به گزارش ایسنا، مجید شفیع پور با اشاره به سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه بهینه‌سازی مصرف سوخت و انرژی گفت: آنچه رهبر انقلاب در این سیاست‌ها مورد تاکید قرار داده‌اند، ضرورت کاهش ۵۰ درصدی شدت انرژی از طریق بهینه‌سازی و اصلاح الگوی مصرف سوخت و انرژی در کشور با هدف حفظ ذخایر و ثروت‌های ملی و کاهش آلایندگی ناشی از اتلاف این منابع مهم و مصرف بالای سوخت و انرژی تا پایان برنامه ششم توسعه است.

وی افزود: در همین راستا مقرر شد طی برنامه پنجم توسعه کشور، شدت انرژی به میزان یک سوم کاهش پیدا کند اما به رغم آنکه برنامه پنجم توسعه کشور، ۴۶ روز پیش پایان یافت، این موضوع در حد مطلوب تحقق نیافت و از این رو تنها فرصت باقی مانده برای جلوگیری از ادامه روند هدر رفت و اتلاف منابع انرژی کشور یا به عبارت بهتر ثروت ملی، مقابله با میزان بالای تولید انتشار گازهای گلخانه‌ای در ایران – که بخش عمده آن ناشی از همین الگوی نادرست مصرف سوخت و انرژی است، شکل دهی اقتصادی تاب آور یا اقتصاد موسوم به اقتصاد مقاومتی یا اقتصاد سبز یا اقتصاد کم‌کربن، در برنامه ششم توسعه کشور است.

شفیع‌پور ادامه داد: حرکت در مسیر اقتصاد تاب‌آور یا اقتصاد کم‌کربن به معنای توقف روند توسعه، رشد و پیشرفت کشور یا ایجاد چالش‌های اقتصادی نیست بلکه این اقتصاد کمک می‌کند تا رشد اقتصادی کشور به صورت پایدار و با کاهش اتلاف و هدر رفت منابع ملی همراه شود.
 

ایران در راستای حفظ منافع ملی خود باید برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای اقدام کند
شفیع پور با بیان اینکه تحقق تاکیدات رهبر معظم انقلاب نیازمند برنامه‌ریزی، اجرا و اعتبارات است، خاطرنشان کرد: ایران حتی فارغ از موضوع توافق پاریس، به منظور حفظ منافع ملی خود باید اقدامات مختلفی در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و بالابردن بهره‌وری سوخت و انرژی داشته باشد، بنابراین نه تنها نمی‌توان توافق پاریس را باری اضافه یا اقدامی غیرضروری برای کشور برشمرد بلکه باید به این توافق به چشم فرصتی نگاه کرد که در راستای برنامه‌های ملی به ایران کمک می‌کند تا هم از اعتبارات بین‌المللی، فناوری‌های نوین و دانش روز در این زمینه بهره‌مند شود و هم بتواند چهره‌ای موفق و فعال در عرصه دیپلماسی جهانی محیط زیست داشته باشد.

رئیس مرکز بین الملل و امور کنوانسیون‌های سازمان حفاظت محیط زیست تاکید کرد: بر کسی پوشیده نیست که امروز، محیط زیست و چالش‌های آن محدود به مرزهای کشور، قوم یا ملتی نیست. در صدر تمامی این چالش‌ها موضوع تغییر اقلیم، پدیده گرمایش زمین و تغییرات آب و هوایی قرار دارد که تمام کشورهای جهان به نوعی با آن درگیر و شاهد اثرات روز افزون آن هستند.

وی افزود: طبق تمام تحقیقات و پژوهش‌های صورت گرفته، تغییر اقلیم پدیده‌ای انسان ساخت است و تشدید انتشار گازهای گلخانه ای بر اثر فعالیت‌های بشری عامل اصلی آن است و تنها راه مقابله با این پدیده که امروز اثرات سوء آن بر تمام جهان از جمله ایران تاثیر گذاشته است، تلاش جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای است که البته با توجه به سهم کشورها در تولید و انتشار گازهای گلخانه‌ای صورت می‌پذیرد.

