قدیمی بودن اطلاعات استادان رشته هنر و همخوان نبودن آموخته‌هایشان با هنر امروز، از جمله انتقادهای این روزهای دانشجویان است که در گفت‌وگو با صلح خبر عنوان شده است. همچنین عده زیادی از دانشجویان رشته‌های هنر از مشکلات بودجه و کمبود امکانات در دانشگاه‌ها گله‌مند هستند.
از طرفی دانشجویان رشته‌های مختلف دانشگاه هنر معتقدند کلیه رشته‌های هنری باید در کنار هم درس بخوانند و با هم در ارتباط باشند حتی برخی از آنها نیز بر این باورند که دانشگاه هنر به عمد این دانشجویان را از هم جدا نگه داشته است.
خبرنگار صلح خبر در گفت‌وگویی با بیژن غنچه‌پور که در دانشگاه هنر مجسمه‌سازی تدریس می‌کند، این دغدغه‌ها را پرسیده است.
این هنرور مجسمه‌ساز و استاد دانشگاه هنر درباره مشکلات دانشجویان رشته‌های هنر گفت: معضل اصلی در تحصیلات تخصصی رشته‌های هنر، نگارش محتوای درسی است که در ابتدای انقلاب نوشته شده و دیگر کاربری خود را در هنر امروز از دست داده است.
او افزود: به دلیل اینکه رشته‌های هنری پس از انقلاب چند سالی تدریس نمی‌شد، در زمان نگارش دوباره محتوای درسی این رشته‌ها به دلیل وضعیت آن زمان هدف تنها بازگشایی و آغاز تدریس رشته‌های هنر بود. به همین دلیل محتوای درسی که آن زمان نگارش شده محافظه‌کارانه است و بر اساس شرایط اجتماعی آن موقع نوشته شده. ولی در حال حاضر از آن شرایط گذر کرده‌ایم و اکنون آن اطلاعات کارآمد نیست.
این استاد دانشگاه ادامه داد: در حال حاضر دیگر هیچ مدیری شک ندارد که مثلا آیا اگر مجسمه‌ای در شهر نصب شود، مشکل دارد یا نه؟ ولی در آن زمان این تردیدها وجود داشت. در حال حاضر محتوای درسی رشته‌های هنر همچنان در آن فضای سابق باقی مانده و در نتیجه دانشگاه‌ها از فضای هنری گالری‌ها و جشنواره‌ها عقب مانده‌اند. اگر محتواهای درسی همگام با تحولات روز هنر معاصر جهان باشد خیلی از نارضایتی‌ها به وجود نمی‌آید.
غنچه‌پور اعلام نمود که محتوای درسی قدیمی باعث ورود اساتید با اطلاعات کهنه می‌شود.
او اضافه کرد: در چنین شرایطی دانشجو متوجه می‌شود که با وجود تمرینات و تلاشش در دانشگاه، زمانی که وارد فضای کار رشته خود می‌شود، هیچ‌کدام از آموخته‌هایش به درد او نمی‌خورد. در واقع یک دوگانگی مبنی بر اینکه هنر معاصر چیست و آن چیزی هم که در دانشگاه یاد می‌گیرد چیست؟ برایش به وجود می‌آید.
غنچه‌پور درباره مشکلات اقتصادی رشته‌های هنر گفت: مشکلات اقتصادی دانشگاه‌ها متأثر از شرایط عمومی جامعه است؛ یعنی بودجه کشور صرف هر چیز غیرضروری و هزاران بنیاد و نهاد تبلیغاتی ناکارآمد می‌شود ولی سازمان آتش‌نشانی یا محیط زیست یک صدم آن بودجه‌ها را ندارند. گرچه این سازمان‌ها فعالیت‌های مهم‌تری را انجام می‌دهند. داستان بودجه دانشکده‌های هنر نیز به همین صورت است؛ چراکه برای بعضی از رشته‌ها همانند رشته‌های علمی بودجه فراوان در نظر گرفته می‌شود ولی برای رشته‌های هنر اینگونه نیست.
او همچنین درباره علت پراکنده بودن دانشجوهای دانشگاه هنر اعلام نمود: دانشگاه هنر چندین پردیس دانشگاهی متفاوت از جمله باغ ملی تهران، ساختمان کاربردی، سینما و تئاتر و دانشکده کرج دارد. ولی زمانی که کرج از تهران جدا شد، لازم بود که دانشکده کرج دانشگاه هنر به تهران منتقل شود اما چون باغ ملی به مرمت نیاز دارد و این امر به آرامی در حال انجام شدن است، چند سالی زمان می‌برد تا دانشجویان همه در یک جا ادغام شوند.
وی در ادامه اظهار کرد که گمان نمی‌کند مسوولان دانشگاه هنر بخواهند دانشجویان را از یکدیگر جدا نگه دارند زیرا به دلیل مشکلات بودجه است که تا به حال ادغام نشده‌اند.
انتهای پیام
