به گزارش صلح خبر، این مدرس زبان فارسی و فرهنگ ایران و مسئول اتاق مطالعات ایران در دانشگاه سالامانکای اسپانیا در نشست بین‌المللی «پیامدهای شیوع کرونا بر آموزش و گسترش زبان فارسی» که از سوی بنیاد سعدی و با همکاری دانشگاه علامه طباطبایی در روز سه‌شنبه (۲۵ آذرماه) و به صورت مجازی برگزار شد، ضمن توضیحی در خصوص قدمت ۸۰۰ساله دانشگاه سالامانکا و سابقه تدریس خود از سال ۲۰۰۷ در این دانشگاه گفت: در دانشگاه سال‌هاست که فعالیت‌های مختلفی مانند سمینارهای بین‌المللی، شب شعر، دوره‌های معرفی فیلم‌های ایرانی و غیره برگزار می‌کنیم.
او در ادامه با اشاره به استقبال بی‌سابقه دانشجویان برای ثبت‌نام و شرکت در کلاس‌های زبان فارسی در روزهای کرونایی، اعلام نمود: روزی که خبر تعطیلی دانشگاه را به ما اطلاع دادند حتی صبح همان روز کلاس داشتیم و بسیار غیرمنتظره بود. دانشگاه از ما خواست که کلاس‌های خود را با همان برنامه و ساعت‌های کلاسی قبل، به صورت مجازی ادامه بدهیم و برای این امر می‌توانستیم از نرم‌افزار «استودیوم» استفاده کنیم. استودیوم نرم‌افزار بسیار خوب و کاملی است که مخصوص دانشگاه سالامانکاست و سال‌هاست که همه استادان به نوعی از آن استفاده می‌کنیم، ولی تاکنون برای تدریس مجازی از آن استفاده نکرده بودیم.
بارانی افزود: مشکلی که بسیاری از استادان با آن مواجه بودیم نداشتن اطلاعات کافی درباره نحوه استفاده از تکنولوژی جدید بود. ما که تا دیروز تمام کلاس‌های‌مان به صورت حضوری برگزار می‌شد، نه تنها به یک‌باره باید وقت بسیاری را برای تولید منابع آموزشی مجازی اختصاص می‌دادیم، بلکه باید اطلاعات لازم را نیز درباره نرم‌افزارها و برنامه‌های جدیدی نظیر «گوگل میت»، «زوم»، «استودیوم» و غیره نیز می‌داشتیم. البته دانشگاه در این خصوص، هر چند با تاخیر، کلاس‌های آموزشی به صورت مجازی برای استادان برگزار کرد.
این مدرس زبان و ادبیات فارسی همچنین به تهیه فایل‌های آموزشی برای آموزش در دوران کرونایی اشاره و اظهار کرد: تهیه فایل‌ها و مونتاژ آن‌ها، تهیه تمرین‌های مختلف برای دستور، ترجمه، مکالمه و غیره، سپس ارسال آن‌ها به دانشجویان، دریافت کار دانشجویان و تصحیح کارهای‌شان مستلزم اختصاص وقت بسیاری به این امر بود. همچنین برای آن‌که بتوانم با دانشجویان بیشتر در تماس باشم یک گروه در واتس‌اپ باز کردم. خوشبختانه باز کردن این گروه خیلی برای آنان مفید بود.
نازیا بارانی در ادامه گفت: البته ناگفته نماند که برای دانشجویان هم آسان نبود. آن‌ها هم به این روش جدید تدریس مجازی آشنا نبودند و جلسات اول برای‌شان مشکل بود تا به تدریج خود را وفق دادند. ویدئوها را می‌دیدند. از تمرین‌های انجام‌شده عکس می‌گرفتند و برایم از طریق پست الکترونیکی یا واتس‌اپ ارسال می‌کردند. برای خواندن متون هم صدای‌شان را ضبط می‌کردند و می‌فرستادند. بعد من کارهای آن‌ها را تصحیح می‌کردم و برای‌شان ارسال می‌کردم. بعضی از دانشجویان از کشورها یا شهرستان‌های مختلف اسپانیا آمده بودند که با تعطیلی کلاس‌ها به نزد خانواده خود برگشتند. تعدادی در روستاهای کوچک از اینترنت خوبی برخوردار نبودند یا بسته اینترنتی زیادی نداشتند. البته دانشگاه به مدرسان یا دانشجویانی که به لپ‌تاپ یا تبلت دسترسی نداشتند مدتی بعد رسیدگی کرد و به امانت در اختیارشان قرار داد.
او سپس به چالش‌های موجود برای ارزیابی دانشجویان اشاره کرد و گفت: نمی‌دانستیم چگونه به صورت مجازی از دانشجویان امتحان بگیریم تا آن‌ها تقلب نکنند و نمره‌ای که به آن‌ها می‌دهیم درست باشد. در این شرایط من تصمیم گرفتم تا از طریق «استودیوم» امتحان کتبی را به صورت تست یا با نوشتن جواب‌های کوتاه تهیه کنم و فرصت کمی به آن‌ها بدهم تا نتوانند به کتاب مراجعه کنند. در ضمن از آن‌ها خواستم یک کار تحقیقی هم انجام بدهند. مشارکت آن‌ها در کلاس‌های مجازی و تمام فعالیت‌های‌شان در طول ترم را هم در نظر گرفتم. در هرحال، طبیعی است که با وجود ویروس کرونا همگی زندگی جدیدی را با نگرشی نوین تجربه کرده‌ایم.
بارانی در پایان پیشنهادی نیز مطرح و اعلام نمود: در خاتمه فرصت را غنیمت شمرده و به بنیاد محترم سعدی که نقش اساسی در آموزش و گسترش زبان و فرهنگ ما ایفا می‌کند، پیشنهادی را مطرح می‌کنم. با توجه به محدودیت منابع ایرانشناسی و منابع آموزش زبان فارسی برای غیرفارسی‌زبانان، به صورت مجازی و به زبان‌های مختلف، سایتی را تهیه کنند تا استادان از کشورهای مختلف این امکان را داشته باشند تا مطالب و مقالات خود را در زمینه زبان فارسی و ایرانشناسی در آن سایت به زبان‌های مختلف ارائه دهند. البته من با امکانات محدودتری در پروژه جدیدم برای ترویج فرهنگ‌مان در حال تهیه سایتی به دو زبان فارسی و اسپانیایی هستم و خوشحال می‌شوم استادان آمادگی همکاری خود را در این زمینه به بنده اعلام کنند.
انتهای پیام
