برترین‌ها – الهام مظفری: در دنیای شلوغ و پر از حواسپرتی که باعث می‌شود همه چیز را به دقیقه آخر موکول کنیم، وقت شناسی چیزی است که بسیاری از مردم باید برای درک و رعایت کردن آن واقعا تلاش می‌کنند. با این حال، همان طور که آلبرت انیشتین می‌گوید، زمان نسبی است. چند دقیقه دیر رسیدن به قرار ملاقات ممکن است در یک کشور یک رفتار زشت اجتماعی باشد، اما در کشور دیگر یک رفتار کاملا قابل قبول و عادی باشد.

 

 

کره جنوبی از بسیاری جوانب یک جامعه بسیار منظم است.  تاثیر مکتب کنفوسیوس در همه جنبه‌های زندگی روزمره دیده می‌شود و در راس آن «حفظ ظاهر» قرار دارد. در نتیجه باید ارزش و احترام خود را حفظ کرد که یکی از راه‌های آن همیشه «وقت شناس» بودن است و بی توجهی به این موضوع، نشانه بی‌تربیتی و بی‌شرمی تلقی می‌شود.

 

 

اغلب گفته می‌شود که مردم مالزی نگرش بسیار ضعیفی نسبت به وقت شناسی در حوزه فردی و حرفه‌ای دارند. که ترافیک همیشگی و عملکرد ضعیف سیستم حمل و نقل عمومی را می‌توان از دلایل آن دانست که بسیاری از مردم مالزی هر روز با آن دست به گریبان اند.

 

 

برخی اوقات، فکر می‌کنیم مفهوم یک چیز در همه دنیا مشترک است، اما کشورهای مختلف تعارف متفاوتی برای آن دارند، حتی لازم نیست دو کشور در دو سوی دنیا قرار گرفته باشند. مثلا، در چین عجیب است که کسی به موقع سر قرار با دوستانش برسد. نباید زیاد دیر کنید، اما ۱۰ تا ۲۰ دقیقه تاخیر خوب است.

 

 

اما این نگرش در ژاپن جواب نمی‌دهد. ژاپنی‌ها با زمان شوخی ندارند و تاخیر معمولا باعث شرمندگی و ابراز پشیمانی عمیق می‌شود. اما جوانان امروزی در ژاپن راحت تر از نسل‌های قدیمی‌تر با این مساله کنار می‌آیند و شاید از شما انتظار نداشته باشند که به خاطر تاخیر خودتان را زیاد سرزنش کنید.

 

تا به حال داستان مردی را شنیده اید که به موقع سر یک جلسه کاری در مکزیک حضور یافته باشد؟ او مجبور شد منتظر بماند. روز بعد درمورد قرار با دوستانش هم همین اتفاق افتاد. اشتباه نکنید، به این خاطر نبود که او دوش نگرفته بود یا مثل مترسک لباس پوشیده بود، بلکه به این دلیل بود که در مکزیک فقط از خارجی ها انتظار وقت شناسی دارند. ولی خودشان زیاد به آن پایبند نیستند.

 

 

 

وقت شناسی در نیجریه مفهوم چندان مهمی نیست. با وجود بیش از ۱۸۰ میلیون نفر جمعیت، شاید منصفانه نباشد که آن را به همه تعمیم دهیم، اما این چیزی است که نیجریه به آن شهرت دارد. شاید مسائل مربوط به زیرساخت‌ها و ترافیک به مرور زمان باعث بی تفاوتی نسبت به وقت شناسی و به موقع رسیدن شده باشد.

 

گفته می‌شود که در برزیل، مردم تحمل زیادی نسبت به تاخیر دارند. مثلا به موقع رسیدن به یک ملاقات دوستانه بی ادبی به نظر می‌رسد. شاید به این دلیل باشد که بعید است میزبان آماده پذیرش مهمانش باشد!  اما اگر به این کشور رفتید و یک جلسه مهم کاری داشتید، مثل آن‌ها رفتار نکنید، چون از غیر برزیلی‌ها چنین انتظاری نمی‌رود.

 

وقت شناس بودن در بسیاری از کشور‌ها یک الویت نیست و عربستان سعودی هم یکی از آن هاست. شاید بتوان بی‌اهمیت بودن وقت شناسی را نتیجه تاریخچه طولانی آن‌ها در زندگی بیابانی دانست که وقت شناسی جزء الویت‌های روزمره نیست. به هر دلیلی که باشد، از میزبان خود انتظار وقت شناسی نداشته باشید، ناراحت نشوید و در جلسات حرفه‌ای یا قرار‌های اجتماعی به ساعت خود نگاه نکنید، چون کاملا بی نزاکتی به حساب می‌آید.

