گروه فرهنگ و هنر صلح خبر؛

یک فیلمساز باسابقه مهرداد اسکویی را فیلمسازی توصیف می‌کند که اصول اخلاقی و انسانی را در کارش رعایت می‌کند و درگیر پول و شهرت نشده و همواره به فکر ساخت فیلم‌های آبرومند است.

مهرداد اسکویی، مستندساز که اخیراً با فیلم مستند «رویاهای دم صبح» موفقیت‌های زیادی در جشنواره‌های مختلف جهانی کسب کرده است، طی مراسمی با حضور چهره‌های فرهنگی و هنری در فرهنگسرای شفق مورد تجلیل قرار گرفت.

خسرو سینایی، فیلمساز و از استادان مهرداد اسکویی در این مراسم با بیان این که «زمانی که تدریس می‌کردم به شاگردانم توصیه می‌کردم اگر این‌کاره نیستند به رشته‌های دیگر بپردازند»، گفت: از همان اول معلوم بود که مهرداد این‌کاره است. از همان زمان دوربین را با مهارت در دست می‌گرفت و از چهره‌های مطرح هنری عکاسی می‌کرد. یک فیلمساز باید چشم و ذهن خود را برای درست دیدن و درست شنیدن تربیت کند. برای این کار تمرین لازم است و مهرداد اسکویی با عکاسی کارش را شروع کرده و از این راه ذهن خودش را برای دیدن تربیت کرده است.

سینایی در ادامه گفت: نسل ما وقتی وارد سینما شد با دید دیگری به آن نگاه می‌کرد و گرچه تعدادمان اندک بود اما نگاه متفاوتی داشتیم. خوشحالم آن نگاه به سینما که می‌تواند فرهنگ جامعه را ارتقا دهد، امروز هم وجود دارد. سینمای مستند این امکان را به ما می‌دهد و مسئولیتی هم به دوش ما می‌گذارد تا زمانه‌ی خود را برای نسل‌های آینده ثبت کنیم.

او به نام مستندسازانی مانند هژیر داریوش، منوچهر طیاب، کامران شیردل، احمد فاروغی و هوشنگ شفتی اشاره کرد و گفت: متأسفانه فراموش می‌کنیم چه آدم‌هایی پایه‌های فرهنگی ما را محکم کرده‌اند تا امروز کسی مثل مهرداد اسکویی این راه را به خوبی ادامه بدهد.

این فیلمساز پیشکسوت به رعایت اصول اخلاقی در سینمای مستند نیز اشاره کرد و گفت: با کمک ابزارهای جدید فیلمسازی بسیاری از جوانان راحت‌تر از قبل مستند می‌سازند، اما بسیاری از آنها از دوربین مانند مسلسلی برای نابود کردن چیزی که دوست ندارند، استفاده می‌کنند و معیارهای انسانی را در نظر نمی‌گیرند. آنچه در کار مهرداد اسکویی دوست دارم همین رعایت اصول اخلاقی و انسانی است. از مهرداد تشکر می‌کنم که درگیر پول و شهرت نشد و همواره به فکر ساخت فیلم‌های آبرومند است.

اکبر عالمی، استاد رشته‌ی سینما نیز در سخنانی اسکویی را هنرمند طراز اول جهانی توصیف کرد و گفت: او اولین فیلمش را در هجده‌سالگی ساخت و حالا جزو مستندسازان سرآمد جهان است و در بیش از 100 جشنواره بین‌المللی حضور داشته و چندی پیش هم به عنوان بهترین مستندساز جهان از نگاه جشنواره‌ی «ترو-فالس» انتخاب شد. او یکی از فیلمسازان سرآمد در این سرزمین است و من به وجود او و این که مهاجرت نکرده و برای ما افتخار آفریده است می‌نازم.

مهرداد اسکویی نیز با بیان این که خسرو سینایی و اکبر عالمی از استادان دانشگاه او بوده‌اند، گفت: این استادان از باسوادترین و برجسته‌ترین انسان‌های این سرزمینند و من مفتخرم که در زمانه‌ای زندگی می‌کنم که در کنار چنین نسل درخشانی هستم. به عنوان کسی که می‌دانم در کدام کوچه‌ی تاریخ زندگی می‌کنم، سعی می‌کنم قدر تک‌تک این استادان را بدانم. عکاسی و فیلمسازی من را جدی نگیرید. اگر از یک استاد عکاسی می‌کنم، به این بهانه چندین ساعت با او صحبت می‌کنم و چیزهای زیادی از او می‌آموزم.

