فرهنگ > ادبیات – محمدعلی اسلامی ندوشن از شاعران ایرانی به عنوان پشتوانه‌ی تمدن ایرانی نام برد که اثار جهانی خلق کرده‌اند.

به گزارش روابط عمومی انجمن شاعران ایران، در برنامه‌ای که دوشنبه 12 بهمن در انجمن شاعران ایران برگزار شد، مراسم رونمایی از تابلوهایی با تاثیر از «شاهنامه» اثر مهری سیاووشی با حضور جمعی از اهالی موسیقی، نقاشی و شعر برگزار شد.

این برنامه با شاهنامه خوانی پویا محمودی مجری مراسم آغاز شد و س از آن فاطمه راکعی به حاضران حیر مقدم گفت. پس از راکعی ساعد باقری عضو هیئت مدیره انجمن شاعران ایران صحبت‌های خود را با اشاره به اهمیت آشنایی با قصه‌ها و شخصیت‌های شاهنامه که امروزه به حاشیه رانده شده و از اهمیت آن‌ها کاسته شده است آغاز کرد و داستانی را مرتبط با همین موضوع برای حاضران بازگو کرد.

برنامه با اجرای نقالی بخشی از داستان رستم و سهراب توسط بهاره جهان‌دوست ادامه یافت.

سپس سهیل محمودی دیگر عضو هیئت مدیره انجمن شاعران ایران صحبت‌های خود را با اشاره به اهمیت حمایت از هنر ملی جوانان و توضیح چگونگی شکل‌گیری این نمایشگاه آغاز کرد و گفت: این آثار بهانه ارجمندی برای سخن گفتن و پرداختن به حکیم ابوالقاسم فردوسی، معلم توحید و اخلاق و جوانمردی است.

ادامه مراسم با اجرای آواز توسط غلامرضا رضایی با شعری از حسین مسرور همراه بود. سخنرانی محمدعلی اسلامی ندوشن بعد از اجرای آواز بخش دیگری از این برنامه بود.

ندوشن با بیان اینکه هر یک از کشورهای جهان عموما با یک هنرمند در حوزه شعر و ادبیات به دنیا معرفی می‌شوند، گفت: کشور ما چند شاعر بزرگ و جهانی را در خود دارد؛ فردوسی و حافظ و سعدی و مولوی و… که این‌ها ذخیره‌ای بزرگ و پشتوانه تمدن ایران هستند که توانسته‌اند آثار بزرگ جهانی را به وجود بیاورند.

این نویسنده و پژوهشگر با بیان اینکه این شاعران بزرگ در حقیقت سخنگوی تمدن ایرانی بوده‌اند، حضور آنها را در تاریخ ایران دلیلی بر ماندگاری و پایداری این ادبیات از دوران کهن تا کنون دانست.

جلسه با نوازندگی تار توسط مهران مهرنیا ادامه یافت. بعد از اجرای موسیقی از شهداد فاضلی خوانساری یکی از حامیان هنر و فرهنگ برای سخنرانی دعوت شد و او با اشاره به تاثیر تفکر و عملکرد برخی هنرمندان درباره متجلی کردن آثار شاعران بزرگ توسط آن‌ها سخن گفت.

در ادامه محمد بقایی ماکان، نویسنده و پژوهشگر در آغاز صحبت های خود درباره شخصیت فردوسی صحبت کرد و گفت: پرسش بزرگی که برای غالب افرادی که در خصوص شاهنامه کار کرده اند مطرح شده است، این است که اگر شاهنامه نمی‌بود چه می‌شد؟

او ادامه داد: اگر فردوسی نمی بود، ایرانی نمی بود و این آئین ها و ارزش های ایرانی بودند که باعث شدند چیزی به نام اسلام ایرانی شکل بگیرد پس به جرات می توان گفت اگر فردوسی نمی بود، قطعا ایران به صورتی که الان هست، وجود نداشت؛ چرا که خلاقیت، ابتکار و زایشی که در این شاعر بزرگ وجود داشت با هیچ یک از آثار هم سبک آن قابل مقایسه نیست.

بخش پایانی این مراسم به اجرای آواز بامداد فلاحتی و کمانچه نوازی هادی منتظری، همنوازی ویولون نوازی منوچهر سهیلی به همراه تنبک نوازی مهیار سهیلی، اجرای آواز امیر مداح و  تنبک نوازی آرمین فرامرز همراه بود.

۵۷۵۷

This entry passed through the Full-Text RSS service – if this is your content and you’re reading it on someone else’s site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers.

RSS