امروز: چهارشنبه, ۷ آذر ۱۴۰۳ / قبل از ظهر / | برابر با: الأربعاء 26 جماد أول 1446 | 2024-11-27
کد خبر: 134511 |
تاریخ انتشار : 28 بهمن 1395 - 18:52 | ارسال توسط :
ارسال به دوستان
پ

به گزارش مجله اجتماعی پایگاه صلح خبر ؛ کودک و نوجوان > فرهنگی – اجتماعی – نفیسه مجیدی‌زاده:هیچ‌وقت یادمان نمی‌رود؛ ما هم مثل بقیه‌ی شهروندان لحظه به لحظه خبرها را دنبال می‎کردیم و امیدوار بودیم آتش‌نشان‌ها از زیر آوارهای پلاسکو سالم بیرون بیایند. دقتی نداشتیم که در زیر این ساختمان آوار شده، یک آتشفشان روشن است که سنگ‌ها و […]

به گزارش مجله اجتماعی پایگاه صلح خبر ؛

کودک و نوجوان > فرهنگی – اجتماعی – نفیسه مجیدی‌زاده:
هیچ‌وقت یادمان نمی‌رود؛ ما هم مثل بقیه‌ی شهروندان لحظه به لحظه خبرها را دنبال می‎کردیم و امیدوار بودیم آتش‌نشان‌ها از زیر آوارهای پلاسکو سالم بیرون بیایند.

دقتی نداشتیم که در زیر این ساختمان آوار شده، یک آتشفشان روشن است که سنگ‌ها و سازه‌های فلزی را گداخته می‌کند. دقتی به دود و آتش نداشتیم، حواسمان نبود لبا‌س آتش‌نشان‌ها ضدآتش است نه ضد آوار. ما فقط امیدوار بودیم حتی یک نفر هم زنده بیرون بیاید؛ نیامد.

  • آن 16نفر

آن‌ها 16 نفر بودند؛ نام‌هایشان را حتماً شنیده‌اید! یادتان هست؟ به گزارش سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران در عملیات اطفاي حریق اين 16 نفر هم شرکت داشتند که در زیر آوارهای پلاسکو به درجه‌ي شهادت نائل شدند.

عکس‌ها را كه نگاه می‌کنم خیلی از آن‌ها جوانند، انگار خیلی سال نیست که از نوجوانی‌شان گذشته است. فکرش را بکن، چند سال قبل، آن‌ها مثل ما پشت میزهای مدرسه شیطنت می‌کردند و حالا قهرمانان شجاعت و ازخودگذشتگی هستند.

  • یک روز در کلاس ما

رادمان منصوری، 14ساله است. او به یکی از ایستگاه‌های آتش‌نشانی شرق تهران آمده تا به قهرمانان آتش‌نشان ادای احترام کند. می‌گوید: «ما هفته‌ی گذشته این‌قدر سرکلاس از پلاسکو و آتش‌نشان‌ها حرف زدیم که معلم کتاب را بست و درس را تعطیل کرد و گفت:

«امروز فقط درباره‌ی آتش‌نشان‌ها و پلاسکو صحبت می‌کنیم.» بعد ما همه شروع کردیم به نظردادن و معلم گفت: «همه، حرف‌های داخل خانه‌تان را تکرار می‌کنید. بیایید هرکس نظر شخصی‌اش را بگوید.»

یکی از دوستانم گفت: «اگر مردم جمع نمی‌شدند شاید آن‌ها زنده می‌ماندند.» یکی از هم‌کلاسی‌هام سر کلاس برای آتش‌نشان‌ها گریه کرد و ما همه به گریه افتادیم. واقعاً شغل سختی دارند. من تا به حال فکر می‌کردم شغل‌شان بیش‌تر هیجان و استرس دارد. تابه‌حال به بخش خطرناک این شغل فکر نکرده بودم. ما در نهایت فیلمی ساختیم و در آن به همه‌ی آتش‌نشان‌ها تسلیت گفتیم و ابراز همدردی کردیم.

  • رودررو با خطر

خوب است بدانیم آتش‌نشان‌ها انواع مهارت‌ها را دارند؛ از جمله براي مهار آتش و عملیات امداد و نجات. آن‌ها در شرایط اضطراری و در برابر آتش و خطرهاي دیگر از جان و مال مردم محافظت می‌کنند.

در بخش مهار آتش که کارشان مشخص است و در بخش عملیات امداد و نجات به افرادی که در آسانسور یا ارتفاعات گیر کرده باشند و یا در چاه یا معدن سقوط کرده باشند و زیر آوار بمانند و حتی در برابر هجوم برخی حیوانات وحشی به خانه‌ها کمک می‌کنند.

آن‌ها آمادگی جسمانی خوبی دارند و هم‌چنین باید توانایی نشان‌دادن واكنش سریع را در شرایط بحرانی داشته باشند و بتوانند آرامش خودشان را در این شرایط حفظ کنند. 24 ساعت کار و 48 ساعت استراحت دارند و همیشه آماده‌باش‌بودن و روبه‌روشدن با خطر از ویژگی‌های این شغل است.

