به گزارش خبرنگارصلح خبر منطقه قم، حجت الاسلام والمسلمین مهدی طائب در سخنرانی پیش از خطبه نماز جمعه قم در مصلی قدس، گفت: آخرین فریاد امام حسین(ع) این بود که “آیا کسی هست مرا یاری کند؟” اما سوال اینجاست که آیا کسی به این درخواست پاسخ گفت؟ آیا حضرت می‌دانستند که کسی پاسخ نخواهد گفت و در عین حال سوال پرسیدند؟ اصلا حضرت برای چه این درخواست را مطرح کردند؟
وی ادامه داد: کسی به این درخواست امام پاسخ مثبت نداد و از شان امام به دور است که دشمن خود را نشناسد و نداند که پاسخ مثبت نخواهد شنید، امام حسین(ع) می‌دانستند که اجابت کننده‌ای وجود ندارد اما این ندا را سر دادند، برخی می‌گویند که این فریاد به نوعی اتمام حجت از سوی ایشان بوده است، در حالی که اتمام حجت محکم‌تر و قوی‌تر هنگام درخواست آب برای حضرت علی اصغر و شهادت ایشان انجام شد، به عبارت دیگر پاسخ به چرایی ایراد این درخواست، در فهم خود درخواست نهفته است.
رییس شورای قرارگاه راهبردی عمار، گفت: اینکه امام سوال بی‌پاسخی را مطرح کنند، کار عبث و بیهوده‌ای است که از شان امامت به دور است، امام دارای دو شان است، شان شخص بودن که شامل همان مشخصات فردی است که هر انسانی آن را دارا است، و دیگری شان شخصیت ایشان، که همان امامت ایشان است، باید توجه شود که در این جمله امام حسین(ع) افراد را به یاری شان شخصیت خود، فارغ از فرزند امام علی (ع)بودن دعوت می‌کنند، یعنی مردم را به یاری امام زمان خود فرا می‌خوانند نه به یاری شخص خود، چرا که امام در آن شرایط در معرض شهادت قطعی و طالب آن نیز بودند، به همین خاطر است که مخاطب این ندا صرفا افراد حاضر در آن صحنه نیستند بلکه این فریاد، فریادی جاری در طول تاریخ است.
طائب ادامه داد: آنچه که باید بدان توجه شود این است که بدانیم ندای “هل من ناصر” زمان ما را چه کسی سر می‌دهد؟ پیغمبر در غدیر خم شخصی را که بیعت با خدا مستلزم بیعت با وی بود را معرفی کرد، اما ندای ” من کنت مولاه…” نیز ندایی منحصر به آن زمان نیست و جهان از وجود امام و برگزیده خداوند خالی نمی‌ماند.
وی عنوان کرد: شخصی به امام سجاد (ع) خرده گرفتند که شما رنج جدال با دشمن را رها کرده و به حج که بدون دردسر و آسان است پرداخته‌اید و این از ویژگی مومنان نیست، سپس به آیه‌ی 111 سوره توبه استناد می‌کند، امام سجاد(ع) نیز در پاسخ با بیان اینکه فهم وی از آیه مذکور ناقص بوده است، ویژگی مومنان که در ادامه آیه ذکر شده اشاره می‌کنند “التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاکِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ” به معنای “[آن مؤمنان] همان توبه کنندگان پرستندگان سپاسگزاران روزه داران رکوع کنندگان سجده کنندگان وادارندگان به کارهای پسندیده بازدارندگان از کارهای ناپسند و پاسداران مقررات خدایند و مؤمنان را بشارت ده”. امام سجاد (ع) پس از ذکر ویژگی‌های مومنان حقیقی، به آن فرد گفتند اگر افرادی با این ویژگی داشتند، وضعیت خود را به جهاد تغییر می‌دادند و جهاد را بر حج مقدم می‌داشتند.
رییس شورای قرارگاه راهبردی عمار، گفت: همین شخص در زمان حکومت منصور دوانیقی، نزد امام صادق (ع) رفته و به ایشان گفتند که امیدواریم شما به حکومت برسید تا ما نیز به عنوان یارانتان به زندگی آسان و خوبی دست پیدا کنیم، امام صادق(ع) در پاسخ به این شخص می‌فرمایند که اگر حکومت به ما سپرده شود، شب را به برنامه ریزی و روز را به کار و اجرای برنامه خواهیم پرداخت، لباس و غذای خشن استفاده کرده و آسایش شب روز را از خود سلب خواهیم کرد، این وضعیت حاکم اسلامی در جامعه‌ای با آن شرایط است که در دوران امام(ع) نیز این چنین بود.
انتهای پیام
