به گزارش پایگاه صلح خبر، در برخی از فرازهای این مقاله آمده است:

۱) رویکرد اسرائیل به اردن بر دو پایهٔ اساسی استوار است: اول اینکه از نظر اسرائیل ، اردن کشوری است که از نظر سیاسی ، اقتصادی و نظامی ضعیف است دوم اینکه اسرائیل مطمئن است که بخاطرِ روابط خاص و ویژهٔ اردن با آمریکا، تل آویو قادر به اثر گذاری بر سیاستهای اردن از طریق واشنگتن می باشد چون آمریکا می تواند مانع از افسار گسیختگیِ اردن علیه اسرائیل بشود!

۲) بر مبنای دو اصلی که در بالا به آنها اشاره شد در نتیجه اسرائیل به اردن از موضع بالا نگاه می کند به این ترتیب که اسرائیل [ برای پیگیری اهدافش در منطقه] به اردن به عنوان متغیری کمکی می نگرد نه متغیری محوری چون از نظر اسرائیل ، اردن توان اثرگذاریِ چندانی بر خاورمیانه ندارد. بر همین اساس ، اسرائیل به راحتی هر رفتاری که دوست داشته باشد در قبالِ اردن انجام می دهد مانند توهین های مکرر نسبت به قیمومیت خاندان هاشمی بر اماکن مقدس در قدس شریف، انتشار مکرر نقشه هائی از منطقه که طبق آن اردن به عنوان وطن جایگزین برای فلسطینیان در نظر گرفته شده است همچنین موارد فراوانی ارتکاب اسرائیل به نقض توافقات دو جانبهٔ میان اردن و اسرائیل یا بی توجهی های مکرر اسرائیل به رعایت اصول و آداب تشریفات دیپلماتیک در قبالِ اردنی ها.

۳) واقعیت آن است که اسرائیل هیچگاه اعراب را بصورت کلی و اردن را بصورت خاص به حساب نیاورده است.

۴)مواضع اردن در قبالِ جنگ غزه بگونه ای بوده است که خیالِ اسرائیل بابت خارج نشدن رفتارهای اردن از کنترل راحت بوده و اسرائیل مطمئن بوده است که اردن در روابطش با اسرائیل از حدود مشخص و تعریف شده خارج نخواهد شد در نتیجه اردن صرفاً مبادرت به محکومیت شدید اسرائیل در جنگ غزه نموده است و تنها به ارسال کمک‌های انسان دوستانه به غزه اکتفا نمود! اردن در وضعیتی قرار دارد که نمی تواند اقدام به قطع روابط با اسرائیل نماید.

۳۱۱۳۱۱