به گزارش صلح خبر، بیمه بیکاری یکی از حمایت‌های اجتماعی است که از سوی سازمان تامین اجتماعی در مقابل دریافت حق بیمه مقرر، به بیمه‌شدگان بیکار شده پرداخت می شود.افراد بیکار برای بهره مندی از مقرری بیمه بیکاری باید بدون میل و اراده بیکار شده و خروج از اشتغال به اراده و خواست آنها نبوده و در عین حال آماده کار باشند.

برای دریافت مقرری بیمه بیکاری، باید حداکثر ظرف مدت ۳۰ روز از تاریخ بیکاری، موضوع اطلاع داده و فرد آمادگی خود را جهت اشتغال به کار تخصصی یا کار مشابه آن اعلام کند در حال حاضر کارگرانی که غیرارادی از کار بیکار شده اند موظفند در مدت ۳۰ روز برای اعلام وضعیت بیکاری خود به سامانه جامع روابط کار وزارت کار مراجعه کنند.

شرط دریافت مقرری بیمه بیکاری این است که افراد بیمه شده باید قبل از بیکار شدن حداقل ۶ ماه سابقه پرداخت حق بیمه و یک سال کار در آخرین کارگاه را داشته باشد.تنها بیمه شدگانی نیاز به داشتن حداقل سابقه پرداخت حق بیمه ندارند که به دلیل بروز حوادث غیرمترقبه از قبیل سیل، زلزله، جنگ و آتش سوزی بیکار شده باشند و چنانچه در همان روز اول کار تحت تاثیر حوادث غیرمترقبه بیکار شده باشند می توانند بیمه بیکاری دریافت کنند.

در مورد کارگران دارای قرارداد دائم نیز با رعایت بند الف ماده ۶ قانون بیمه بیکاری و دارا بودن حداقل ۶ ماه سابقه پرداخت بیمه موضوع ماده ۲ قانون بیمه بیکاری و سایر شرایط مندرج در قانون،مشمول بیمه بیکاری می شوند و این دسته کارگران بدون هیچگونه خللی طبق ضوابط قانونی از مقرری بیمه بیکاری بهره‌مند می‌شوند.

در حال حاضر برخی از کارگران داراری قرارداد معین هستند که شرط برقراری بیمه بیکاری آنها این است که حداقل یک سال سابقه کار در آخرین کارگاه را برای بهره مندی از بیمه بیکاری باید داشته باشند.

به گفته مدیرکل حمایت از مشاغل و بیمه بیکاری وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی، در خصوص افرادی که دارای قرارداد موقت هستند، علیرغم رأی شماره ۸ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری که کارگران دارای قرارداد کار مدت معین را از شمول بیمه بیکاری مستثنی کرده اما با تفاهم نامه مشترکی که میان سازمان تامین اجتماعی و وزارت کار در اسفند ماه ۱۳۸۴ به امضا رسیده در صورتی که فرد دارای یک سال سابقه کار در آخرین کارگاه باشد مشمول دریافت بیمه بیکاری می شود.

وی در مورد آن دسته کارگرانی که فاقد قرارداد موقت کار هستند می گوید: مشمولین فاقد قرارداد موقت کماکان با داشتن ۶ ماه سابقه کار موضوع حکم مقرر در ماده ۷ قانون بیمه بیکاری می توانند مشمول شوند.

به گفته بابایی، افرادی که در میانه قرارداد کار اخراج می شوند برای تعیین تکلیف و بهره مندی از مزایای قانونی پیش بینی شده باید دادخواست خود را در سامانه جامع روابط کار به ثبت برسانند و پیگیری های لازم را انجام دهند.

بر اساس بند الف ماده ۷ قانون بیمه بیکاری، جمع مدت پرداخت مقرری از زمان برخورداری از مزایای بیمه بیکاری اعم از دوره اجرای آزمایشی و یا دائمی آن برای کارگران مجرد، حداکثر ۳۶ ماه و برای کارگران متاهل حداکثر ۵۰ ماه بر اساس سابقه کلی پرداخت حق بیمه خواهد بود.

میزان مقرری روزانه بیمه‌شده بیکار معادل ۵۵ درصد متوسط مزد یا حقوق یا کارمزد روزانه بیمه شده است. به مقرری افراد متأهل یا متکفل، تا حداکثر ۴ نفر از افراد تحت تکفل به ازای هر یک از آنها به میزان ۱۰ درصد حداقل دستمزد افزوده می‌شود.مدت پرداخت مقرری به بیمه شدگان واجد شرایط به سابقه پرداخت حق بیمه از سوی آنها بستگی دارد.در حال حاضر کمترین مدت دریافت بیمه بیکاری برای مجردین و متاهلین به ترتیب ۶ ماه و ۱۲ ماه است و بیشترین مقدار آن برای بیمه‌شدگان مجرد و متأهل (یا متکفل) به ترتیب ۳۶ ماه و ۵۰ ماه است.

به گزارش صلح خبر، همه کارگران مشمول قانون کار دارای قرارداد موقت و دائم امکان استفاده از مزایای بیمه بیکاری را دارند و هیچ محدودیتی در تعداد دفعات قابل استفاده از بیمه بیکاری وجود ندارد.در صورتی که تاریخ بیمه بیکاری فرد بیمه شده بعد از پایان قراردادش باشد دارا بودن حداقل یکسال سابقه پرداخت حق بیمه در آخرین کارگاه الزامی است اما کارگرانی که قرارداد کار ندارند لازم است حداقل ۶ ماه سابقه کار و پرداخت حق بیمه داشته باشند تا از مقرری بیمه بیکاری بهره مند شوند.

انتهای پیام