به گزارش صلح خبر، سومین برنامه “حیات طیبه”، در محل شورای عالی قرآن برگزار شد و به صورت زنده از طریق تارنمای مجله مدیا پخش شد. 

در این برنامه سیدمهدی سیف ـ از استادان در امر آموزش قرآن و داور بین‌المللی مسابقات قرآنی ـ به بیان صریح دیدگاه‌های خود در مسائل مختلف قرآنی کشور پرداخت همچنین قاری محمدحسن موحدی نیز حضور داشت.

صداقت و ثبات قدم در مواجهه با قرآن، راه نهادینه کردن فرهنگ قرآنی در جامعه

سیف اظهار کرد: اگر آن گونه که قرآن برای ما ترسیم کرده با آن ارتباط برقرار کنیم، نهادینه کردن فرهنگ قرآنی در جامعه آسان و میسر می شود. ما امکانات و نعمت های فراوانی داریم اما در نحوه استفاده از آن ضعیف هستیم و پایمان می‌لنگد. اگر در مواجهه با قرآن صادق و ثابت قدم باشیم، خود قرآن راه بهره‌گیری از خودش را به ما نشان می دهد، قرآن عزیز فرموده: والذین جاهدوا فینا لنهدینّهم سبلنا. 

ضعف اکثریت مطلق معلمان در موضوع قرآن! 

این کارشناس قرآنی ادامه داد: گروه قرآن دفتر تألیف کتب درسی آموزش و پرورش که متأسفانه چند سال است استقلال خود را از دست داده و با درس دینی ادغام شده، مغز متفکر آموزش قرآن در سطح ملی است؛ لذا جایگاه آن باید در تراز جمهوری اسلامی باشد، نه آن چه الآن هست. 
یکی از نتایج نگاهی که قائل به این اهمیت ویژه نباشد همین می‌شود که متأسفانه اکثریت مطلق معلمان عزیز به ویژه در مقطع تحصیلی ابتدایی در امر قرآن ضعف دارند؛ هم در قرائت، هم درک مفاهیم و هم در تسلط بر روش های تعلیم و تعلم قرآن. 

در نظام آموزشی اسلامی باید اصل، قرآن باشد و سایر دروس، فرع آن

این مدرس پیشکسوت افزود: قرآن کریم در جمهوری اسلامی باید محور باشد. همه دروس از جمله دینی و عربی، فرع قرآن هستند اما الآن برعکس است‌؛ مثلاً یکی از فروع عربی، درس قرآن است؛ یعنی محوریت با عربی است نه قرآن! ما باید عربی را برای قرآن یاد بگیریم نه این که آیات قرآن بشود شاهدِ مثال درس عربی! نسبت درس قرآن با درس دینی هم همین گونه است. 
در نظام آموزشی اسلامی، همه دروس حتی ریاضی، شیمی، زیست شناسی و امثال آن باید با محوریت قرآن عرضه شوند، در غیر این صورت، نظام درسی ما سکولار خواهد بود. 

کسب علم برای رسیدن به حیات طیبه

سیف در بخش دیگری از این گفتگو گفت: نباید نظام آموزشی طوری طراحی شود که علم را برای علم فرا بگیریم نه برای حیات طیبه! حیات طیبه، زندگی خداپسندانه است که صدالبته وقتی خداپسندانه شد، خودپسندانه هم هست؛ قرآن فرموده: “إن أحسنتم أحسنتم لأنفسکم”، یا در آیه‌ای دیگر می فرماید: “من عمل صالحاً فلنفسه”. عمل ما وقتی خدایی شد، منافع آن به خودمان برمی گردد. 

تربیت ١٠ میلیون حافظ، امری شدنی است

این استاد قرآن گفت: مقام معظم رهبری فرمودند که ١٠ میلیون حافظ تربیت شود، اما متأسفانه خیلی از ما آن را جدی نگرفتیم! چرا؟ پس معنای رهبر که توصیه و امر او باید مورد اطاعت باشد چه می‌شود؟! بعضی دوستان می‌گویند این کار، شدنی نیست! ولی بنده که معلم هستم می گویم شدنی است، خوب هم شدنی است. کلام رهبرمان حکیمانه است، أفلم یدّبّروالقول؟ به نظرم ما هنوز قول رهبر عزیزمان را تلقی نکرده ایم. جهت تحقق این فرمایش حضرت آقا، قدم اول این است که آموزش حفظ را به دو بخش عمومی و تخصصی تقسیم کنیم. تربیت ١٠ میلیون حافظ، ناظر به آموزش عمومی است که آموزش و پرورش نقش اساسی در آن دارد. در آموزش عمومی، کیفیت امر تحفیظ، نسبی و مقدماتی است نه مسابقاتی. بنا نیست از آن توقع خروجی امثال استاد پرهیزکار را داشته باشیم. 

سه ضلع اهداف آموزش قرآن

این پیشکسوت قرآنی، “قرائت” ، “درک معنا” و “استفاده”، را سه ضلع اهداف آموزش قرآن معرفی کردد و تأکید کرد: منظور از استفاده، تعامل و داد و ستد با قرآن است که متأسفانه غالباً از آن محروم هستیم. 

فعالیت های قرآنی نباید منحصر به مسابقات بشود

محمدحسن موحدی از قاریان کشورمان و مهمان دیگر برنامه “حیات طیبه” گفت: در کشور ما معمولاً این گونه است که هر وقت به کسی مأموریت داده می شود تا کار فرهنگی و قرآنی انجام دهد، بلافاصله پیشنهاد برگزاری مسابقه قرآن را ارائه می کند. در این که مسابقه قرآن یک شور و هیجان موقت ایجاد می کند حرفی نیست اما قطعاً یک کار ریشه ای و با تأثیرگذاری دائمی نیست. به همین علت کارکرد مسابقات قرآن، دو سه دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، کم رنگ شده و در سال های اخیر مورد استقبال عموم مردم و حتی جامعه قرآنی قرار نمی گیرد. 
وی گفت: متأسفانه علیرغم تجربیاتی که کسب شده، کماکان اصرار بر این است که مسابقات با همان روش چهل سال پیش برگزار شود! به نظرم همه فعالیت های قرآنی منحصر به مسابقه نیست، مسابقه هم منحصر به شکل و قالب فعلی نیست. اقتضای روزگار ما این است که کرسی های آزاداندیشی تأسیس شود و به سؤالات و شبهات متعدد قرآنی و دینی مردم پاسخ داده شود. 

بیعت با امام رضا(ع)
در پایان برنامه و پس از پخش صلوات خاصه امام رضا(ع) با اجرای گروه سیرة النبی از مشهد مقدس، سیف در بیانی که حدیث دل بود گفت: من اعتقاد دارم که زیارت امام رضا علیه السلام را باید با عینک قرآنی دید. من وقتی دستم به ضریح مطهر امام رضا می رسد، گویی دست بیعت با خود حضرت می‌دهم، لذا دستم می لرزد، این یک تعهد بزرگ بین امام و مأموم است.

انتهای پیام