فرهنگ > موسیقی – حمید حامی خواننده پاپ بعد از ۵ سال دوباره در سالن برج میلاد به روی صحنه رفت.

کتایون کیخسروی: سالن میلاد نمایشگاه بین المللی بیشتر از هر چیز  خاطره کنسرت های اواخر دهه 70 را به ذهن می آورد. آن روزهایی که موسیقی پاپ به شکل نوینش با چهره هایی مثل قاسم افشار،حسین زمان،مانی رهنما،علیرضا عصار ،خشایار اعتمادی و … پا گرفته و با سیل مخاطبان روبرو بود.

سه شنبه 22 دی ماه یکی از خواننده های نسل دوم موسیقی پاپ در همین سالن نیمه نوستالژیک کنسرتی برگزار کرد. حمید حامی که 5 سال به خاطر دلخوری از فضای غالب بر موسیقی کشور و البته از دست رفتن بخشی از صدایش کنسرتی برگزار نکرده بود روی استیج رفت و با تیمی که رضا تاجبخش  هدایتش می کرد برایدوستدارانش برنامه ای اجرا کرد که خوب اما ناقص به نظر می‌رسید.

در همان لحظه ورود به سالن میلاد تصمیم عجیب مسوولان برگزاری کنسرت نشان می داد تیم برگزار کننده و میزبان این برنامه به اندازه ای که باید به مخاطبان خود اهمیت نداده اند .برای اولین بار بود که کنترل بلیت های  این برنامه در همان ورودی ساختمان با برپایی یک دالان برزنتی  انجام می شد؛اتفاقی که باعث شده بود صف طویلی بیرون از ساختمان تشکیل شود و در سرمای سخت دوستداران این خواننده تا لحظه ورود به دالان و سپس رسیدن به طبقه پنجم ساختمان از سرما به خود بلرزند.

شروع برنامه اما بزرگترین دهان کجی به مخاطبان این برنامه فرهنگی بود. درحالی که طبق اعلام مسوولان برگزاری کنسرت، این برنامه باید راس ساعت 21:45 دقیقه شروع می شد با معطلی زیاد پس از 45 دقیقه تاخیر آغاز شد و از آن سو ساعت 12:15 دقیقه  به پایان رسید تا چندین ترانه ماندگار و پرطرفدار حامی که او قول اجرایش را به طرفداران خود داده بود  اصلا اجرا نشود.

حامی جایی در میانه های برنامه اش  بعد از اینکه یکی از حاضران در سالن فریاد زد:« خدا بابک بیات را بیامرزد» گفت :« خیلی خوب بود اگر بابک بیات اینجا بود اما افسوس که نیست …اما حتما کارهای او را اجرا خواهم کرد  و آن وقت حتما تشویش کنید».با این حال تا پایان برنامه حتی فرصت اجرای هیچ کدام  از کارهای زنده یاد بیات و آلبوم  «دو نیمه رویا» که به نوعی بهترین آلبوم حامی به حساب می آید، نشد  . عجیب اینکه وقتی حامی در پایان برنامه قصد اجرای ترانه خاطره انگیز «لیلای من کو؟» را داشت مسوولان سالن  به او اجازه ندادند این کار را اجرا کند.

در حالی که در زمان اجرای ترانه ماقبل این کار درهای سالن برای خروج حاضران باز شده بود – و این یعنی وقت تمام است –  هیچ کس از جایش تکان نمی خورد تا  کنسرت را با شنیدن یک کار خاطره انگیز ترک کند؛ اتفاقی که در تمام کنسرت ها مرسوم است . با این حال همان زمان به حامی اعلام کردند اداره اماکن اجازه نمی‌دهد برنامه بیشتر از این طولانی شود. حامی هم که خیلی خوب خودش را کنترل کرده بود با چهره ای خندان رو به مسوولان سالن کرد و گفت:« اماکن الان کجاست تا من با آنها حرف بزنم؟»

بعد از آن حامی با خواهش از مسوولان سالن درخواست کرد یک بیت از ترانه لیلا را بخواند که این اتفاق افتاد  اما وقتی کار به بیت دوم رسید میکروفن او قطع شد تا حامی  و دوستدارانش کاملا شوکه شوند .با این حال حاضران در سالن بقیه ترانه را پی گرفتند و همخوانی کردند و بعد از یکی دو بیت با تشویق‌های‌شان به این پرنامه پایان دادند اما عجیب آنجا بود که با  قطع میکروفن خواننده کنسرت، فرصت خداحافظی او با هوادارانش فراهم نشد.

