فرهنگ > سینما –
جواد یحیوی بعد از سال‌ها دوری از سینما و تلویزیون، امسال با «برادرم خسرو» ساخته‌ی احسان بیگلری به سینما بازگشته است.

زهراموسوی: سید جواد یحیوی مجری تلویزیون که سال‌هاست او را در قاب این رسانه‌ی تصویری نمی‌بینیم، پس از سال‌ها به سینما بازگشته است و با فیلم سینمایی «برادرم خسرو» در جشنواره‌ی فیلم فجر امسال حضور دارد.

در حاشیه‌ی جلسه‌ی نشست و نقد و بررسی این فیلم سینمایی با او گفت‌و‌گوی کوتاهی داشته‌ایم:

شما بعد از سال‌ها غیبت در سینما مجددا به این حوزه برگشته‌اید. چگونه بازی در فیلم «برادرم خسرو» را پذیرفتید؟

نقش خوب، همکاران خوب، گروه خوب و فضای خوب آدم را ترغیب می‌کند. حال اگر به من اعتماد شده و من برای این فضا انتخاب شدم، مسلما استقبال می‌کنم. من مدت‌ها در سینما، تئاتر و تلویزیون اجازه‌ی کار نداشتم. در تلویزیون هنوز هم اجازه‌ی کار ندارم.

در این فاصله‌ی زمانی که از تلویزیون دور بودم تجربه‌های سینمایی هرچه پیش آمد، انجام دادم. اتفاقا این سال‌ها که از تلویزیون فاصله داشتم، سعی ‌کردم در تئاتر کمی خودم را برای بازی بیشتر تربیت کنم و وقتی چنین موقعیتی پیش می‌آید، طبیعی است که استقبال کنم و تمام تلاش خودم را به کار بگیرم. خوشحالم که نتیجه هم خیلی بد نشد.

یعنی شما علاوه بر تلویزیون که سال‌هاست در آن اجازه‌ی اجرا و فعالیت ندارید، در سینما هم اجازه‌ی فعالیت نداشتید؟

بله. سال‌ها در سینما هم ممنوع از کار بودم و به تازگی اجازه‌ی فعالیت پیدا کردم که منجر به همکاری در «برادرم خسرو» شد.

با توجه به بازگشتتان به سینما، احتمال بازگشتتان به تلویزیون هم وجود دارد؟

باید یک سری استناد و رسمیت‌هایی وجود داشته باشد که هیچ‌وقت وجود نداشته است. مگر ممنوع از کار بودن من رسمیت داشته است؟

نه. این حرف‌ها همیشه هست. ولی فکر می‌کنم خودم هم دیگر انگیزه‌ام را برای بازگشت به تلویزیون از دست داده‌‌ام و تلویزیون هم خیلی جای فوق‌العاده‌ای برای انجام دادن کارهای فوق‌العاده نیست.

فیلم‌های حاضر در جشنواره‌ی امسال را چطور دیدید؟

خیلی همه‌ی فیلم‌ها را دوست نداشتم. یعنی در این مدت علاوه برا اینکه فیلم خوب دیدم، فیلم بد هم زیاد دیده‌ام. مثل همه‌ی جشنواره‌ها بد و خوب با هم هستند.

کدام فیلم‌ها را دوست داشتید؟

«ابد و یک روز»، «ایستاده در غبار» و فیلم خودمان «برادرم خسرو» را دوست داشتم. حتما انتخاب‌های دیگر هم دارم و فیلم‌های دیگری هم هستند که برایم جذاب باشند. ولی مهم‌ترین فیلم‌هایی که می‌توانم نام ببرم این‌ سه فیلم هستند.

از نظر اجرا و مدیریت به نظر شما جشنواره با دوره‌ها قبلی تفاوت دارد؟

خیلی جشنواره‌ی امسال را را دوست نداشتم. به نظرم به بخش‌های مختلف در شکل برگزاری می‌شود نقد داشت. مثل بخش تشریفات و برگزاری آیین‌ها مانند فرش قرمز و برگزاری نشست‌ها. در این نشست‌ها ما جلوی خبرنگاران می‌نشینیم و نفری یک جمله می‌گوییم و خداحافظی می‌کنیم و خبری از نقد، پرسش و چالش نیست. فرصتی که قرار بوده به این شکل ایجاد شود و حالا متاسفانه طور دیگری است.

فرش قرمز که انگار برای خود جشنواره هم ارزشی ندارد. وقتی برای جشنواره ارزش نداشته باشد، گروه‌ها و فیلم‌های سازنده انگیزه‌ای برای شرکت در آن ندارند و وقتی هم که شرکت می‌کنند بازتاب خاصی ندارد.

همه‌ی جزییات تشریفات برگزاری جشنواره از شکل ورود آدم‌ها به سالن که معلوم نیست چرا این همه آدم باربط و بی‌ربط در سالن کنار هم می‌نشینند، دچار اشکال است. اگر قرار باشد فیلم را با هم و با مردم ببینیم که این همه سالن خوب مردمی داریم. در آن‌ها فیلم را می‌بینیم و واکنش ناب مردم را هم مستقیما متوجه می‌شویم. این میزان مشکلات مثل صدا را هم نداریم و برای دیدن یک فیلم این همه عکس سلفی هم نمی‌گیریم. فکر می‌کنم در این بخش‌ها می‌توان تجدید نظر کرد.

علاوه بر تمام این‌ها ابعاد رسانه‌ای جشنواره هم مشکل دارد و اسپانسرها آنطور که باید و شاید چیزی را به جشنواره و سینما اضافه نکرده‌اند.

۵۷۲۴۵

This entry passed through the Full-Text RSS service – if this is your content and you’re reading it on someone else’s site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers.

RSS