارای اهمیت هنری شناخته شد و برای ثبت و نگهداری در دفتر فهرست فیلم ملی کتابخانه ملی کنگره آمریکا برگزیده شد.

جوایز اسکار

•    بهترین فیلم – سام اشپیگل

•    بهترین کارگردان – دیوید لین

•    بهترین بازیگر نقش اول مرد – الک گینس

•    بهترین فیلمنامه – مایکل ویلسون، کارل فورمن، پیر بول

•    بهترین موسیقی درام و یا کمدی – مالکوم آرنولد

•    بهترین تدوین – پیتر تیلور

•    بهترین فیلمبرداری – جک هیلدایرد

جوایز بفتا

•    بهترین فیلم بریتانیایی – دیوید لین، سام اشپیگل

•    بهترین فیلم – دیوید لین، سام اشپیگل

•    بهترین بازیگر مرد بریتانیایی – الک گینس

جوایز گلدن گلوب

•    بهترین فیلم درام – دیوید لین، سام اشپیگل

•    بهترین کارگردان – دیوید لین

•    بهترین بازیگر مرد فیلم درام – الک گینس

جایزه‌های دیگر

•    جوایز انجمن منتقدان فیلم نیویورک – برای بهترین فیلم

•    جایزه انجمن کارگردانان آمریکا – برای دستاورد کارگردانی (دیوید لین و دستیاران)

•    جوایز انجمن منتقدان فیلم نیویورک – بهترین کارگردان (دیوید لین)

•    جوایز انجمن منتقدان فیلم نیویورک – بهترین بازیگر نقش اول مرد (الک گینس)

فیلم تهاجم آردِن، 167 دقیقه ای و به زبان انگلیسی است. این فیلم به کارگردانی «من آناکین» در اسپانیا ساخته شده است. برخلاف بیشتر فیلم های جنگ جهانی دوم، این فیلم در جبهه جنگ روی نمی دهد و به حوادث پس از پیروزی نیروهای متفقین می پردازد. تهاجم آردِن آخرین تلاش گسترده آلمان نازی برای جلوگیری از تهاجم ارتش آمریکا و ارتش شوروی به آلمان در جنگ جهانی دوم است.

این نبرد در ابتدا با شکستن جبهه متفقین در غرب و تسخیر آنتورپ و قطع تدارکات همراه بود. فیلد مارشال فون روندشتات از شمال لوکزامبورگ و منطقه آردن بلژیک بطوری شگفت‌انگیز به قلب مواضع متفقین حمله کرد و تلفات سنگینی بر ارتش دوازدهم آمریکا وارد آورد. در آن روز برنارد لاو مونتگومری فرمانده جبهه شمالی و عمر برادلی فرمانده جنوب بود. هماهنگی این دو نیرو سبب شکست دشمن شد. واحد محاصره شده آمریکایی در باستونی نیز در برابر حملات آلمان پایداری کرد و حمله را از سر گذرانید. با وجود برف سنگینی که باریده بود، متفقین در ۳ ژانویه ۱۹۴۵م دست به ضد حمله زدند و تا ۱۶ ژانویه منطقه را از نازی‌ها پاکسازی کردند.

هدف اولیه ارتش آلمان تصرف شهر اسپا بود که مرکز تدارکاتی و انبار سوخت آمریکائیها بود و میلیون‌ها لیتر بنزین در آن ذخیره گردیده بود. ارتش آلمان از حیث سوخت و بنزین به شدت در مضیقه قرار داشت. اما مقاومت جدی نیروهای آمریکائی در قسمت‌های شمالی و جنوبی رخنه ارتش آلمان یعنی در مونشو و باستونی ارتش آلمان را متوقف نمود.

فیلم خط باریک سرخ شاید یکی از درون گرا ترین و معناگرا ترین فیلمهای جنگی موفق تاریخ سینما باشد. که داستانش در جریا عملیات بزرگ گودال کانال در سال 1942 رخ میدهد. سرباز، سربازی که تا ساعاتی دیگر وارد نبردی خونین و مرگبار می شود تا چه حد استرس و فشار در خود حس می کند تا چه حد به مرگ می اندیشد به داشته هایش به اشتباهاتی که در طول زندگی اش انجام داده به کسانی که بیشتر از هرچیزی در دنیا به آنان عشق می ورزد با فکر کردن به این گونه مسائل آن هم ساعاتی قبل از شروع نبرد چگونه باز هم می تواند قدم بر میدان نبرد بگذارد؟ با اندیشیدن به پدر و مادرش به همسر و فرزندانش چگونه می تواند شجاعت خود را حفظ کرده و در میدان جنگ اسلحه به دست گیرد و به مصاف مرگ رود.

شاید در این لحظات زمان خیلی سرعت گیرد و ساعات قبل از نبرد به تندی به دقایق قبل از نبرد تبدیل گردد و استرس و اضطراب سربازان به اوج خود رسد. صدها سرباز آمریکایی بر روی عرشه یک ناو جنگی آماده سوار شدن بر قایق های نفربر هستند تا به وسیله ی آن خود را به ساحل جزیره ای که تحت اشغال ژاپنی ها است برسانند. در واپسین ساعات حضورشان در ناو جنگی با استرس و افکار پریشان دست و پنجه نرم کرده اند و اکثرا خود را اصلاح کردند و مسواک زدند و پوتین هایشان را واکس زدند تا اگر کشته شدند با ظاهری آراسته به دنیایی دیگر روند!

قایقهای نفربر سربازان را به سمت جزیره ای زیبا می برند همه چیز ساکت و آرام است ولی در دل و ذهن سربازان بلوایی به پاست هر لحظه ممکن است توپخانه ی مستقر در جزیره و یا هواپیماهایی ژاپنی به قایق ها حمله کنند. سربازان آرام و قرار ندارند برخی دعا می کنند برخی عکس نامزد خود را شاید برای آخرین بار نگاه می کنند برخی بالا می آورند ولی سربازان به ساحل جزیره می رسند و باز هم اتفاق خاصی نمی افتد گویا ژاپنی ها جزیره را ترک کرده اند.

یک افسر نیروی دریایی بعد از «بندر مروارید» مورد مواخذه قرار می گیرد که اخیرا به دریاسالار ارتقا درجه پیدا کرده بود و شانس دومی برای مقابله با ژاپنی ها به او داده می شود …

دُم‌قرمزها، یک فیلم جنگی آمریکایی محصول سال ۲۰۱۲ است. کارگردان این فیلم جورج لوکاس است و توسط استودیوی لوکاس فیلم تهیه شده‌است. جرج لوکاس خالق مجموعه جنگ ستارگان و ایندیانا جونز است. توزیع‌کننده فیلم دم‌قرمزها فاکس قرن بیستم است. کوبا گودینگ جونیور و ترنس هاوارد از هنرپیشگان آن هستند.

این فیلم درباره خلبانان سیاهپوست نیروی هوایی آمریکا به نام «دم‌قرمزها» در در جنگ جهانی دوم است. در این فیلم دو خلبان سیاهپوست از این گروه با بازی ترنس هاوارد و کوبا گودینگ جونیور، حین خدمت در ایتالیا با تبعیض و جداسازی نژادی روبه‌رو هستند. نام فیلم از رنگ قرمزی که این خلبانان به دم هواپیمایشان می‌زدند گرفته شده و بیشتر فیلمبرداری آن در پراگ انجام شده‌است.