به گزارش خبرنگار صلح خبر، رمان «رویاهای قطار» نوشته دنیس جانسن به تازگی با ترجمه علی معصومی توسط انتشارات ورا منتشر و راهی بازار نشر شده است.
جانسن، نویسنده ای آلمانی آمریکایی است که منتقدان ادبی او را یکی از صداهای برجسته داستان نویسی معاصر آمریکا می دانند. این نویسنده در داستان هایش به زندگی انسان هایی می پردازد که در حاشیه جامعه، گرفتار دیوانگی می شوند و یا برای داشتن نقشی در جهان اطراف، مبارزه می کنند. خود جانسن نیز یکی از همین آدم هاست؛ آدم هایی که نه ایدئولوژی نجات شان می دهد نه توطئه بورژوازی راهبر کنش های آن هاست و همچنین، نه هستی شان با روایت های گونه های ادبی مرسوم جور در می آید.
این نویسنده در سال ۱۹۴۹ در شهر مونیخ متولد شد. پدرش مامور اطلاعاتی آمریکا در آلمان بود. او در توکیو، مانیل و حومه ویرجینیا بیرون واشینگتن دی سی بزرگ شده و اولین اثر خود را در ۱۹ سالگی منتشر کرده است. جانسن در سال ۲۰۰۲ به خاطر رمان کوتاه «رویاهای قطار» نامزد جایزه پولیتزر شد. امروز نام و آوازه این نویسنده در انگلستان، بیشتر از کشور خودش است.
از نظر شون او هیگن روزنامه نویس ایرلندی، جانسن در رمان «رویاهای قطار» یک آدم معمولی آمریکایی را به تصویر کشیده که بی سواد است و چندان اهل بلندپروازی و تفکر نیست اما زندگی آزمون نشده اش از شگفتی، غرابت و تراژدی بزرگ خالی نیست.
در قسمتی از این کتاب می خوانیم:
اواخر آن ماه مارس گرینی یر به جایگاه خانه اش در دره مویی برگشت، این بار با یک گاری پر از وسایل.
جانوران به آنچه که از جنگل برجا مانده بود برگشته بودند. وقتی گرینی یر یابوی پشت پهن و کند و ماسه ای رنگ بسته به گاری را می راند، دسته هایی از پروانه های نارنجی رنگ با حرکتی انفجار مانند از پشت توده تابلوهای اخطار ارغوانی تیره که درباره وجود خرس هشدار می دادند بیرون آمدند و پرپر زنان و موج وار مانند برگ های درخت به اطراف پریدند. از آن راه گل آلود خرس ها بیشتر از آدم ها می گذشتند و رد پای خود را در بالا و پایین وسط آن برجا می گذاشتند؛ بعدها در تابستان در قطعه زمین های کم ارتفاع پر از تمشک به جستجوی خوراک می پرداختند و گرینی یر آنها را هنگام برگشتن در دامنه تپه های سوخته و سیاه شده می دید.
در اردوی قدیمی خود در کنار رودخانه پناهگاه برزنتی خود را برپا کرد و در همان اطراف پنجاه شصت درخت صنوبر سوخته را با تبر به قطعه هایی تقسیم کرد که هیچ کدام از کلاه خودش بزرگ تر نبودند، چون طبق یک نظریه پذیرفته شده عمل می کرد که بر پایه آن آدمی که به تنهایی کار می کرد می توانست از پس ساختن یک خانه چوبی بر بیاید که به اندازه محیط سر خودش باشد. با یابویی که کرایه کرده بود توانست الوارها را در محوطه پاک شده از درخت منظم کند و بعد یابو و گاری را به طویله های بانرز فری برگرداند و به درون قطار بپرد و به میدو کریک برگردد.
این کتاب با ۱۲۰ صفحه، شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۱۰ هزار تومان منتشر شده است.
