محمدباقر قالیباف باز هم با توپ پر به ساختمان شیشه ای صداوسیما آمد، قرارش را بر نقد تند و تیز قرار داده بود، نه فقط در استودیوی شماره یازده مناظرات، که از لحظه ورود به رسانه ملی خط و نشان کشیدن های خود برای روحانی و جهانگیری را آغاز کرد. قالیباف اما آنی نبود که در اولین مناظره از خود به نمایش گذاشت. گویی اینبار با احتیاط بیشتری خود را رودروی روحانی و جهانگیری قرار داده بود.

شاید همین هم بود که باعث شده بود جهانگیری هم آرام تر از قبل بر روی صندلی مناظره تماشاگر صحبت های دیگر رقبایش باشد، خاصه آنکه اینبار دیگر روحانی به آرامی بار قبل وارد مناظرات نشد و یک تنه چندین بار تک های قالیباف و دیگر رقبایش را با پاتک های مناسب و به موقع جواب داد.

اما مناظره دوم را باید از نگاهی دیگر تحلیل کرد، نگاهی که در آن چندان جایی برای قالیباف یا جهانگیری نیست. اینبار پدیده مناظرات نه جهانگیری، بلکه مصطفی هاشمی طبا بود و با کمی اختلاف مصطفی میرسلیم. دو کاندیدایی که که از قضا چندان در دایره تحلیل های انتخاباتی جدی گرفته نمی شوند.

مصطفی هاشمی طبا که طی چندین برنامه انتخاباتی اخیرش تلاش کرده از خود چهره ای بی حاشیه و مستقل به نمایش بگذارد، در مناظره امروز تمام قد پشت دولت روحانی قرار گرفت. او نه فقط در چندین پاس گل به روحانی از دولت 4 ساله او دفاع کرد بلکه خط و نشان هایی به موقع برای رقبایش کشید چه زمانیکه از پلاسکو حرف زد تا به قالیباف این پالس را بدهد که هنوز سایه پلاسکو بر سر اوست و نباید بی مهابا به رقبایش حمل کند چه زمانی که پای احمدی نژاد را به مناظره کشاند تا به نامزدهای اصولگرا بگوید کاندیدایی که 8 سال پشت او قرار گرفته بودند چه هزینه هایی را بر کشور تحمیل کرد.

هاشمی طبا در دومین مناظره از حاشیه بیرون آمد تا با جهانگیری و روحانی مثلث جریان اصلاحات و اعتدال در انتخابات را تشکیل دهد.

کنایه های میرسلیم به قالیباف

جریان اصولگرا هم در دومین مناظره متفاوت از دور اول ظهور یافت، خبری از محمدباقر قالیبافِ یکه‌تاز در میدان مناظره نبود، میرسلیم و رئیسی آمده بودند که نه فقط برای رقبای اصلاح طلب خود خط و نشان بکشند که پالس های معناداری را روانه آقای شهردار کنند، از همین رو بود که وقتی قالیباف پشت تریبون قرار گرفت و باز هم به مشی بار قبل از پاسخ دادن به سوال مجری طفره رفت و جوابی غیرمرتبط به سوال مجری داد، با اعتراض سریع میرسلیم و رئیسی روبرو شد که چرا در موضوع صحبت نمی کند. پالسی که به سرعت از سوی قالیباف دریافت شد که اینبار رقبای هم طیفی اش را دست کم نگیرد و با احتیاط گام بردارد. آنچنان که در ادامه مناظره چندین بار تلاش کرد با استناد به حرف های میرسلیم یا رئیسی خود را همراه با آنها نه رقیب شان معرفی کند.

میرسلیم اما گویی اینبار آمده بود تا چهره ای متفاوت از خود به نمایش بگذارد. نامزد حزبی موتلفه در دومین مناظره دیگر آن نامزد آرام نبود، چندین بار تن صدایش بالا رفت و چندین بار دولت و حتی قالیباف را به باد نقد گرفت.

گویی آنکه هر چه به 29 اردیبهشت ماه نزدیکتر شویم معادلات سیاسی انتخابات دوازدهم کاملتر و روشن تر خواهد شد آنقدر که حتی مردان اصولگرای انتخابات اردیبهشت، تعارفات سیاسی را کنار گذاشته و رودروی هم قرار گیرند.

2929