«چرا نمیتوانیم منتظر بمانیم؟» نوشته مارتین لوتر کینگ با ترجمه عبدالکریم حسینزاده منتشر شد. به گزارش صلح خبر، این کتاب در ۱۸۲ صفحه با شمارگان ۱۱۰۰ نسخه و با قیمت ۷۵ هزارتومان در فرهنگ نشر نو و با همکاری نشر آسیم راهی بازار کتاب شده است. در بخشی پیشگفتار دوروتی کاتن از این کتاب میخوانیم: […]
«چرا نمیتوانیم منتظر بمانیم؟» نوشته مارتین لوتر کینگ با ترجمه عبدالکریم حسینزاده منتشر شد.
به گزارش صلح خبر، این کتاب در ۱۸۲ صفحه با شمارگان ۱۱۰۰ نسخه و با قیمت ۷۵ هزارتومان در فرهنگ نشر نو و با همکاری نشر آسیم راهی بازار کتاب شده است.
در بخشی پیشگفتار دوروتی کاتن از این کتاب میخوانیم: تصمیم مارتین برای زندان رفتن نقطه عطف سرنوشتسازی برای مبارزه حقوق مدنی بود. گرچه او در سلول انفرادی حبس کرده بودند، اما وقتی وکلایش بالاخره اجازه ملاقات یافتند روحیهاش بهتر شد. کلارنس جونز با این خبر خوش آمد که هری بلافونته توانسته پنجاههزار دلار برای وثیقه زندانیان جور کند. ما که در جلسه اتاق ۳۰ مهمانسرای گاستون شرکت کرده بودیم فهمیدیم که مارتین هم به لحاظ اخلاقی و هم به لحاظ راهبردی تصمیم درستی گرفته بود. مارتین در زندان توانست بهترین توضیح را درباره استراتژی صلحآمیز و بدون خشونتِ ما بنویسد. نامهاش که اکنون با عنوان «نامه از زندان بیرمنگام» مشهور است، پاسخی به یک گروه از کشیشان بیرمنگامی سفیدپوست بود که او را فتنهگرِ خارجی خوانده و به شدت از او انتقاد کرده بودند. دفاعیه مفصل مارتین را میتوان در این جمله شاعرانه خلاصه کرد: «بیعدالتی در هرجا تهدیدی است برای عدالت در همهجا».
در نوشته پشت جلد کتاب هم میخوانیم: این کتاب، داستانِ مبارزه شهروندان آمریکاست که از زبان یکی از قدرتمندترین، شیواترین، و رساترین صداهای عدالتخواهیِ دورانِ مدرن روایت میشود. اکنون، بیش از هر زمانی، این کتاب سندی جاودانه است و گواهی عمیقاً انسانی بر دیدگاههای اخلاقی، عاشقانه، صلح جویانه، و در عین حال خردمندانه و شجاعانه مارتین لوتر کینگ، مردی که در راه آنچه رویای خود میپنداشت متحمل سختیهای جانفرسا شد؛ چه زمانی که زنی معترض به مبارزات وی در خیابان با کارد قفسه سینهاش را شکافت، چه آن زمان که به زندان افتاد، چه آن هنگام که اف.بی. آی کمونیستش خواند و ادگار هوور (رئیس اف.بی.آی.) دربارهاش گفت: «من از قیام یک مسیح سیاهپوست میترسم» و وی را بزرگترین خطر برای آمریکا و تحریککننده نژادی در کشور خواند. او در مبارزه با تبعیض چشمانتظار منجی نماند و قدم در راه گذاشت تا روزی که جان سپرد.
انتهای پیام