علی اتحاد و گروهی از هنرجویان جوانش همه چیز را برای اجرای «دهلیزهای بی‌انتهای خاطره» در باغ نیاوران تدارک دیده بودند اما تعطیلی فعالیت‌های فرهنگی و هنری در پی اوج گیری چندین باره کرونا، اجرای آنان را حدود یک ماه به تاخیر انداخت.

به دنبال بازگشایی مشاغل گروه یک و دو که سینما و تئاتر را هم در بر می گیرد، آنان از پایان همین هفته، اجرای خود را که یک رویداد است، مقابل تماشاگران ارایه خواهند کرد.

علی اتحاد، کارگردان این اجرا درباره شیوه اجرایی این رویداد به صلح خبر می‌گوید: «دهلیزهای بی‌انتهای خاطره» به لحاظ اجرایی با الگویی مطلقا متفاوت از آن چه در نمایش ایران سابقه دارد، اجرا می‌شود. این کار به صورت یک «رخداد» (ایونت) برگزار می‌شود.

به گفته او، این اجرا هر پنجشنبه از ساعت ۱۴ تا ۱۹ کار در باغ فرهنگسرای نیاوران ارائه می‌شود. با این حال این پنج ساعت از پنج چرخه‌ی تکرار شونده تشکیل شده است. یعنی کار در این پنج ساعت بارها تکرار می‌شود.

اتحاد توضیح می‌دهد: دقیق‌تر اگر بگویم؛ «دهلیزهای بی‌انتهای خاطره»  از 10نمایش کوچک‌تر تشکیل شده است که برخی‌شان تک گویی‌اند و برخی دیالوگ و برخی متن‌خوانی و برخی موسیقایی و غیره. هر یک از این ده نمایش طی پنج ساعت ده بار تکرار می‌شود.

آن طور که او می‌گوید،  طول هر یک از نمایش‌های کوچک بین ۱۶ تا ۲۰ دقیقه است. در هر ساعت، هنرمندان در جایگاه مشخص‌شان جایی در باغ نیاوران قرار می‌گیرند و پس از قرارگرفتن در جایگاه‌شان اجرا آغاز می‌شود. پس از پایان هر تکه‌ی اجرا، هنرمندان چند دقیقه توقف خواهند کرد و دوباره اجرا از سرگرفته می‌شود. وقتی یک ساعت به پایان برسد هنرمندان پیرامون حوض بزرگی در میانه‌ی باغ گرد می‌آیند و بعد از ده دقیقه دوباره به جای‌شان باز می‌گردند. این طور است که کار از چند الگوی چرخه‌ای و تکرار شونده بهره می‌برد.

او که اطمینان دارد این شیوه اجرا ضریب امنیت بسیار بالایی از حیث فاصله گذاری اجتماعی در دوران کرونا دارد، اضافه می کند: باغ نیاوران فضایی یازده هکتاری است و «دهلیزهای بی‌انتهای خاطره» در بخش بزرگی از این باغ به شکل پراکنده و تکه تکه؛ در هفت طبقه‌ی باغ، اجرا می‌شود. از این جهت مخاطبان که هر پنجشنبه تنها هفتاد نفر خواهند بود، می‌توانند با پایین‌ترین تراکم جمعیتی طی پنج ساعت با کار مواجه شوند. حدس می‌زنم برخی اجراها در ساعاتی از مدت اجرا تنها با یک یا دو مخاطب برگزار شود. راست‌اش را بخواهید شخصا دوست داشتم که مخاطب چنین کاری بودم. این احساس که به شکلی خصوصی مخاطب نمایشی باشی، احساس شگفت انگیزی است.

او در پایان یادآوری می‌کند که «دهلیزهای بی‌انتهای خاطره» به طبیعت توجه می‌کند، به خاطرات، به کودکی، به روند رشد و در نهایت به مسئله‌ی «عشق» در معنای خاص و عام آن. این طور است که پیوستگی کار به فضای باز و طبیعت محصور باغ نیاوران جزیی جدایی‌ناپذیر از بدنه‌ی آن است.

در این اجرا برکه بذری، پویا فیاضی، ملیکا بهجت، گیز طاهایی، شهریار نیک پیکران، ونوشه واحدی، عارفه احمد پور، حسین رضایی، فاطمه توکلی، داریوش احمدی، مهدیه ابراهیمی و هامون هوشیار به عنوان هنرمندان دهلیزها حضور دارند.

همچنین سوگند انتظاری، امین شفیعی، سیاوش سعدالدین‌، حسن عباسی، هدیه بختیاری و غزل منعمی به عنوان اجراگر، آنیتا زارع و برسام نوری اسکویی به عنوان هنرمندان کودک و نسیم شجاعی به عنوان وکال‌آرتیست ایفای نقش خواهند کرد.

انتهای پیام