افکار عمومی

در باب اهمیت روابط عمومی گفتیم که اهداف آن «افناع» و «ترغیب» و نهایتاً ایجاد حسن تفاهم است. افناع و ترغیب چه چیزی؟ بدیهی است که پاسخ صحیح «افکار عمومی» است.

در لابلای کتاب های ادبی، مذهبی و تاریخی مربوط به گذشته های دور کلیاتی و اشاراتی درباره افکار عمومی دیده می شود اما در قرون جدید و بالاخص قرن اخیر از طرف صاحب نظران علوم اجتماعی و روانشناسی در این باره مطالعات و تحقیقات مجزا و نسبتاً گسترده ای به عمل آمده و آثار مکتوب در این زمینه در دسترس هست.

در کشور ما نیز این تلاش با عرضه چند کتاب و مقاله که بیشتر ترجمه هایی از نوشته های صاحبنظران خارجی و عمدتاً غربی است، تحقق یافته است ولی گفتنی است که این مقوله مهم و شایان توجه استحقاق تحقیق و تفحص بیشتر را دارد.

یقیناً یکی از مباحثی که اکثر مردم از هر قشر و طبقه ای خواستار کسب اطلاع و آگاهی از کم و کیف آن هستند و با علاقه درباره آن پرسش می کنند همین افکار عمومی است. عنوانی که بسیار گفته می شود اما درباره اش کمتر توضیح داده می شود.

افکار عمومی نمی تواند عقیده، آرمان و ایمان عمومی باشد زیرا این واژه ها دارای بار معنایی عمیق، ثابت و صرفاً تصدیقی است وقتی می گوییم شب تاریک است، آتش می سوزاند، دانش مفید است. نظریه هایی تجربه شده، مستمر و یکسان را ابراز کرده ام. در صورتی که افکار عمومی چنانکه در پی خواهد آمد مجموعه ای پیچیده و بغرنج است که در اکثر موارد حالتی تاریک روشن و مه آلود و مبهم دارد و گاه چون ماهی لغزنده است که وقتی با دست از میان آب گرفته می شود با اندکی مواظبت با یک جهش از شست می رود و به میان آب باز می گردد.