به گزارش صلح خبر، اختتامیه شانزدهمین دوره گرامیداشت هفته تئاتر که بنا بر اعلام روابط عمومی این برنامه قرار بود ساعت ١٧ در برج میلاد برگزار شود، بعد از حدود بیش از دو ساعت تأخیر، سرانجام ساعت ۱۹:۲۰ با تلاوت قرآن کریم آغاز شد.

شهرام کرمی، محمدعلی کشاورز، ژاله علو، علی نصریان، ایرج راد، پرویز پورحسینی، مسعود دلخواه، بهزاد فراهانی، مریم معترف، ابراهیم حقیقی، اسماعیل خلج، بهمن مفید، ایرج راد، مسعود فروتن، قباد شیوا، مجید قناد، شقایق فراهانی، مجید گیاه‌چی، آناهیتا همتی، محمد جواد حق‌شناس _ عضو شورای شهر تهران در این مراسم حاضر هستند.

ساعت ۱۹ درب سالن‌های همایش برج میلاد باز شد و مهمانان وارد سالن شدند.

دلیل اصلی تأخیر در آغاز برنامه اعلام نشده است اما برخی اظهارات غیر رسمی حکایت از این دارد که سالن دیر به مسؤولان گرامیداشت هفته تئاتر تحویل داده شده است.

کارگردانی مراسم را حمیدرضا نعیمی انجام می‌دهد و فرهاد آییش و بهناز نازی اجرای مراسم را برعهده دارند.

فرهاد آییش و بهناز نازی که اجرای این آئین اختتامیه را برعهده داشتند، در ابتدای مراسم پیام روز جهانی تئاتر ۲۰۱۹ نوشته کارلوس سلدران را قرائت کردند.

سپس کلیپی از کمک‌های خانه تئاتر به مناطق سیل‌زده پخش شد.

محمودرضا رحیمی دبیر جشنواره ضمن عذرخواهی از تأخیر پیش آمده برای شروع مراسم و بیان اینکه هیچ‌کدام از عوامل از جمله دبیر جشنواره و گروه کارگردانی این آئین و برج میلاد تقصیری در این اتفاق نداشته‌اند، آماری را از فعالیت‌های انجام شده در این هفته ارائه کرد و گفت: در این هفته ۲۱۸ ساعت برنامه را به همت انجمن‌های ۱۵ گانه خانه تئاتر برگزار کردیم.

در ادامه ایرج راد نیز از تأخیر پیش آمده عذرخواهی کرد و شهرام گیل‌آبادی نیز با حضور روی سن درباره اصناف خانه سینما گفت: تا موقعی که دور هم باشیم و به همدیگر حس دلدادگی و عشق بدهیم زنده هستیم و پایا می‌مانیم.

در ادامه این مراسم برای تقدیر از عباس جوانمرد، روح‌الله جعفری که به نمایندگی از این ستاره روی سن حاضر شد و متنی را قرائت کرد.

در این متن آمده بود:

«ای آدم‌ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید
یک نفر در آب دارد می‌سپارد جان
یک نفر دارد که دست و پای دائم می‌زند
روی این دریای تند و تیره و سنگین که می‌دانید…
ببینید، ما همیشه دیریم، متأسفانه در همه زمینه‌ها.‌
عاشقان نمایش و تئاتر، ای کسانی که لحظه به لحظه زندگی خود را وقف تعالی هنر نمایش کرده‌اید، نمی دانم می‌دانید یا نه، به راستی خیلی زود دیر می‌شود و به سرعت و کوتاهی پلک زدن عمر می‌گذرد.
اگر فکر می‌کنید بر ساحل امنی نشسته‌اید، سخت در اشتباهید. نه، حال تئاتر ما خوب نیست. باید دل به دریا زد و این غریق را با عشق و از خود گذشتگی از چنین احوال نابابی درآورد.
در این بیش از هفت دهه از فعالیت هنری‌ام، فروتنانه باید بگویم همیشه وام‌دار پیشینیان بوده‌ام. به راستی باور بکنید که هنوز نمی‌دانم «تئاتر زندگی‌ست یا زندگی تئاتر؟». ایمان دارم که اگر شما به این پاسخ مهم دست یابید آن وقت لحظه‌ای تأمل نخواهید کرد و با همه وجود به مدد رفع معضلات انبوه آن خواهید آمد.
راستی و جسارت، نخستین امر حیات ماست. این حقیقت، حقیقتی است که هیچ‌گاه نباید فراموش شود. تئاتر به ما و عمر و عطوفت اما نیاز دارد، باید نثارش کنیم.
حال، شما بگویید «تئاتر زندگی‌ست یا زندگی تئاتر؟» به راستی کدام یک؟»
عباس جوانمرد
انتاریو، کانادا
۳ می ۲۰۱۸»

در دومین تقدیر پس از پخش کلیپی از بهرام بیضایی، بهزاد فراهانی برای تقدیر از این ستاره پیشکسوت روی سن حاضر شد.