شفیع پور با اشاره به شرایط اقلیمی و جغرافیایی ایران اظهارکرد: کاهش بارندگی،وقوع توفان‌های گرد و غبار، کاهش بارندگی، خشکسالی برخی از اثرات تغییر اقلیم در ایران است که در کنار افزایش دمای بیش از میانگین جهانی، کشور را با چالش‌های مهمی مواجه کرده است.

رئیس مرکز بین الملل و امور کنوانسیون‌های سازمان حفاظت محیط زیست درباره جایگاه دهم ایران در جهان در تولید و انتشار گازهای گلخانه ای گفت: سرانه انتشار گازهای گلخانه ای توسط هر ایرانی در حالی با سرانه انتشار گازهای گلخانه ای هر فرد کشورهای بزرگ اقتصادی و توسعه یافته اروپایی همچون آلمان، فرانسه، ایتالیا و انگلیس برابری می کند که ایران تقریبا ۱.۱ جمعیت کره زمین و ۱.۱ اقتصاد جهانی را دارا است.

وی تاکید کرد: کاهش این میزان انتشار که بخش مهم از آن ناشی از هدر رفت و اتلاف انرژی در کشور است،در واقع کمک به حفظ منابع و سرمایه های ملی است و هر نوع سرمایه‌گذاری در این حوزه، بازگشتی چند برابری برای کشور خواهد داشت. ضمن آنکه اثرات مثبت کاهش جهانی میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای، مقابله با تغییر اقلیم و گرمایش زمین، برای ایران نیز خواهد بود.

شفیع پور این سرمایه‌گذاری‌ها را در بخش‌هایی همچون کاهش شدت انرژی،کاهش تولید و انتشار کربن، افزایش راندمان نیرو، افزایش راندمان پالایشگاه ها، افزایش راندمان مراکز پتروشیمی، افزایش راندمان صنایع همچون فولاد، سیمان و مس دانست و گفت: هیچ کدام از این اقدام‌ها به ضرر ایران و اقتصاد و توسعه ایران نخواهد بود بلکه تمامی آن‌ها منجر به رشد اقتصادی پایدار ایران در کنار حفظ منافع ملی خواهد شد.

وی ضمن یادآوری این نکته مهم که گازهای گلخانه ای همچون دی اکسیدکربن به عنوان آلاینده قلمداد نمی‌شوند، خاطرنشان کرد: ورود هر نوع آلاینده به هوا همچون هیدروکربن‌های نسوخته، منواکسیدکربن، اکسیدهای گوگرد، اکسیدهای ازت، ذرات معلق بر گرمایش جهانی تاثیرگذار خواهد بود و می‌توان اثر معادل و میزان نقش آن در گرمایش جهانی را اندازه گیری و با دی اکسید کربن معادل سازی کرد.

شفیع پور در ادامه گفت: کاهش مصرف انرژی از طریق افزایش راندمان و بهره‌وری و اصلاح الگوی مصرف در بخش‌های مختلف همچون حمل و نقل، صنعت، ساختمان‌های مسکونی همچنین توسعه استفاده از انرژی‌هایی با میزان انتشار کربن کمتر همچون گاز طبیعی، انرژی‌های تجدید پذیر خورشیدی و بادی از جمله راهکارهای کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه ای در ایران است که هیچ کدام نه تنها منجر به ضرر و زیان اقتصادی یا توسعه‌ای برای کشور نمی‌شود بلکه در کنار حفظ منافع ملی به رشد اقتصادی سبز و پایدار کشور کمک می کند.

وی تاکید کرد: انتشار کمتر آلاینده‌ها منجر به ارتقا و بهبود کیفیت هوا به ویژه در کلانشهرها می‌شود.