 

وقتی دولت کمپین آموزشی عمومی برای ترویج وقت شناسی و مدیریت زمانی موثر در میان مردم راه می‌اندازد، می‌دانید که چقدر وضعیت وقت شناسی جامعه وخیم شده است. اما مردم غنا بسیار راحت و سازگارند و فکر می‌کنند اگر کسی دیر برسد یعنی هیچکس دیر نکرده است و کاری که می‌شود امروز انجام داد را فردا هم می‌توان انجام داد. اگر برایتان سخت است با این نگرش کنار بیایید، آماده اذیت شدن باشید. در غیر این صورت هرگز به غنا نروید.

 

اگر یک جلسه در هند به موقع شروع شود، مثل این است که در یک مسابقه بزرگ پول زیادی برده باشید. چون در هند، نظر متفاوتی درباره زمان دارند. رمان نویس هندی «نارایان آر. کی» می‌گوید: «در کشوری مثل کشور ما، الویت با ابدیت است و مقیاس‌های کمی که برای زمان وجود دارد به ندرت مورد توجه قرار می‌گیرد.» در واقع، کلمه هندی معادل دیروز و فردا «kal» است، بنابراین منصفانه است بگوییم که مفهوم زمان در هند با سایر جاهای دنیا متفاوت است. علاوه بر این، مسائل مربوط به ترافیک و زیرساخت نیز مانعی برای وقت شناس بودن است. با این حال، اگر مهمان وقت شناس باشد، تحسین می‌شود.
اما انتظار نداشته باشید که میزبانتان هم وقت شناس باشد.

 

از نظر وقت شناسی، افراد مختلفی در مراکش وجود دارد، یکی از این گروه‌ها کسانی هستند که حداقل ۱۰ دقیقه زودتر از زمان تعیین شده سر قرار می‌رسند. این افراد به سختی می‌توانند خودشان را با مراکش سازگار کنند. وقت شناسی در مراکش آنقدر مفهوم انعطاف پذیری است که از اصطلاح «زمان مراکشی» برای آن استفاده می‌شود. یک قرار ملاقات شخصی ممکن است نیم ساعت تا یک روز به تاخیر بیفتد. احتمال برنده شدن در قرعه کشی از به موقع شروع شدن یک جلسه در مراکش بیشتر است.

 

بهتر است یادتان باشد که یونانی‌ها بیشتر «وقت گذرانی» می‌کنند تا «استفاده از زمان». به عبارت دیگر، زمان چیزی است که باید از آن لذت ببرید نه اینکه با بی حوصلگی سپری کنید. همچنین، اصلا عجیب نیست که نیم ساعت دیرتر به مهمانی شام برسید. اما این تنبلی درمورد جلسات کاری صدق نمی‌کند و از همه انتظار می‌رود به موقع آن جا باشند. همانطور که حدس می‌زنید، این قاعده برای میزبانان یونانی هم همیشه رعایت نمی‌شود.

 

قزاقستان کشور بزرگی است که بیش از ۱۰۰ گروه قومی مختلف در آن زندگی می‌کنند. با چنین تنوعی در میان مردم، به سختی می‌توان یک ویژگی فرهنگی تعریف شده را به همه آن‌ها نسبت داد. در مورد وقت شناسی، هرچند در حد آلمانی‌ها نیستند، اما در مورد کار و تجارت وقت شناس هستند. اما در مورد قرار ملاقات‌های اجتماعی، قوانین مختلفی اعمال می‌شود. بهترین نمونه آن در مراسم ازدواج دیده می‌شود که در آن دیر رسیدن عروس کاملا قابل قبول است.

 

برای کار کردن در روسیه وقت شناس بودن بسیار مهم است، در غیر این صورت «بی احترامی» تلقی می‌شود. مذاکرات ممکن است طولانی باشند و مجبورید بردبار باشید، بنابراین آماده باشید. اما روس‌ها به طرز ظالمانه‌ای خودشان به استاندارد‌های وقت شناسی که از شما انتظار دارند، پایبند نیستند، بنابراین باید بسیار صبور باشید.

 

منبع: boredpanda