بهزاد فراهانی با بیان اینکه “صحبت راجع به فیلسوف هنر ایران و ادبیات ایران کار بسیار سختی است و طبیعتاً وقتی جلوی میکروفون می‌آیند گله مند و تلخ زبان می‌شوم” گفت: من از بزرگان اندیشه و کسانی که سیاست کلان این کشور را اداره می‌کنند، تقاضا می‌کنم این بزرگ را به کشورش برگردانید. تئاتر شهر و سنگلج ما بدون عطر او و عباس جوانمرد کم رنگ است، همانطور که جای خالی محمدعلی کشاورز و علی نصیریان حس می‌شود. بیضایی را برگردانید، بدون او جامعه ما خلوت است.

سپس در بخش بعدی از محمدعلی کشاورز نیز با با حضور اسماعیل خلج و دیگر ستاره ها تقدیر شد.
در این بخش مدالیوم خانه تئاتر با حضور دیگر ستاره ها به دلیل آنکه این پیشکسوت نمی‌توانست بر روی سن حاضر شود، به جایی که نشسته بود بردند و اینچنین از وی تقدیر شد.

در ادامه برنامه آرش شهریاری به تکنوازی تنبور پرداخت.

در سومین تقدیر این اختتامیه پرویز پورحسینی برای تقدیر از علی نصیریان روی سن حاضر شد.

علی نصیریان در این بخش گفت: خیلی خوشبختم که خانواده ما گسترده و خوب شده است‌. هفته خوب و پرباری را برگزار کردید.

این پیشکسوت گفت: یاد کردن از عباس جوانمرد و بهرام بیضایی کار بسیار درست و به جایی بود به دلیل اینکه عباس جوانمرد از پایه‌ها و رکن‌های تئاتر جدید ایران است.

او سپس نکاتی را راجع به تئاتر لاله زار و استادان تئاتر آن دوره گفت و درباره بهرام بیضایی گفت: حرف‌هایی که بهزاد فرهانی راجع به بیضایی زد بسیار به حق بود و من هم تقاضا دارم او را به کشور برگردانید و من پای حرف‌های فراهانی را امضا می‌کنم. ما به استادانمان حرمت می‌گذاریم و این اختتامیه هم بسیار پربار بود، به غیر از ۲ ساعت تأخیر در شروع برگزاری.

پرویز پور حسینی نیز در سخنانی گفت: از بیژن مفید به عنوان یکی از معلمان خودم یاد کنیم که در غربت از بین ما رفت و کسی از او یاد نمی‌کند و الان برادرش در جمع ماست.

او همچنین گفت: من دو سال برای خانه سینما و چند سال هم برای خانه تئاتر کار کردم ولی رفتار صنفی با من خوب نبود. دل‌شکسته هر دو جا را ترک کردم. قدر کسانی که برایمان کار می‌کنند را بدانیم زیرا دل‌شکسته می‌شوند و می‌روند و جایگزین آنها کسانی می‌آیند که اندازه آنها نیستند.

سپس کلیپی از پیروز حناچی شهردار تهران پخش شد که در آن هفته بزرگداشت تئاتر را تبریک گفت.

در بخش بعدی مراسم نمایشی اجرا شد که همراه بود با پخش اذان با صوت مؤذن زاده اردبیلی و بخشی از موسیقی خوزستان محسن چاووشی و در پایان پرچم ایران به اهتزاز در آمد.

در ادامه با حضور محمود رضا رحیمی، شهرام گیل‌آبادی از فرهاد دهنوی، علی جعفری، میثم عبدی برای فعالیت‌های رسانه‌ایشان در ایام هفته بزرگداشت تئاتر تقدیر شد.

اصغر همت در بخش بعدی برای تقدیر از ژاله علو روی سن رفت و به شاعر بودن این ستاره اشاره کرد و مدالیوم خانه تئاتر را او اهدا کرد.

ژاله علو که روی سن حاضر شده بود با لحنی بغض آلود گفت: این کوچک‌ترین سپاسی است که می‌توانم بگویم، اما همیشه تمام وجودم سپاس است از مردمی که همیشه به من انرژی و روحیه دادند و کنارم بودند. امیدوارم باز هم خداوند نیرویی به من بدهد که در هر جای هنری که هستم البته دیگر نمی‌توانم در تئاتر باشم اما در سینما رادیو و دوبله همیشه به یاد مردم هستم و دعاگوی آن‌هایم.

او خطاب به حضاری که در طول تقدیرش او را تشویق می‌کردند، گفت: واقعاً دارم کم می‌آورم، برای این همه محبت که نثارم می‌کنید واقعاً سپاسگزارم. خستگی سال‌ها از تن آدم به در می‌آید.

در بخش بعدی سپس با حضور هنرمندانی رقص محلی جنوبی همراه با موسیقی این خطه پخش شد.

حمیدرضا نعیمی برای ششمین تقدیر این مراسم در جایگاه حاضر شد و ضمن عذرخواهی برای تأخیر در شروع برنامه از محمود دولت‌آبادی تقدیر کرد.