شغل استرس‌زایی که همواره با خطرهاي مختلفی مثل سوختگی، انفجار، سقوط و آوار روبه‌رو است. اگرچه سن ورود به این شغل 18سالگی است اما هم‌اکنون دانش‌آموزانی هستند كه در رشته‌ی ایمنی و آتش‌نشانی شاخه‌ی کارودانش تحصیل می‌کنند.

دوچرخه شماره ۸۶۵

عكس: حسين مرصادي/ خبرگزاري فارس

  • هرچه برای ما گفتند آن‌ها اجرا کردند

امیرمهدی فرهنگ، 16 ساله، برای ما می‌گوید: «پدر یکی از دوستانم آتش‌نشان است. او تابه‌حال این را به ما نگفته بود. بعد از این اتفاق همه‌اش درباره‌ی پدرش صحبت می‌کند و برايش نگران است.

من او را که می‌بینم معنی ازخودگذشتگی را می‌فهمم. پدرش شغلی دارد که باید به جنگ آتش و اتفاق‌های خطرناك برود و هر لحظه ممکن است برای خودش اتفاق بدی بیفتد و خانواده‌اش نگرانش هستند، اما او انگار از همه‌چیز گذشته تا به مردم کمک کند. خب این همان ایثار و از خودگذشتگی است که به ما مي‌گويند بايد اين ويژگي‌ها را داشته باشيم.»

بهاره صدرنیا، 15 ساله هم به ‌دوچرخه مي‌گويد: «من شنیدم که شوهر دوست خاله‌ام آتش‌نشان بوده. وقتی خاله‌ موضوع را برای مادرم تعریف می‌کرد، هردوی آن‌ها گریه می‌کردند. نام شوهر آن خانم را پرسیدم و چند روز بعد آن اسم را در بین آتش‌نشان‌های شهید دیدم.

واقعاً فکر می‌کردم این‌ها مردانی دور از ما هستند. برایشان خیلی ناراحت بودم، اما آن اتفاق برایم دور بود مثل یک تماشاچی نگاه می‌کردم و غصه می‌خوردم. اما از آن‌جایی که دوست خاله‌ام را می‌شناسم حالا قضیه برایم قابل لمس‌‌تر است و احساس می‌کنم ما در برابر آتش‌نشان‌ها وظیفه‌ی بزرگی داریم.»

دوچرخه شماره ۸۶۵

عكس: حامد ملك‌پور/ خبرگزاري تسنيم

  • امضا و قول دانش‌آموزی

شاید شما هم آن نامه را دیده باشید؛ نامه‌ای که دانش‌آموزان چهارم دبستان یک مدرسه امضا کردند و به آتش‌نشان‌ها قول دادند که شب‌ چهارشنبه‌سوری از ترقه استفاده نکنند و آرامش را به آتش‌نشانان و مردم شهر هدیه بدهند. حالا آن نامه دست به دست و مدرسه به مدرسه می‌چرخد و امضا می‌شود؛ این پیمان در حال همه‌گیر شدن است.

در روزهای گذشته برخی از دانش‌آموزان دبیرستانی به همراه معلم‌هایشان به محل حادثه‌ي پلاسکو رفتند و با تقدیم گل یاد شهدای آتش‌نشان را گرامی داشتند.

دانش‌آموزان شین‌آبادی هم که برای مداوا در تهران هستند، به محل ساختمان پلاسکو آمدند و در همه‌ی نقاط کشور دانش‌آموزان و نوجوانان همراه و هم‌صدا با بقیه‌ی مردم از آتش‌نشان‌ها قدردانی کردند. در تهران زنگ تجلیل از آتش‌نشانان قهرمان هم نواخته شد.

Let’s block ads! (Why?)

RSS

اگر خبر یا گزارشی دارید از بخش خبریار صلح خبر برای ما ارسال نمایید.

خبریار صلح خبر

قوانین خبریار صلح خبر

  1. لطفا در ارسال اخبار و تصاویر و گزارش های خود قوانین و مقرارت را رعایت فرمایید.
  2. از ارسال مطالب خلاف عفت عمومی یا تصاویر موهون اکیدا خودداری فرمایید.
  3. در صورت مشاهده تخلف پس از تذکر ، حساب کاربری موردنظر بلافاصله حذف می گردد.

گروه وبگردی صلح خبر 

منبع خبر ( ) است و صلح خبر | پایگاه اخبار صلح ایران در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. چنانچه محتوا را شایسته تذکر میدانید، خواهشمند است کد خبر را به شماره 300078  پیامک بفرمایید.
    برچسب ها:
لینک کوتاه خبر:
×
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسطصلح خبر | پایگاه اخبار صلح ایران در وب سایت منتشر خواهد شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
  • لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما منتشر نخواهد شد.
  • نظرات و تجربیات شما

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

    نظرتان را بیان کنید