راهیش بهارتی که در دومین شب از سیونهمین جشنواره موسیقی فجر حضور پیدا کرد، میگوید که همانطور که در خانوادهای موسیقیدان به دنیا آمده است، تلاش کرده آن چیزی را که به صورت آبا و اجدادی از پدر و پدربزرگش فراگرفته و متعلق به بیش از هفت نسل است را ادامه دهد و آن را […]
راهیش بهارتی که در دومین شب از سیونهمین جشنواره موسیقی فجر حضور پیدا کرد، میگوید که همانطور که در خانوادهای موسیقیدان به دنیا آمده است، تلاش کرده آن چیزی را که به صورت آبا و اجدادی از پدر و پدربزرگش فراگرفته و متعلق به بیش از هفت نسل است را ادامه دهد و آن را به جهان معرفی کند.
راهیش بهارتی (موسیقیدان اهل هندوستان) با حضور در جشنواره موسیقی فجر ، طی گفتوگویی با صلح خبر به نقل از ایسنا درباره حضورش در ایران گفت: بار اولی است که من و گروهم به ایران آمدهایم. علت حضورم در جشنواره هم این است که صرفا توسط فستیوال فجر برای برگزاری کنسرت دعوت شدم.
او همچنین درباره موسیقی ایرانی گفت: من عاشق موسیقی ایرانی هستم. عاشق ضرب و سازهای ضربی به خصوص ساز تار هستم. همچنین ساز تار را میشناسم و خیلی خوشحالم که به ایران آمدم. بند ما به عنوان «سفیر فرهنگی راجستان» توسط یونسکو شناخته میشود. من این بند را حدود ۲۰ سال پیش تشکیل دادم و تا کنون در حدود در ۱۱۶ کشور از جمله ایران کنسرت برگزار کردهایم. ما موسیقی و رقص سنتی راجستان را ارائه میکنیم که موسیقی سنتی شهر ما است و بیشتر از ۱۰۰۰ سال قدمت دارد. من در خانوادهای رشد یافتهام که موسیقی سنتی راجستان در آن جریان داشته است. تخصصم نیز تاکنون این بوده که موسیقی و رقص سنتی راجستان را به جهان معرفی کنم.
در ادامه از این هنرمند سوال کردیم که چه چیزی باعث شده که موسیقی سنتی کشور خود را ارائه کند؟ که پاسخ داد: همانطور که در خانوادهای موسیقیدان به دنیا آمدم، میخواستم آن چیزی را که به صورت آبا و اجدادی از پدرم و پدربزرگم فراگرفتم و متعلق به بیش از هفت نسل است را ادامه دهم و آن را به جهان معرفی کنم تا اینگونه موجب زنده نگه داشتن آن شوم. همچنین میخواستم فرصتی فراهم کنم که نسلهای جوان با آشنایی با این موسیقی درصدد ادامه آن برخیزند؛ چراکه به هر حال این میراثی است که از خانواده من به من رسیده است و موظفم که آن را ادامه دهم.
دیگر سوالی که از او پرسیدیم درباره «لزوم حفظ فرهنگ و موسیقی سنتی هر کشوری توسط موسیقیدانهای آن کشور» بود که گفت: فرهنگ هویت ماست و اگر آن را از دست بدهیم هویت خود را هم از دست دادهایم؛ به همین جهت باید آن را به سایرین و نسلهای جوانتر معرفی کنیم و به آنها بگوییم که گذشتگان ما چه چیزی برایمان باقی گذاشتهاند. این چیزی که داریم ثروت ما است. من میخواهم به مردم جهان بگویم که هر ملت و هر کشوری فرهنگ خود را دارد و ما موظف هستیم آن را معرفی کنیم و هر موسیقیدانی باید به روش خود فرهنگ و سنت های کشورش را معرفی کند.
انتهای پیام