به گفته وی، توافق پاریس فرصتی برای انتقال منابع فناوری و تکنولوژی، مالی و انسانی است و ایران می تواند از طریق ایجاد ظرفیت در این زمینه در کنار رشد اقتصاد کم کربن در کشور به ویژه در بخش‌های صنعتی، نیروگاهی، نفت و گاز، صادرات بیشتر و به تبع آن درآمد بیشتری  از محل صرفه جویی های داخلی داشته باشد.
 

برنامه ایران برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای منطبق بر سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری است
رئیس مرکز بین‌الملل و امور کنوانسیون‌های سازمان حفاظت محیط زیست به سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه محیط زیست اشاره کرد و گفت: مدیریت تغییرات اقلیم و مقابله با تهدیدات زیست‌محیطی نظیر بیابان‌زایی، گرد و غبار به ویژه ریزگردها، خشکسالی و عوامل سرایت‌دهنده میکروبی و رادیو اکتیو و توسعه آینده‌نگری، شناخت پدیده های نوظهور زیست محیطی و مدیریت آن، همچنین گسترش اقتصاد سبز با تاکید بر صنعت کم کربن، استفاده از انرژی‌های پاک، محصولات کشاورزی سالم و ارگانیک و مدیریت پسماند و پساب‌ها با بهره‌گیری از ظرفیت‌ها و توانمندی‌ها اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی، اصلاح الگوی تولید در بخش‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و بهینه‌سازی الگوی مصرف آب، منابع غذا، مواد و انرژی به‌ویژه ترویج مواد سوختی سازگار با محیط زیست، توسعه حمل و نقل عمومی سبز و غیر فسیلی از جمله برقی و افزایش حمل و نقل همگانی به ویژه در کلان شهرها از جمله تکالیف مورد تاکید معظم له در سیاست‌های هفتم و هشتم ابلاغی است.

شفیع پور گفت: در سیاست های ۱۵ و ۷، ۸، تقویت دیپلماسی محیط زیست با تلاش برای ایجاد و تقویت نهادهای منطقه‌ای برای مقابله با گرد و غبار و آلودگی آب، توسعه مناسبات برای جلب مشارکت و همکاری‌های هدفمند و تاثیرگذار دو جانبه، چند جانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی در زمینه محیط زیست، بهره‌گیری از فرصت‌ها و مشوق‌های بین المللی، حرکت در جهت اقتصاد کم کربن و تسهیل انتقال و تبادل فناوری‌ها و نوآوری‌های مرتبط مورد تاکید قرار گرفته است که همگی با تلاش ایران برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و مقابله با تغییرات آب و هوایی و گرمایش زمین مرتبط است.
 

ماده ۱۵ توافق نامه پاریس هرگونه تنبیه یا تحریم علیه کشورها را نفی کرده است
وی با رد اخبار منتشره مبنی بر اعمال تحریم علیه جمهوری اسلامی ایران یا هر یک از ۱۹۰ کشور دیگر عضو این توافق‌نامه که موفق به اجرای مسئولیت مشترک خود در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای نشود، گفت: در ماده ۱۵ این توافق‌نامه به صراحت بیان شده که ساز و کار پیشنهادی برای تسهیل اجرا و ترغیب رعایت مفاد این توافق نامه باید به شیوه‌ای شفاف، غیرتهاجمی و غیر تنبیهی و توجه ویژه‌ای به شرایط و توانایی‌های ملی اعضا داشته باشد.

شفیع پور ضمن اشاره به همگرایی ملی و عزم جدی تمام قوا برای اجرایی شدن توافق پاریس و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، اظهارکرد: منافع اقتصادی اجرایی شدن این توافق در ایران برای بخش خصوصی و دولتی کشور غیر قابل انکار است.

بر اساس گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست (پام) توافق‌نامه پاریس ذیل کنوانسیون تغییر اقلیم ملل متحد (۱۹۹۲) و  تا ۲۰۳۰ اجرایی خواهد شد. برنامه مشارکت ملی جمهوری اسلامی ایران برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای شامل دو بخش ۴ درصد غیر مشروط و ۸ درصد مشروط است.

انتهای پیام