درک تابلوهای انتزاعی گاهی اوقات دشوار به نظر می‌رسد اما تجربه ثابت کرده که نصب آنها در مواردی برای برخی از موزه‌داران به مراتب دشوارتر بوده است. به گزارش صلح خبر و به نقل از آرت‌نیوزپیپر، هنر همیشه الهام بخش خواهد بود، اما درعین حال سردرگم‌کننده و مبهم است. در ادامه برخی از نمونه تابلوهای […]
درک تابلوهای انتزاعی گاهی اوقات دشوار به نظر می‌رسد اما تجربه ثابت کرده که نصب آنها در مواردی برای برخی از موزه‌داران به مراتب دشوارتر بوده است.
به گزارش صلح خبر و به نقل از آرت‌نیوزپیپر، هنر همیشه الهام بخش خواهد بود، اما درعین حال سردرگم‌کننده و مبهم است.
در ادامه برخی از نمونه تابلوهای نقاشی مشهوری را مشاهده می‌کنید که حتی برخی از مجرب‌ترین موزه‌دارها نیز در نصب درست آنها با مشکل مواجه شدند.
تصویر سمت راست هر عکس نحوه نصب درست و تصویر سمت چپ نصب نادرست نقاشی‌ها را به نمایش می‌گذارد.
«شهر نیویورک شماره یک» اثر «پیت موندریان» (۱۹۴۱)
مکان: موزه هنری «نوردراین ـ وستفالن» واقع در دوسلدورف
سال گذشته، متصدیان موزه هنری «نوردراین ـ وستفالن» واقع در دوسلدورف در آستانه افتتاح نمایشگاه «موندریان: تکامل» بودند که در مورد یکی از آثار هنری این هنرمند یعنی «شهر نیویورک ۱» (۱۹۴۱) تحقیق کردند. آنها عکسی از این تابلو کشف کردند که در سال ۱۹۴۴ ثبت شده بود. در این عکس، این تابلو در استودیوی موندریان به نحوی نصب شده بود که خطوط دوتایی آبی در بالا قرار گرفته بودند. در نتیجه این تابلو چندین دهه به اشتباه و وارونه نمایش داده شده بود. اما از آنجایی به دلیل آسیب‌پذیر بودن نوارهای چسب رنگی این تابلو، نصب درست آن خطرناک است، این تابلو در نمایشگاه کنونی همچنان به صورت وارونه و نادرست به نمایش گذاشته شده است.
این اثر هنری که در سال ۱۹۴۱ میلادی با استفاده از مجموعه‌ای از نوارهای قرمز، زرد، سیاه و آبی تشکیل شده است با نام «نیویورک سیتی ۱» شناخته می‌شود. این تابلو نخستین‌بار در سال ۱۹۴۵ میلادی در موزه هنر مدرن نیویورک به نمایش گذاشته شد، اما از سال ۱۹۸۰ در مجموعه هنری ایالت نوردراین ـ وستفالن در دوسلدورف آلمان قرار داشت.
نکته قابل توجه دیگر درباره «شهر نیویورک شماره یک» این است که این تابلو برخلاف سایر آثار هنری مربوط به نخستین سال‌های فعالیت هنری «موندریان» امضای او را ندارد. گمان می‌رود این تابلو ناتمام باقی مانده و به همین دلیل امضای «موندریان» بر روی تابلو وجود ندارد.
«دهکده برتون در برف»(۱۸۹۴) اثر «پل گوگن»
مکان: موزه «اورسی» واقع در پاریس
این نقاشی منظره پس از مرگ «گوگن» در سال ۱۹۰۳ در یک حراجی در تاهیتی فروخته شد. به گفته ویکتور سگالن، یکی از دوستان «گوگن» که در این حراجی حضور داشت، حراج‌گذار نقاشی را وارونه ارائه کرد و آن را «آبشار نیاگارا» نامید. «سگالن» آن را به مبلغی معادل چند پنی خرید و آن را به سمت بالا چرخاند و نشان داد که این نقاشی به جای آبشار، کلبه‌های یک روستا را به تصویر می‌کشد. موزه «اورسی» در پاریس بعدها نقاشی «دهکده برتون در برف» را خرید.
«سیاه روی زرشکی»(۱۹۵۸) اثر «مارک روتکو»
مکان: «تیت» واقع در لندن
موسسه «تیت» در سال ۱۹۷۰ یک جفت نقاشی «روتکو» را خریداری کرد و آنها را بر اساس نحوه امضای «روتکو» به صورت افقی نصب کرد. اما ۹ سال بعد، پس از نمایش مجدد، موزه‌داران نظر خود را تغییر دادند و هر دو نسخه «سیاه روی زرشکی» را به صورت عمودی آویزان کردند. در سال ۱۹۸۷ آنها به حالت افقی برگشتند اما سپس به حالت عمودی بازگشتند.
«چمن‌های بلند و پروانه‌ها»(۱۸۹۰) اثر «ون‌گوگ»
مکان: گالری ملی لندن
وقتی در سال ۱۹۶۵ میلادی یک دختر دانش‌آموز ۱۵ ساله از گالری ملی بازدید می‌کرد، متوجه شد که علف‌های بلند و پروانه‌ها وارونه به نظر می‌رسند. پس از اطلاع‌رسانی این موضوع به کارکنان، مشخص شد که نقاشی به طور موقت برای عکاسی برده شده بود و در بازگشت، به اشتباه نصب شده است. خوشبختانه این نقاشی فقط ۱۵ دقیقه وارونه نصب شده بود.
انتهای پیام