او درباره محمود دولت‌آبادی در سخنانی با بیان اینکه وقتی آمدم درباره او بنویسم “شخصیت رستم” زنده شد، شعری را که چند سال پیش درباره رستم سروده بود را خواند و گفت: استادم! رستم زنده باقی بمان و سایه‌ات را از سر ما برندار. یک بار سر کلاس دانشجویان از او پرسیدند چرا دیگر نمایشنامه ننوشتید و او پاسخ داد اگر می‌توانستم نمایشنامه بنویسم هیچ‌گاه رمان نمی‌نوشتم.

فرهاد دولت‌آبادی، فرزند محمود دولت‌آبادی به نیابت از پدرش این مدالیوم را دریافت کرد.

در این بخش اصغر همت درباره تقدیر از این نویسنده گفت: این یک هدیه کاملاً تئاتری برای اوست. جوان اول تئاترهای دهه ۴۰ با کارگردان سختگیری مثل عباس جوانمرد. اولین قصه‌اش زمانی که بازیگر تئاتر بود، در مجله آناهیتا چاپ شد و افتخار می‌کنیم که یک نویسنده بزرگ ایرانی ریشه در تئاتر دارد.

در ادامه ابراهیم حقیقی برای تقدیر از قباد شیوا در صحنه حاضر شد و در سخنانی کوتاه گفت: در دهه‌های چهل یک اتفاقاتی در تئاتر ایران افتاد و با گشایش تالار سنگلج و رودکی هوای تازه‌ای وارد این فضا شد. همراه با بسیاری از عزیزان که این هوا تازه را آوردند طراحی گرافیک ایران هم آثار تازه‌ای را ارائه داد با گشایش این اماکن طراحان نوین و نوآور ایران همچون قباد شیوا هوای تازه طراحی گرافیک را وارد کردند. من به نمایندگی از انجمن طراحان پوستر خانه تئاتر از استاد قباد شیوا به عنوان یکی از پیشکسوتان نوآور هنر گرافیک ایران تقدیر می‌کنم.

قباد شیوا که با تشویق حاضران به روی صحنه آمد، ضمن تشکر گفت: من اهل سخنرانی نیستم و بیشتر طراحی می‌کنم. یکی از لحظاتی که در زندگی حرفه‌ای داشتم، لحظاتی بود که برای یک تئاتر پوستر طراحی می‌کردم و این پوستر فاصله‌ای بین اجرای تئاتر و مردم بود که نوید اجرای یک تئاتر را به مردم می‌داد و من خوشحالم که بخشی از این کار را من انجام دادم.

سپس ابراهیم حقیقی گفت: تمام تئاتری‌ها به خاطر دارند که پوستر «خاطرات و کابوس‌های یک جامه‌دار» به کارگردانی علی رفیعی را قباد شیوا طراحی کرده است.

در بخش دیگری از این آئین اختتامیه نیما رئیسی همراه با گروه موسیقی قطعاتی را اجرا کرد.

سپس در آخرین تقدیر این آئین اختتامیه با حضور هیأت مدیره خانه تئاتر و شهرام کرمی مدیرکل هنرهای نمایشی از ایرج راد تجلیل شد.

شهرام کرمی درباره این ستاره گفت: ایرج راد از یکی محبوب‌ترین افراد مجمع خانه تئاتر است و همه ما مدیون او هستیم و کسی است که پیش قدم شد تا محفلی به نام خانه تئاتر را تشکیل دهد.

ایرج راد با بیان اینکه از چنین برنامه‌ای اطلاع نداشته و غافلگیر شده است، گفت: من آنچه در طول دوران زندگی‌ام انجام داده‌ام برای تئاتر بوده. من هفت سالم بود که پدرم مرا به تئاتر برد و جادوی تئاتر مرا جذب کرد و فهمیدم عاشق آن هستم که در این مسیر قدم بردارم. سعی‌ام بر این بوده که خدمتی برای خانواده تئاتر انجام دهم. کلیپی که پخش شد من را به خاطرات ساخت و ساز ساختمان خانه تئاتر برد که ۱۱ سال ساختن آن طول کشید و خوشحالم که بالاخره انجام شد و امیدوارم بهترین استفاده‌ها را از این مکان ببرند.

پیش از بخش پایانی مراسم دبیر این دوره بزرگداشت هفته تئاتر گفت: برای اولین بار برای تمام اعضای هیأت مدیره‌های انجمن‌های پانزده‌گانه الواحی حاضر شده که نمایندگانشان می‌توانند آنها را دریافت کنند.

به گفته مسئولین این جشنواره بنا بوده تا از پری صابری نیز تقدیر شود که به دلیل کسالت این ستاره این بخش انجام نشد.

در پایان مراسم هم سرود «ای ایران، ای مرز پرگهر» توسط حاضران در سالن به صورت ایستاده خوانده شد.

انتهای پیام