کارگردان سه‌گانه‌ی «روزهای بی‌تقویم»، «آخرین روزهای زمستان» و «رویاهای دم صبح» با بیان این که «همیشه معتقد بودم من هنرمند یا کارگردان نیستم»، اظهار کرد: امروز واقعاً حس کردم یک فیلمسازم و احساس کردم وظیفه‌ام را درست انجام می‌دهم. من همیشه در حال کارم و با دوربینم به مسافرت می‌روم و کار می‌کنم اما امروز احساس کردم یک هنرمندم. جشنواره‌ها بسیار قابل احترامند اما هیچ‌کدام چنین احساسی به من نداده بودند.

بابک کریمی، بازیگر و برادر همسر مهرداد اسکویی نیز با بیان این که رابطه‌اش با اسکویی از زمان وصلت خانوادگی شروع شده است، گفت: آن زمان او جوانی بود که فیلم می‌ساخت و رویاهای بزرگی داشت. او اصرار داشت وارد سینمای داستانی شود، چون بیشتر همسن و سالانش وارد این عرصه شده بودند. برای یک مستندساز عشق به مردم و توان برقراری ارتباط نزدیک با طرف مقابل لازم است و او طبیعت خاص یک مستندساز را داشت و من همیشه پافشاری می‌کردم دنبال فیلم مستند برود.

کریمی با بیان این که همیشه این سؤال مطرح است که وظیفه‌ی هنرمند چیست و باید از هنر چه استفاده‌ای کرد، ادامه داد: تاریخ نشان داده است فیلم‌هایی که توانسته‌اند به دل اجتماع بروند، وجدان جمعی را بیدار کنند و آدم‌ها را به هم وصل کنند، موفق بوده‌اند. این باعث می‌شود فیلمساز حس کند به درد جامعه می‌خورد و جامعه نیز بفهمد که هنرمند به چه دردی می‌خورد. در کشور ما که در حال پیشرفت است، این وظیفه‌ی اصلی هنرمند است که وجدان اجتماعی را بیدار نگه دارد و مهرداد اسکویی هم در همین راه قدم برمی‌دارد و فیلم‌هایش هم گویای این مطلب است.

در پایان این مراسم که با حضور چهره‌هایی چون فریدون مجلسی (نویسنده)، ماندانا کریمی، علی لقمانی (فیلمبرار)، گیزلا سینایی (نقاش و همسر خسرو سینایی)، بهرام عظیمی (کارگردان انیمیشن) و رضا درمیشیان (فیلمساز) و مدیر فرهنگسرای شفق در سالن اجتماعات این مجموعه برگزار شد، از طرف سازمان فرهنگی-هنری شهرداری تهران نیز لوح یادبودی به مهرداد اسکویی تقدیم شد و در ادامه حاضران به تماشای فیلم مستند«رویاهای دم صبح» نشستند.

«رویاهای دم صبح» مستندی درباره‌ی دختران نوجوان «بزه‌دیده» است که در روزهای نزدیک به سال نو در کانون اصلاح و تربیت شهر زیبا به‌سرمی‌برند و چشم انتظار آزادی‌اند. مهرداد اسکویی با این فیلم که سومین قسمت از یک سه‌گانه درباره‌ی نوجوانان کانون اصلاح و تربیت است، علاوه بر دریافت جایزه «عفو بین‌الملل» از شصت‌وششمین جشنواره‌ی فیلم برلین، جایزه‌ی بزرگ جشنواره «ترو-فالس» آمریکا را به عنوان بهترین مستند ساز سال ٢٠١٦ جهان از آن خود کرده، جایزه‌ی‌ بزرگ و نیز جایزه‌ی «بهترین فیلم الهام‌بخش» را از جشنواره «فول فریم» آمریکا دریافت کرده و در تازه‌ترین دستاوردش، از سوی دفتر زنان سازمان ملل در کشور کوزوو نیز مورد ستایش قرار گرفته است.

5757

Let’s block ads! (Why?)

RSS