فرهنگ > هنر – همشهری‌آنلاین:
سید عبدالحسین مختاباد، آهنگساز و خواننده در یادداشتی به درگذشت عباس کیارستمی فیلمساز برجسته ایرانی پرداخته است.

به گزارش همشهری‌آنلاین عباس کیارستمی در فیلم طعم گیلاس و در سکانسی تاثیرگزار و نزدیک به شش دقیقه از یکی از تصنیف‌های آلبوم تمنای وصال به آهنگسازی و خوانندگی سید عبدالحسین مختاباد با عنوان«دود عشق» در نغمه اصفهان به عنوان پس زمینه این صحنه استفاده کرده و نکته جالب توجه این که اصل این تصنیف ۴ دقیقه است اما در فیلم بیش از ۶ دقیقه و چندین بار با تکرار بخش‌هایی از شعر سعدی با صدای مختاباد این موسیقی پخش شده است.

طعم گیلاس که برنده نخل طلای جشنواره سینمایی کن شد، در سال‌هایی ساخته شد که آلبوم تمنای وصال مختاباد در زمره آثار پراقبال موسیقی سنتی به شمار می‌‌رفت اما آقای کیارستمی به جای انتخاب معروفترین تصنیف این آلبوم(تمنای وصال) به سراغ تصنیفی کمتر شناخته شده در همین اثر رفت  که شعری معروف از سعدی را مختاباد دستمایه ساخت این تصنیف قرار داده است. 

ندانمت به حقیقت که در جهان به که مانی

جهان و هر چه در او هست صورتند و تو جانی

مختاباد در این یادداشت به سابقه علاقه‌مندی‌اش به سینما و فیلم‌های عباس کیارستمی از جمله فیلم مسافر در دوران نوجوانی اشاره کرده است.

یادداشت را بخوانید:

تو آمدی ز دورها و دورها
ز سرزمین عطرها و نورها
نشانده‌ای مرا کنون
به زورقی ز عاج‌ها
ز ابرها، بلورها
مرا ببر امید دلنواز من
ببر به شهر شعرها و شورها

از کودکی موسیقی و فیلم دنیای من بودند؛ و عشق من به سینما وصف‌ناپذیر بود. فیلم «مسافر» او دنیای خود من بود که برای دیدن فیلمی از روستایم با شوقی وصف‌ناپذیر و تحمل همه سختی‌های مسافرت آن ایام، خود را به ساری می‌رساندم و با ولعی تمام به تماشا می‌نشستم.

کیارستمی با فیلم‌های بعد انقلابش نظیر «خانه دوست کجاست» و «طعم گیلاس» -که از یکی از کارهایم «دود عشق» به عنوان پسزمینه موسیقایی استفاده کرده بود- و… مرا به زلال ایام کودکی‌هایم می‌برد.

ایامی که بعدها وقتی بزرگتر شدم به عضوی فعال در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ساری در خیابان مازیار تبدیل شدم. آن زمان‌ها نمی‌دانستم که چهره‌ای همانند کیارستمی خود بانی فیلم‌سازی در این مرکز فرهنگی مهم و تاثیرگذار است. مکانی که نخستین بار فیلم مسافر آن شادروان و نیز فیلم عمو سبییلوی استاد بهرام بیضایی را در همان جا دیدم و آن هم نه یکبار که چندین بار.

او را قدر ندانستیم همانند همه بزرگان عرصه علم و هنر و ادب…که در شهر خود غریب بودند.

از شمار دو چشم یک تن کم
وز شمار خرد هزاران بیش

یادش جاودان

Let’s block ads! (Why?)

RSS