به هر حال این برنامه جدا از این اتفاقات چند غافلگیری جالب داشت.مهمترین غافلگیری خود حامی بود.خواننده ای که بین اهالی موسیقی به چهره ای معترض  مشهور شده در این کنسرت نشان داد  به مردم نزدیک است .حامی که چند بار – از جمله  حین ترانه «گل مینا» که برای مادرش خوانده – اشک ریخت و احساساتی شد  بارها از همکاران ،اساتید و دوستان حاضرش در سالن با ذکر خاطره ای از آنها با احترام و به نیکی یاد کرد.

بیشتر ازهمه ناصر چشم آذر بود که حامی دو سه بار حین اجرای برنامه او را در آغوش گرفت  و در حین اجرای یکی از کارهای خواننده های دهه 50 بین فریبرز لاچینی و ناصر چشم آذر بر لبه استیج نشست و  این قطعه زیبا را اجرا کرد. بعد از این اجرا بود که حامی در ستایش از این دو آهنگساز برجسته گفت:« من از بهمن ماه پارسال قسم خورده ام که قسم نخورم اما قسم به جان مادرم که دور از اینجاست من تک تک سلول های این دو بزرگ را می پرستم.»

حامی در هنگام اجرای یکی از کارهایش فرزند برادر خود را در آغوش گرفت و بالای استیج آورد و بارها او را مورد نوازش قرار داد. او با گفتن اینکه ز زمان بهدنیا آمدن برادرازده‌اش تا 8 دی امسال هیچ کنسرتی برگزار نکرده بود به این نکته اشاره کرد که در  مقطعی که صدای او کاملا از بین رفته بود چند ساعت در روز از فرزند برادرش نگهداری می کرد. او  لذت فرزنددار شدن را  یکی از بهترین لذت های دنیا دانست و  بر علایقش نسبت به خانواده  تاکید کرد .

این خواننده با تک نوازی پیانوی رضا تاجبخش شروع  به خواندن ترانه «پروانگی» کرد که دوست صمیمی اش نیما مسیحا  برای فیلم «دست های آلوده» اجرا کرده بود، اما در حالی که برخی تماشاگران خواستار روی استیج رفتن مسیحا و اجرای ترانه «پرواز ممنوع» دو نفره آنها بودند این اتفاق نیفتد.

مانی رهنما دیگر دوست حامی و از شاگردان زنده یاد بیات در سالن حضور نداشت .ر هنما که روز 28 دی ماه در تهران کنسرت خواهد داشت بر خلاف همیشه در این کنسرت حاضر نشده بود تا حامی در هنگام معرفی برادر مانی – که در گروه او گیتار می نواخت – بگوید :« برادر همون کسیه که امشب نیومد».

حامی که اخیرا با بابک جهانبخش را هم «یکی از خواننده هایی که مسلما مردم ایران خیلی بیشتر از من دوستش دارند و می‌شناسند …» معرفی کرد. 

از غافلگیری های کنسرت اخیر حامی اجرای دو نفره  یک کار شندیدنی با نوازنده پرکاشن گروهش علیرضا میرآقا بود.در این کار البته رضا تاجبخش هم به عنوان  نوازنده و خواننده و دو نفر دیگر را همراهی کرد اما اجرای دوئت حامی – میرآقا  مورد توجه مردم قرار گرفت.

حمید حامی که قبل از این کنسرت، روز 8 دی ماه هم در تالار وحدت بعد از 5 سال روی استیج رفته بود دو سه بار از فردی که باعث شد کارش را پی بگیرد و به عرصه خوانندگی برگردد تشکر کرد.و ی از بابک صحرایی ترانه سرای بیشتر کارهای اخیر ش که جزو صمیمی ترین دوستانش  به حساب می آید به عنوان همراهی یاد کرد که تا آخر عمر قطعا رهایش نخواهد کرد.

گفتنی است در گروه نوازندگان کنسرت حامی چهره هایی  مثل ناصر رحیمی( فلوت) ،کریم قربانی( ویولنسل) و … حضور داشتند.

۵۸۵۸

This entry passed through the Full-Text RSS service – if this is your content and you’re reading it on someone else’s site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers.

RSS