محمدرضا عمادی در گفتگو با صلح خبر، درباره قصد فدراسیون جودو برای مطرح کردن شکایت دوباره از فدراسیون جهانی جودو در دادگاه CAS به دلیل صدور حکم محرومیت ۴ ساله جودوی ایران، اظهار کرد: این کار هم مثل دفعه قبل که شکایت کردیم اشتباه است. بردن موضوعات داخلی ما به دادگاه CAS، بزرگترین اشتباه استراتژیک جامعه ورزشی ماست. CAS دادگاه دعاوی بین المللی میان ورزشکاران است و نیازی نبود این موضوع در سطح بین الملل مطرح شود. ملایی ۱۲ سال عضو تیم ملی ایران بوده، مسابقه داده و قوانین را رعایت کرده است. حالا چه شد که این مسائل پیش آمد را نمی دانم. باید بررسی شود چرا زمانی که همه می گفتند او به ژاپن نرود، در نهایت اعزام شد.
سرپرست سابق فدراسیون جودو، افزود: قوانین روح ندارند و موضوعاتی خشک هستند، وقتی آن را در چارچوب ببرید، رای می دهند. CAS در حکم خود درباره پرونده جودوی ایران که بیش از ۵۰ صفحه بود، راجع به یک موضوع که بحث تبعیض ورزشی بود خیلی تاکید داشت و بر روی آن مانور داد. آقای وکیل در جلسه ای که در فدراسیون جودو داشتیم، به من گفت تنها ۳۰ درصد احتمال موفقیت داریم. چرا بخاطر احتمال ۳۰ درصدی ورزش ایران را درگیر دعوا و تنش می کنید؟
این وکیل دادگستری، افزود: اصلا ما بیاییم از این محرومیت تمکین کنیم و در این ۲ سال باقیمانده زیرساخت های جودو را درست کنیم. چرا باید انقدر بر شکایت اصرار داشته باشیم؟ عقلای ورزش باید به این موضوع ورود کنند و جلوی این فضای احساسی را بگیرند. مطرح شدن شکایت از فدراسیون جهانی از ابتدا اشتباه بود، الان هم بر انجام اشتباه اصرار داریم. فدراسیونی که کل بودجه اش در یک سال ۵ یا ۶ میلیارد تومان است، چرا باید باز هم هزینه های گزافی را متحمل شود و دنبال شکایت بی فایده برود؟ یک مدت سکوت کنیم تا فضا آرام شود، سپس با رییس فدراسیون جهانی وارد رایزنی شویم تا مشکل را مسالمت آمیز حل کنیم. ما تنها یک عضو از ۲۰۵ کشور عضو فدراسیون جهانی هستیم و اصلا خوب نیست که مدام به دنبال تقابل با آن ها باشیم.
وی تصریح کرد: ابتدا که گفتند ما پیروز شدیم و جشن گرفتند اما وقتی حکم را ترجمه کردیم دیدیم پرونده مجددا به کمیته انضباطی فدراسیون جهانی رفته است.به جای اینکه بگویند پیروزی بزرگ بدست آمده و جشن بگیرند، باید می گفتند الان وقت رایزنی با فدراسیون جهانی است تا مشکل را حل کنیم. رییس فدراسیون جهانی، تازه به این سمت انتخاب نشده، او به خوبی می داند که خط قرمزهای ما چیست. همه دنیا می دانند. می توانستیم مانند قبل با دیپلماسی این موضوع را حل کنیم. در دوره ای که من سرپرست فدراسیون بودم نیز این بحث وجود داشت. آقای درخشان را به همراه ملایی به مسابقات فرانسه فرستادیم، ملایی هم می دانست که خط قرمزها چیست و رعایت کرد. نمی دانم چه شد به یکباره فضای جودو هیجانی و احساسی شد و تمام رسانه ها بر روی جودو تمرکز کردند. چرا باید جودو وارد فضای احساسی و هیجانی می شد؟
عمادی با تاکید بر اینکه شکایت مجدد از فدراسیون جهانی اشتباه بزرگی است، گفت: نمی دانم چه کسی این مسیر را تعیین می کند. من که در فدراسیون نیستم. همان موقع هم فقط در ۲ جلسه حضور داشتم و اصلا اصراری بر ماندن نداشتم. فدراسیون را با رقمی در حدود ۳۰ هزار یورو تحویل آقای میراسماعیلی دادم تا جودو به المپیک برود. خیلی هم خوشحال بودم که یک قهرمان ملی سکاندار فدراسیون شده و حتما نگاهش، نگاهی است که فضا را آرام کند، حالا چه اتفاقاتی افتاد این مسائل پیش آمد باید ریشه یابی شود. اگر من سکاندار جودو بودم به هیچ وجه نه در دادگاه حاضر می شدم و نه فضای رسانه ای را تهییج می کردم. متاسفانه جودو سیبل شد و گلایه من این است که وزارت ورزش هیچ اهتمامی به جودو ندارد.
انتهای پیام
