مبارزه انتخاباتی اخیر و طرح شعارهایی بدون پشتوانه اقتصادی باعث شده مردم فکر کنند چرا برخی کاندیداها شعار ایجاد پنج تا ١٠ میلیون شغل را در یک سال یا یک‌ دوره چهار‌ساله می‌دهند؛ پشتوانه این شعارها کجاست.

واقعیت آن است که مؤسسه بین‌المللی مکنزی گزارشی را با عنوان «ایران فرصت‌های‌ هزار‌ میلیارد دلاری» پس از برجام منتشر کرده که در آن گفته شده چنانچه مديران کشور یک راهبرد عقلایی اقتصادی فارغ از خرد‌ستیزی و بیگانه‌هراسی را دنبال کنند، می‌توان امیدوار بود که در یک‌ دوره ١٠ساله ٩‌ میلیون شغل ایجاد شود.

البته مفروضات این گزارش بر پایه صدها اما و اگر است که حداقل از عهده این کاندیداهای معترض بر‌نمی‌آید. این گزارش عملا توانمندی بالقوه اقتصاد ایران را به بحث و جدل کشانیده؛ نه توانمندی بالفعل جاری را که عملا حداکثر آن ٤٠٠ تا ٥٠٠‌ میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی است.
نمایه شماره یک وضعیت تولیدات داخلی کشور را نمایش می‌دهد. از طرف دیگر با وجود مزیت منابع طبیعی متأسفانه رتبه‌بندی شاخص‌های کسب‌وکار چندان امیدبخش نیستند؛ به‌طوری‌که براساس آخرین شاخص‌های کسب‌وکار وضعیت رتبه‌بندی ایران در جهان در نمایه دوم نمایش داده شده است.

 این وضعیت نشان‌دهنده ناپایداری کسب‌وکار و در نتیجه اقتصاد متزلزل ایران است که ریشه در رانت، بهره‌جویی دولتی ناکارآمد، نبود بهره‌وری مناسب نیروی انسانی به دلیل فقدان آینده‌نگری و تأمین‌نشدن معاش اولیه نیروی کار، بی‌انضباطی شدید مالی و فساد نهادینه در امور اجرائی کشور و در نتیجه به‌هدر‌رفتن همه منابع انسانی و منابع طبیعی است.

از طرف دیگر رشد پایدار تولید نفت و گاز شیل در آمریکا باعث افزایش ساخت داخل و افزایش عرضه بیشتر گاز به‌ صورت‌ ال‌ان‌جی با قیمت‌های رقابت‌پذیر به آسیا و فراهم‌سازی ظرفیت عرضه جایگزین گاز به اروپا شده که نتیجه آن از‌بین‌رفتن مزیت نسبی منابع گازی در ایران و قطر شده؛ بنابراین طرح شعار واحدهای نفتی و پتروشیمی به‌منظور استقلال وسیع اساسا غیرممکن و شعاری است.

بررسی اقتصادی عوامل فوق به‌ویژه در دوره انتخابات و طرح شعارهای غیرعقلانی برای اقتصاد بیمار کشور بدون توجه به علت بیماری گرفتارشدن چند‌باره اقتصاد در دام شعارهای سیاسی بدون پشتوانه اقتصادی و بدترشدن وضعیت فعلی خواهد بود.

3535