امید سلیمی بنی: مسئله حضور زنان در عرصه های سیاسی، مدیریتی و اجتماعی، همواره یکی از مسایل مورد مناقشه گروه های مختلف در ایران بوده است. در این مسیر، برخی دولتیان می گویند برخوردهای دوگانه ای با حضور زنان می شود که باید در جایگاه خود، آسیب شناسی شود.

با وجودی نمایشگاه مطبوعات با شلوغی، سر و صدا و تجمعات و تظاهرات معمول، مکان مناسبی برای شکافتن این موضوع نیست، ولی حضور معصومه ابتکار، معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور در غرفه خبرگزاری خبرآنلاین فرصت مغتنمی بود تا نگاه معاون رئیس جمهور درباره برخوردهای دوگانه با حضور زنان در جامعه، مطرح شود.

آنچه در پی می خوانید ماحصل گپی کوتاه با این عضو کابینه دوازدهم است که دقت در آن، برخی پاسخها را به این پرسش می دهد: موانع حضور زنان در جامعه، کجاست و چرا برخی می خواهند از حضور زنان، فقط نمونه هایی در جامعه باشد و در مقابل نقش تعیین کننده تر بانوان در عرصه های مختلف، موضعگیری دارند.

بارها آقای نوبخت سخنگوی دولت گفته اگر بخواهیم خانمی را به مدیریت منصوب کنیم عده ای طومار می دهند و تلفن می زنند این کار را نکنید و فشار می آورند. همان اشخاص در تریبون ها، می گویند دولت از توان خانمها استفاده نمی کند. چرا این دوگانگی شکل می گیرد؟

اولا در جامعه ما، نگاه های منفی، بازدارنده و واپس گرایانه نسبت به حضور زنان و حسادت نسبت به خود زنان خیلی زیاد است. در جامعه ما و سایر جوامع این نگاه ها هست. البته از طرف مقابل هم نگاه های مثبت خیلی زیاد است. ما تحولات واقعی در این عرصه را مشاهده می کنیم. وقتی می بینیم آقای دکتر نوبخت، یکی از معاونان اصلی خود را از بین خانمها انتخاب کردند، چندین مدیر بسیار خوب از بین خانمها دارند، آقای دکتر سلطانی فر، دو معاون اصلی وزارت ورزش و جوانان را از بین خانمها انتخاب کرده اند، وزارت بهداشت و آموزش و پرورش از معاونان زن دارند استفاده می کنند، می بینیم خانمها در سطح معاونان وزارتخانه ها حضور دارند و حضور مدیران زن در وزارتخانه ها طی دو ماه اخیر، رشد خیلی خوبی داشته و تحولات زیادی را شاهدیم.

چرا نگاه دوگانه دراین باره وجود دارد؟

بالاخره این نگاه ها هست. از اول هم بوده، عده ای از اول انقلاب مخالف حضور زنان بودند ولی امام جلوی این تفکر ایستاد و خانمها وارد عرصه سیاسی و اجتماعی شدند. عده ای مخالف حضور اجتماعی زنان بودند، مقام معظم رهبری در این موضوع نگاه خیلی روشنی داشتند. رئیس جمهور در این مورد نگاه بسیار پیشرویی دارد، غیراز این 30 درصد پست های مدیریتی کشور باید در اختیار خانمها قرار گیرد.

چقدر این هدف محقق شده؟

در این دو ماه خیلی پیشرفت خوبی داشتیم ولی انتظارات هم زیاد است. ما به عنوان معاون زنان و خانواده خیلی جدی این موضوع را دنبال می کنیم ولی پیشرفت زنان به دلیل توانمندی هایی که این بخش از جامعه دارد، خیلی خوب بوده، تلاشها ارزنده است. بالاخره دیدگاه های بازدارنده و واپس گرایانه هم داریم که باید با واقعیت کنار بیایند.

در مناصب سیاسی چرا حضور خانمها فروغی ندارد؟
به هر حال خانمها نیمی از جامعه اند و امیدواریم در مجلس شورای آینده تعداد نمایندگان زن به درصد قابل توجهی برسد.

ریاست جمهور و ماجرای “رجال” چطور می شود؟

این به اقتضائات جامعه و شرایطی که پیش می آید برمی گردد. خوشبختانه موانع جدی در این عرصه نداریم، موانع بیشتر فرهنگی و سقفهای شیشه ای است که به امید خدا و تلاش زنان، بهتر می شود. ببینید وضعیت ورزش زنان چقدر سخت و محدود بود. نه در اخبار و نه در سکوها، خانمها را نمی دیدید ولی الان زنان همه جا هستند.

طراحی حضور زنان در ورزشگاه ها چه شد؟

آن هم فکر می کنیم با همکاری بین بخشی، دستورالعملی در این باره دولت دارد که در حال اجراست. خانمها در ورزشگاه ها بوده اند و این مسئله جدیدی نیست. یعنی واقعا ما سالها حضور خانمها را داشتیم و باید این بحث هم با همکاری همه بخشها و مشکلات فنی مانند جایگاه نشستن و مسایل پشتیبانی ها، آماده شود. این مسایل، اساسی نیست، ورزش برای دختر ایران و خانم ایرانی همانطور که برای پسران واجب است، لازم است. ورزش، عامل سلامتی، بازدارندگی است. برخی صحبت از آسیبها می کنند و هشدار می دهند، برای زنان ایران، با چهارچوب موازین شرعی باید شرایط ورزش را فراهم کنیم چون شرایط بهداشت روح و روان در گرو ورزش است.

47231